Siberische zuurbes
| Siberische zuurbes | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||
| Berberis amurensis Rupr. (1857) | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||
Siberische zuurbes op  Wikispecies
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
De Siberische zuurbes[1][2] (Berberis amurensis) is een plant die behoort tot de berberisfamilie (Berberidaceae). De wetenschappelijke naam van de soort werd gepubliceerd door Franz Joseph Ruprecht in 1857.[3][4]
Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]
De Siberische zuurbes is een bladverliezende struik die tot een hoogte van 3,5 meter groeit. De bladeren van de soort zijn elliptisch tot omgekeerd eirond en worden 3 cm lang. De bladrand is sterk getand. De bloemen zijn geel gekleurd en staan in 10-26-bloemige trossen. Deze trossen bereiken een lengte tot 10 cm. De vruchten van de Siberische zuurbes is helderrood gekleurd en bereikt een diameter tot 1 cm.[5] De bessen bevatten tot 15% vitamine C.[2]
Verspreiding[bewerken | brontekst bewerken]
De Siberische zuurbes komt voor in loof- en gemengde bossen in het noordoosten van China, het vasteland van het Russische Verre Oosten, Sachalin, Japan en het Koreaans Schiereiland.[4]
Bronnen, noten en/of referenties
|
· 
· 
