Potoroes
Potoroes | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Langneuspotoroe (Potorous tridactylus) | |||||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
Geslacht | |||||||||||||
Potorous Desmarest, 1804 | |||||||||||||
Typesoort | |||||||||||||
Didelphis murina Cuvier, 1798 (=Didelphis tridactyla Kerr, 1792) | |||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||
Potoroes op Wikispecies | |||||||||||||
|
Potoroes (Potorous) vormen een geslacht van buideldieren uit de familie der kangoeroeratten (Potoroidae). De wetenschappelijke naam van het geslacht werd in 1804 gepubliceerd door Anselme Gaëtan Desmarest.[1] De soorten uit dit geslacht komen voor in het zuidwesten en zuidoosten van Australië. Volgens genetische gegevens zijn ze mogelijk niet zeer nauw verwant aan de andere kangoeroeratten.
Potoroes hebben een smalle kop een lange, smalle bek. De ogen zijn klein en de staart is kort. De rugvacht is grijsbruin. Ze zijn voornamelijk 's nachts actief, solitair, en eten meestal voornamelijk schimmels, maar ook ander voedsel zoals ongewervelden en plantaardig materiaal. Er worden (bijna) het hele jaar door jongen geboren.
Soorten[bewerken | brontekst bewerken]
Er zijn vier soorten, waarvan drie nog levend:[2]
- Gilberts potoroe (Potorous gilbertii) (zuidwestelijk West-Australië)
- Grootpootpotoroe (Potorous longipes) (Oost-Victoria)
- Breedkopkangoeroerat (Potorous platyops) † (uitgestorven; vroeger in zuidwestelijk West-Australië)
- Langneuspotoroe (Potorous tridactylus) (Zuidoost-Australië)
Bronnen, noten en/of referenties
|