Focolarebeweging
De Focolarebeweging (vaak kortweg het Focolare genoemd) is een lekenbeweging binnen de Rooms-katholieke Kerk waarbinnen éénheid in de wereld als belangrijkste boodschap geldt.
Geschiedenis
De beweging is in 1943 opgericht door Chiara Lubich in het Noord-Italiaanse stadje Trente. Tijdens de Tweede Wereldoorlog is zij met een paar vriendinnen begonnen passages uit de Bijbel letterlijk in praktijk te brengen. Al snel ontstond er een beweging om haar heen, die zich inmiddels heeft uitgebreid naar meer dan 180 landen. De naam Focolarebeweging is afkomstig van het Italiaanse woord focolare, dat vuurhaard betekent. De naam is door de inwoners van Trente gegeven aan het eerste groepje meisjes dat het evangelie in praktijk bracht. De beweging, die binnen de Rooms-Katholieke Kerk officieel Opera di Maria oftewel Werk van Maria heet, trekt niet alleen mensen aan vanuit de Rooms-Katholieke Kerk, maar ook uit andere Christelijke kerken en zelfs vanuit andere religies.
Mariapoli's
In 1949 trok de nieuw gevormde focolaregemeenschap naar de bergdorpen rond Trente om daar samen te komen. Deze jaarlijks terugkerende bijeenkomsten werden Mariapoli genoemd; letterlijk stad van Maria. Ook nu nog vinden elk jaar in alle landen waar de focolarebeweging zich bevindt Mariapoli's plaats. Na verloop van tijd vroeg men zich binnen de focolarebeweging steeds vaker af, waarom het niet mogelijk was Mariapoli's 365 dagen per jaar te laten duren, in plaats van enkele dagen of weken in de zomer. In 1964 werd de eerste permanente Mariapoli gesticht, Loppiano, in Italië, onder de rook van Florence.
Inmiddels zijn overal ter wereld dergelijke permanente Mariapoli's (of focolarestadjes) ontstaan, ieder met zijn eigen spiritualiteit. Loppiano bijvoorbeeld heeft als thema "Ontmoetingsplaats van alle culturen". Ottmaring in Duitsland heeft als thema "Oecumene", Fontem in Kameroen "Inculturatie". Ook in Nederland en België zijn permanente Mariapoli's ingericht; in Nederland is dat Mariënkroon bij Nieuwkuijk, in België Vita te Rotselaar, bij Leuven.
Economie van Gemeenschap
Binnen de focolarebeweging probeert men, zoals gezegd, de Bijbel letterlijk in praktijk te brengen. Dit leidt soms tot nieuwe (spirituele) inzichten. In het bijbelboek Handelingen der Apostelen wordt over de eerste Christenen gezegd, dat ze alles deelden wat ze hadden, waardoor niemand gebrek leed. Een vrijwillige gemeenschap van goederen werd al vanaf het eerste begin van de focolarebeweging nageleefd. In 1991 werd echter duidelijk dat deze gemeenschap van goederen zeer goed samen kon gaan met een vrijemarkteconomie. Binnen deze zogenoemde Economie van Gemeenschap stellen bedrijven tweederde van hun winst ter beschikking van armoedebestrijding en vorming. Inmiddels werken meer dan 750 bedrijven wereldwijd volgens deze Economie van Gemeenschap. Verschillende congressen, afstudeeronderzoeken en wetenschappelijke publicaties zijn aan de Economie van Gemeenschap gewijd.
Onder de naam New Humanity heeft de Focolarebeweging als NGO raadgevende status bij de Economische en Sociale Raad van de Verenigde Naties.
