Vrije rijksstad
Vrijsteden of vrije steden, in later tijden ook wel vrije Rijkssteden, waren in de Middeleeuwen van oorsprong bisschoppelijke steden die de onafhankelijkheid hadden verkregen. In tegenstelling tot de Rijkssteden behoefden zij geen geregelde belasting aan het Heilige Roomse Rijk te betalen en mochten niet verpand worden. Tevens stonden de vrijsteden onder heerschappij van een plaatselijke wereldlijke of kerkelijke heer en niet - zoals de Rijkssteden - direct onder de keizer.
Het aantal vrijsteden varieerde in de loop der tijd zeer en bereikte op gegeven moment enige honderden. In 1792 waren er echter nog 51 over, meest kleine steden in Zwaben. Krachtens de Reichsdeputationshauptschluss werden vrijwel alle vrijsteden en Rijkssteden in 1803 gemediatiseerd.
Ook in de Nederlanden waren er een paar vrijsteden, zie vrije rijkssteden in de Nederlanden, alsmede in wat nu de Franse Elzas is. Na de afschaffing van het Roomse keizerrijk, bleven er nog enkele grote vrijsteden in de Duitse Bond over: Hamburg, Bremen, Lübeck en Frankfurt am Main. Danzig droeg van 1919 tot 1939 eveneens de titel vrije stad (Vrije Stad Danzig).
