Naar inhoud springen

Wereldkampioenschap voetbal 1958

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Wereldkampioenschap voetbal 1958
FIFA World Cup 1958
Winnende team
Toernooi-informatie
Gastland Vlag van Zweden Zweden
Datum 6 – 29 juni 1958
Teams 16 (van 3 confederaties)
Stadions 12 (in 12 gaststeden)
Winnaar Vlag van Brazilië (1889-1960) Brazilië (1e titel)
Toernooistatistieken
Wedstrijden 35
Doelpunten 126  (3,6 per wedstrijd)
Toeschouwers 868.000  (24.800 per wedstrijd)
Topscorer(s) Vlag van Frankrijk Just Fontaine
Beste speler Vlag van Brazilië (1889-1960) Didi
Navigatie
Vorige     Volgende
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Het FIFA wereldkampioenschap voetbal 1958 was de zesde editie van een internationale voetbalwedstrijd tussen de nationale mannenteams van landen die aangesloten zijn bij de FIFA. Zweden was dat jaar gastheer van de eindronde, zoals acht jaar eerder, op zaterdag 22 juli 1950, besloten tijdens een FIFA-congres in Rio de Janeiro.

Aan de voorronden deden 48 landen mee, waaronder elf debutanten. De loting voor het hoofdtoernooi had plaats op zaterdag 8 februari 1958 in Stockholm. Het toernooi zelf begon op vrijdag 6 juni en eindigde op zondag 29 juni. Het is tot dusver het enige WK waarop alle vier de elftallen van het Verenigd Koninkrijk zich wisten te plaatsen.

De wereldtitel werd gewonnen door Brazilië met als smaakmaker de 17-jarige Pelé. Topscorer was de Franse aanvaller Just Fontaine met 13 doelpunten, een record voor een eindtoernooi dat tot op heden nog niet is verbeterd.

Kwalificatie[bewerken | brontekst bewerken]

Zie het artikel Wereldkampioenschap voetbal 1958 (kwalificatie) voor een uitgebreide beschrijving van de kwalificaties
FIFA-lid Confederatie Kwalificatie Aantal dln.
(inclusief 1958)
Dln.
op rij
Eerste
dln.
Laatste
dln.
Titels
(exclusief 1958)
Beste
prestatie
Vlag van Zweden Zweden UEFA Gastland 4e 1 1934 1950 0 Derde
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland UEFA Titelverdediger 4e 2 1934 1954 1 Kampioen
Vlag van Engeland Engeland UEFA Winnaar groep 1 3e 3 1950 1954 0 Kwartfinale
Vlag van Frankrijk Frankrijk UEFA Winnaar groep 2 5e 2 1930 1954 0 Kwartfinale
Vlag van Hongarije Hongarije UEFA Winnaar groep 3 4e 2 1934 1954 0 Tweede
Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije UEFA Winnaar groep 4 4e 2 1934 1954 0 Tweede
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk UEFA Winnaar groep 5 3e 2 1934 1954 0 Derde
Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie UEFA Winnaar groep 6 1e 1 n.v.t. n.v.t. n.v.t. n.v.t.
Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië UEFA Winnaar groep 7 4e 3 1930 1954 0 Halve finale
Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland UEFA Winnaar groep 8 1e 1 n.v.t. n.v.t. n.v.t. n.v.t.
Vlag van Schotland Schotland UEFA Winnaar groep 9 2e 2 1954 1954 0 Groepsfase
Vlag van Wales (1953-1959) Wales UEFA play-off (UEFA–AFC) 1e 1 n.v.t. n.v.t. n.v.t. n.v.t.
Vlag van Brazilië Brazilië CONMEBOL Winnaar groep 1 8 8 1930 1954 0 Tweede
Vlag van Argentinië Argentinië CONMEBOL Winnaar groep 2 3 1 1930 1934 0 Tweede
Vlag van Paraguay Paraguay CONMEBOL Winnaar groep 3 3 1 1930 1954 0 Groepsfase
Vlag van Mexico Mexico CONCACAF Finaleronde 4e 3 1930 1954 0 Groepsfase

Deelnemende landen[bewerken | brontekst bewerken]

Groep A Groep B Groep C Groep D

Vlag van Argentinië Argentinië
Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland
Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland

Vlag van Frankrijk Frankrijk
Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië
Vlag van Paraguay (1954-1988) Paraguay
Vlag van Schotland Schotland

Vlag van Hongarije Hongarije
Vlag van Mexico (1934-1968) Mexico
Vlag van Wales (1953-1959) Wales
Vlag van Zweden Zweden

Vlag van Brazilië (1889-1960) Brazilië
Vlag van Engeland Engeland
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie

Scheidsrechters[bewerken | brontekst bewerken]

UEFA
Vlag van Oostenrijk Fritz Seipelt
Vlag van België Lucien Van Nuffel
Vlag van Tsjechië Martin Macko
Vlag van Duitsland Carl Jørgensen
Vlag van Engeland Arthur Ellis
Vlag van Engeland Reginald Leafe
Vlag van Finland Arne Eriksson
Vlag van Frankrijk Maurice Guigue


Vlag van Hongarije István Zsolt
Vlag van Italië Vincenzo Orlandini
Vlag van Nederland Jan Bronkhorst
Vlag van Portugal Joaquim Campos
Vlag van Schotland Jack Mowat
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Juan Garay Gardeazábal
Vlag van Zweden Sten Ahlner
Vlag van Zwitserland Raymond Wyssling


Vlag van Sovjet-Unie Nikolai Latyshev
Vlag van Wales (1953-1959) Wales Mervyn Griffiths
Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Leo Lemesić

CONMEBOL
Vlag van Argentinië Juan Brozzi
Vlag van Uruguay José Maria Codesal

Speelsteden[bewerken | brontekst bewerken]

Stockholm Göteborg Malmö
Råsundastadion
capaciteit: 52.400
Nya Ullevi
capaciteit: 52.000
Malmö Stadion
capaciteit: 30.000
Norrköping Sandviken Uddevalla
Nya Parken
capaciteit: 20.000
Jernvallen
capaciteit: 20.000
Rimnersvallen
capaciteit: 17.778
Borås Halmstad Örebro
Ryavallen
capaciteit: 15.000
Örjans vall
capaciteit: 15.000
Eyravallen
capaciteit: 13.000
Eskilstuna Helsingborg Västerås
Tunavallen
capaciteit: 20.000
Olympia
capaciteit: 16.000
Arosvallen
capaciteit: 10.000

Groepsfase[bewerken | brontekst bewerken]

Groep A[bewerken | brontekst bewerken]

West-Duitsland ging met vooral wat oudere spelers naar het WK die al eerder wereldkampioen waren geworden zoals Helmut Rahn en de inmiddels al 37-jarige aanvoerder Fritz Walter. Jong talent was voornamelijk aanwezig in de vorm van de 21-jarige Uwe Seeler, een veelbelovende aanvaller van Hamburger SV en de 19-jarige back Karl Heinz Schnellinger van 1.FC Köln. West-Duitsland had het zwaar in de eerste ronde, in alle wedstrijden moesten er achterstanden ingehaald worden, wat echter een specialiteit van de Duitsers werd. Alleen tegen Argentinië werd er gewonnen, maar omdat de wereldkampioen als enige land geen wedstrijden verloor werd West-Duitsland toch groepswinnaar. Over het algemeen was de indruk dat het land minder sterk was als in 1954. Argentinië deed voor de eerste keer sinds 1934 mee aan het wereldkampioenschap en werd gezien als een outsider. Ze herstelden zich tegen Noord-Ierland, maar gingen hard onderuit tegen de Tsjechoslowaken: 6-1. Sindsdien spraken de Argentijnen over "de Zweedse ramp". Tsjecho-Slowakije en Noord-Ierland moesten in een beslissingswedstrijd uitmaken wie zich plaatste voor de kwartfinales. Noord-Ierland, dat in de kwalificatie zo verrassend Italië uitschakelde won dat duel, een prestatie van formaat voor het kleine voetballand. Peter McParland was de grote held van de ploeg hij scoorde vijf van de zes doelpunten in deze wedstrijden.

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland 3 1 2 0 7 5 2 4
Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland¹ 3 1 1 1 4 5 -1 3
Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije¹ 3 1 1 1 8 4 4 3
Vlag van Argentinië Argentinië 3 1 0 2 5 10 -5 2

¹ Play-off duel om te bepalen wie naar de kwartfinale mag


8 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (UTC+1)
West-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 3 – 1 Vlag van Argentinië Argentinië Malmö Stadion, Malmö
Toeschouwers: 31.156
Scheidsrechter: Vlag van Engeland Reginald Leafe (ENG)
Rahn Goal 32'Goal 79'
Seeler Goal 42'
verslag Goal 3' Corbatta

8 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (UTC+1)
Noord-Ierland Vlag van Noord-Ierland 1 – 0 Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije Örjans vall, Halmstad
Toeschouwers: 10.647
Scheidsrechter: Vlag van Oostenrijk Fritz Seipelt (AUT)
Cush Goal 21' verslag

11 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (UTC+1)
Argentinië Vlag van Argentinië 3 – 1 Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland Örjans vall, Halmstad
Toeschouwers: 14.174
Scheidsrechter: Vlag van Zweden Sten Ahlner (SWE)
Corbatta Goal 37' (pen.)
Menéndez Goal 56'
Avio Goal 60'
verslag Goal 4' McParland

11 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (UTC+1)
West-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 2 – 2 Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije Olympia, Helsingborg
Toeschouwers: 25.000
Scheidsrechter: Vlag van Engeland Arthur Ellis (ENG)
Schäfer Goal 60'
Rahn Goal 71'
verslag Goal 24' (pen.) Dvořák
Goal 42' Zikán

15 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (UTC+1)
West-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 2 – 2 Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland Malmö Stadion, Malmö
Toeschouwers: 21.990
Scheidsrechter: Vlag van Portugal Joaquim Fernandes Campos (POR)
Rahn Goal 20'
Seeler Goal 78'
verslag Goal 18'Goal 60' McParland

15 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (UTC+1)
Tsjecho-Slowakije Vlag van Tsjecho-Slowakije 6 – 1 Vlag van Argentinië Argentinië Olympia, Helsingborg
Toeschouwers: 16.418
Scheidsrechter: Vlag van Engeland Arthur Ellis (ENG)
Dvořák Goal 8'
Zikán Goal 17'Goal 39'
Feureisl Goal 68'
Hovorka Goal 81'Goal 89'
verslag Goal 64' (pen.) Corbatta
Play-off

17 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (UTC+1)
Noord-Ierland Vlag van Noord-Ierland 2 – 1 (n.v.) Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije Malmö Stadion, Malmö
Toeschouwers: 6.196
Scheidsrechter: Vlag van Frankrijk Maurice Guigue (FRA)
McParland Goal 44 'Goal 97' verslag Goal 18' Zikán

Groep B[bewerken | brontekst bewerken]

Met meer dan 5 doelpunten gemiddeld per wedstrijd werd veel gescoord in deze groep. Dat was vooral te danken aan Frankrijk en Just Fontaine in het bijzonder. Hij scoorde zes van de elf Franse doelpunten. Tegen Paraguay werd een 2-3 achterstand omgebogen in een 7-3 overwinning. De tweede wedstrijd tegen Joegoslavië ging met 3-2 verloren, omdat de Fransen door hun tomeloze aanvalsdrift in de laatste minuut verrast werden. Kwalificatie voor de volgende ronde werd veilig gesteld door een 2-1 zege op Schotland. Joegoslavië plaatste zich ook voor de volgende ronde via een 3-3 gelijkspel tegen Paraguay.

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
Vlag van Frankrijk Frankrijk 3 2 0 1 11 7 4 4
Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië 3 1 2 0 7 6 1 4
Vlag van Paraguay (1954-1988) Paraguay 3 1 1 1 9 12 -3 3
Vlag van Schotland Schotland 3 0 1 2 4 6 -2 1

8 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (UTC+1)
Frankrijk Vlag van Frankrijk 7 – 3 Vlag van Paraguay (1954-1988) Paraguay Idrottsparken, Norrköping
Toeschouwers: 16.500
Scheidsrechter: Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Juan Gardeazabal (ESP)
Fontaine Goal 24 'Goal 30 'Goal 67'
Piantoni Goal 52'
Wisnieski Goal 61'
Kopa Goal 70'
Vincent Goal 83'
verslag Goal 20'Goal 44' (pen.) Amarilla
Goal 50' Romero

8 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (UTC+1)
Joegoslavië Vlag van Joegoslavië (1943-1992) 1 – 1 Vlag van Schotland Schotland Arosvallen, Västerås
Toeschouwers: 9.500
Scheidsrechter: Vlag van Zwitserland Raymon Wyssling (SUI)
Petaković Goal 6' verslag Goal 49' Murray

11 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (UTC+1)
Joegoslavië Vlag van Joegoslavië (1943-1992) 3 – 2 Vlag van Frankrijk Frankrijk Arosvallen, Västerås
Toeschouwers: 12.000
Scheidsrechter: Vlag van Wales Benjamin Griffiths (WAL)
Petaković Goal 16'
Veselinović Goal 63 'Goal 88'
verslag Goal 4'Goal 85' Fontaine

11 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (UTC+1)
Paraguay Vlag van Paraguay (1954-1988) 3 – 2 Vlag van Schotland Schotland Idrottsparken, Norrköping
Toeschouwers: 12.000
Scheidsrechter: Vlag van Italië Vincenzo Orlandini (ITA)
Agüero Goal 4'
Goal 45'
Parodi Goal 73'
verslag Goal 24' Mudie
Goal 74' Collins

15 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (UTC+1)
Frankrijk Vlag van Frankrijk 2 – 1 Vlag van Schotland Schotland Eyravallen, Örebro
Toeschouwers: 13.500
Scheidsrechter: Vlag van Argentinië Juan Brozzi (ARG)
Kopa Goal 22'
Fontaine Goal 44'
verslag Goal 58' Baird

15 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (UTC+1)
Paraguay Vlag van Paraguay (1954-1988) 3 – 3 Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië Tunavallen, Eskilstuna
Toeschouwers: 12.000
Scheidsrechter: Vlag van Tsjecho-Slowakije Martin Macko (TCH)
Parodi Goal 20'
Agüero Goal 52'
Romero Goal 80'
verslag Goal 18' Ognjanović
Goal 21' Veselinović
Goal 73' Rajkov

Groep C[bewerken | brontekst bewerken]

Gastland Zweden had weinig problemen zich te plaatsen voor de volgende ronde. Ze profiteerden vooral van het feit dat het ijzersterke Hongarije ernstig verzwakt was doordat bijna alle sterspelers het land waren ontvlucht vanwege het neerslaan van de Hongaarse opstand in 1956. Hongarije en Wales moesten in een beslissingswedstrijd uitmaken wie zich ook plaatste voor de kwartfinales. Wales, dat zich op het laatste moment kwalificeerde voor het WK via een ingelaste wedstrijd tegen Israël won deze wedstrijd en hield nu samen met het eveneens kleine Noord-Ierland de eer hoog van het Britse voetbal. De vierde deelnemer in deze poule Mexico haalde voor de eerste keer in vier deelnames aan een WK een gelijkspel (tegen Wales), maar was voor de rest kansloos in deze poule.

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
Vlag van Zweden Zweden 3 2 1 0 5 1 4 5
Vlag van Wales (1953-1959) Wales¹ 3 0 3 0 2 2 0 3
Vlag van Hongarije Hongarije¹ 3 1 1 1 6 3 3 3
Vlag van Mexico (1934-1968) Mexico 3 0 1 2 1 8 -7 1

¹Play-off duel om te bepalen wie naar de kwartfinale mag


8 juni 1958
«onderlinge duels»
14:00 (UTC+1)
Zweden Vlag van Zweden 3 – 0 Vlag van Mexico (1934-1968) Mexico Råsundastadion, Solna
Toeschouwers: 45.000
Scheidsrechter: Vlag van Sovjet-Unie Nikolaj Latychev (URS))
Simonsson Goal 17 'Goal 64'
Liedholm Goal 57' (pen.)
verslag

8 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (UTC+1)
Hongarije Vlag van Hongarije 1 – 1 Vlag van Wales (1953-1959) Wales Jernvallen, Sandviken
Toeschouwers: 20.000
Scheidsrechter: Vlag van Uruguay Jose Maria Codesal (URU)
Bozsik Goal 5' verslag Goal 27' J. Charles

11 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (UTC+1)
Mexico Vlag van Mexico (1934-1968) 1 – 1 Vlag van Wales (1953-1959) Wales Råsundastadion, Solna
Toeschouwers: 25.000
Scheidsrechter: Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Leo Lemesic (YUG)
Belmonte Goal 89' verslag Goal 32' I. Allchurch

12 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (UTC+1)
Zweden Vlag van Zweden 2 – 1 Vlag van Hongarije Hongarije Råsundastadion, Solna
Toeschouwers: 40.000
Scheidsrechter: Vlag van Schotland Jack Mowat (SCO))
Hamrin Goal 34'Goal 55' verslag Goal 77' Tichy

15 juni 1958
«onderlinge duels»
14:00 (UTC+1)
Zweden Vlag van Zweden 0 – 0 Vlag van Wales (1953-1959) Wales Råsundastadion, Solna
Toeschouwers: 35.000
Scheidsrechter: Vlag van België Lucien Van Nuffel (BEL)
verslag

15 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (UTC+1)
Hongarije Vlag van Hongarije 4 – 0 Vlag van Mexico (1934-1968) Mexico Jernvallen, Sandviken
Toeschouwers: 13.300
Scheidsrechter: Vlag van Finland Arne Eriksson (FIN)
Tichy Goal 19'Goal 46'
Sándor Goal 54'
Bencsics Goal 69'
verslag
Play-off

17 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (UTC+1)
Wales Vlag van Wales (1953-1959) 2 – 1 Vlag van Hongarije Hongarije Råsundastadion, Solna
Toeschouwers: 20.000
Scheidsrechter: Vlag van Sovjet-Unie Nikolaj Latychev (URS)
I. Allchurch Goal 55'
Medwin Goal 76'
verslag Goal 33' Tichy

Groep D[bewerken | brontekst bewerken]

Een ware poule des doods met de nummer drie van het laatste WK Oostenrijk, olympisch kampioen de Sovjet-Unie, Engeland en de eeuwige belofte Brazilië. Oostenrijk was snel uitgeschakeld na twee nederlagen tegen Brazilië en de Sovjet-Unie. Tegen Engeland, ernstig gehandicapt doordat enkele spelers van Manchester United de dood vonden tijdens de Vliegramp van München, had Brazilië het zwaar en hadden de Engelsen eigenlijk een strafschop moeten hebben. Daarom besloot de Braziliaanse bondscoach in te grijpen en de pas 17-jarige spits Pelé en rechtsbuiten Garrincha in te brengen tegen de Sovjet-Unie.

Al na drie minuten hadden zowel Pelé als Garrincha de paal getroffen, waarna Vavá doel trof. De pure klasse van de Brazilianen won het van de op een wetenschappelijk manier opgeleide Russen, vooral Garrincha was ongrijpbaar. Diep in de tweede helft bepaalde opnieuw Vavá de eindstand op 2-0. Engeland verzuimde om te profiteren door gelijk te spelen tegen het al uitgeschakelde Oostenrijk: 2-2. Er moest een beslissingswedstrijd komen tussen de Russen en de Engelsen, die de Sovjet-Unie met 1-0 won, vooral dankzij het keeperswerk van Lev Yashin, bijgenaamd: "de Octopus". '

Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
Vlag van Brazilië (1889-1960) Brazilië 3 2 1 0 5 0 5 5
Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie¹ 3 1 1 1 4 4 0 3
Vlag van Engeland Engeland¹ 3 0 3 0 4 4 0 3
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk 3 0 1 2 2 7 -5 1

¹Play-off duel om te bepalen wie naar de kwartfinale mag


8 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (UTC+1)
Brazilië Vlag van Brazilië (1889-1960) 3 – 0 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Rimnersvallen, Uddevalla
Toeschouwers: 17.778
Scheidsrechter: Vlag van Frankrijk Maurice Guigue (FRA)
Altafini Goal 37 'Goal 85'
Nílton Santos Goal 50'
verslag

8 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (UTC+1)
Sovjet-Unie Vlag van Sovjet-Unie 2 – 2 Vlag van Engeland Engeland Ullevi, Göteborg
Toeschouwers: 49.348
Scheidsrechter: Vlag van Hongarije Istvan Zsolt (HUN)
Simonjan Goal 13'
A. Ivanov Goal 56'
verslag Goal 66' Kevan
Goal 85' (pen.) Finney

11 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (UTC+1)
Brazilië Vlag van Brazilië (1889-1960) 0 – 0 Vlag van Engeland Engeland Ullevi, Göteborg
Toeschouwers: 40.895
Scheidsrechter: Vlag van Duitsland Albert Dusch (FRG)
verslag

11 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (UTC+1)
Sovjet-Unie Vlag van Sovjet-Unie 2 – 0 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Ryavallen, Borås
Toeschouwers: 21.239
Scheidsrechter: Vlag van Denemarken Carl Jorgense (DEN)
Iljin Goal 15'
V. Ivanov Goal 62'
verslag

15 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (UTC+1)
Engeland Vlag van Engeland 2 – 2 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Ryavallen, Borås
Toeschouwers: 15.872
Scheidsrechter: Vlag van Nederland Jan Bronkhorst (NED)
Haynes Goal 56'
Kevan Goal 74'
verslag Goal 15' Koller
Goal 71' Körner

15 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (UTC+1)
Brazilië Vlag van Brazilië (1889-1960) 2 – 0 Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie Ullevi, Göteborg
Toeschouwers: 50.928
Scheidsrechter: Vlag van Frankrijk Maurice Guigue (FRA)
Vavá Goal 3 'Goal 77' verslag
Play-off

17 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (UTC+1)
Sovjet-Unie Vlag van Sovjet-Unie 1 – 0 Vlag van Engeland Engeland Ullevi, Göteborg
Toeschouwers: 23.182
Scheidsrechter: Vlag van Duitsland Albert Dusch (FRG)
Iljin Goal 69' verslag

Samenvatting[bewerken | brontekst bewerken]

Zeven Europese landen plaatsten zich voor de tweede ronde, vorig WK zes. Echt grote verrassingen bij de afvallers waren er niet, wel werd er meer verwacht van Hongarije, Tsjecho-Slowakije, Engeland en Argentinië. Meeste indruk in de eerste ronde maakte Brazilië, gevolgd door Frankrijk. De favorieten vooraf West-Duitsland en de Sovjet-Unie hadden het nog niet echt laten zien, Zweden en Joegoslavië voldeden aan de verwachtingen. De verrassingen van het toernooi waren Wales en Noord-Ierland.

Knock-outfase[bewerken | brontekst bewerken]

kwartfinale halve finale finale
                   
19 juni – Gothenburg        
 Vlag van Brazilië (1889-1960) Brazilië  1
24 juni – Stockholm
 Vlag van Wales (1953-1959) Wales  0  
 Vlag van Brazilië (1889-1960) Brazilië  5
19 juni – Norrköping
   Vlag van Frankrijk Frankrijk  2  
 Vlag van Frankrijk Frankrijk  4
29 juni – Stockholm
 Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland  0  
 Vlag van Brazilië (1889-1960) Brazilië  5
19 juni – Stockholm
   Vlag van Zweden Zweden  2
 Vlag van Zweden Zweden  2
24 juni – Gothenburg
 Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie  0  
 Vlag van Zweden Zweden  3 derde plaats
19 juni – Malmö
   Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland  1   28 juni – Gothenburg
 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland  1
   Vlag van Frankrijk Frankrijk  6
 Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië  0  
 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland  3

Kwartfinale[bewerken | brontekst bewerken]

In de kwartfinales waren de ploegen, die een beslissingswedstrijd nodig hadden om die kwartfinale te bereiken zwaar in het nadeel. Ze moesten binnen 4 dagen drie wedstrijden spelen. De Sovjet-Unie en Noord-Ierland waren dan ook kansloos tegen Zweden en Frankrijk. Fontaine scoorde voor Frankrijk weer twee keer. West-Duitsland speelde zijn beste wedstrijd van het toernooi en de 1-0 zege op het tegenvallende Joegoslavië had hoger uit kunnen vallen.

Brazilië had het erg moeilijk tegen Wales. Net als tegen Engeland hadden de virtuoze Zuid-Amerikanen moeite openingen te vinden, vooral Garrincha kon zich niet zo uitleven als tegen de Sovjet-Unie. Uiteindelijk besliste de 17-jarige Pelé de strijd diep in de tweede helft. Zijn naam was meteen gevestigd.


19 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (UTC+1)
Frankrijk Vlag van Frankrijk 4 – 0 Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland Idrottsparken, Norrköping
Toeschouwers: 12.000
Scheidsrechter: Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Juan Gardeazabal (ESP)
Wisnieski Goal 22'
Fontaine Goal 55'Goal 63'
Piantoni Goal 68'
verslag

19 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (UTC+1)
Zweden Vlag van Zweden 2 – 0 Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie Råsundastadion, Solna
Toeschouwers: 45.000
Scheidsrechter: Vlag van Engeland Reginald Leafe (ENG)
Hamrin Goal 49'
Simonsson Goal 88'
verslag

19 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (UTC+1)
Brazilië Vlag van Brazilië (1889-1960) 1 – 0 Vlag van Wales (1953-1959) Wales Ullevi, Göteborg
Toeschouwers: 25.000
Scheidsrechter: Vlag van Oostenrijk Fritz Seipelt (AUT)
Pelé Goal 66' verslag

19 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (UTC+1)
West-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 1 – 0 Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië Malmö Stadion, Malmö
Toeschouwers: 20.000
Scheidsrechter: Vlag van Zwitserland Raymon Wyssling (SUI)
Rahn Goal 12' verslag

Halve finale[bewerken | brontekst bewerken]

Brazilië incasseerde zijn eerste twee doelpunten dit toernooi, maar ze wonnen ruim met 5-2. De Fransen waren gehandicapt, doordat verdediger en aanvoerder Jonquet geblesseerd moest uitvallen bij een 1-1 stand. Aangezien er nog geen wissels waren toegestaan, moesten de Fransen de hele tweede helft met tien man spelen. In die periode maakte Pelé een glaszuivere hattrick. De andere goals waren van Vavà en Didi.

West-Duitsland tegen Zweden was een veel minder sportieve wedstrijd. In de tweede helft moest West-Duitsland met tien man verder na een rode kaart van Juskowiak. Na een even zware tackle van de Zweden moest de Duitse aanvoerder Fritz Walter ook het veld verlaten. De Duitsers wisten met negen man nog lang vol te houden, maar in de slotfase wist Zweden toe te slaan: 3-1. Meest tot de verbeelding spraken de Zweedse aanvallers Gunnar Gren, Gunnar Nordahl en middenvelder Nils Liedholm, afgerond: Gre-No-Li. Zij maakten Zweden olympisch kampioen, vertrokken toen naar AC Milan, konden door hun profstatus niet meer spelen voor de nationale ploeg, maar kwamen in 1958 terug om Zweden een succesvol wereldkampioenschap te laten spelen.


24 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (UTC+1)
Frankrijk Vlag van Frankrijk 2 – 5 Vlag van Brazilië (1889-1960) Brazilië Råsundastadion, Solna
Toeschouwers: 27.000
Scheidsrechter: Vlag van Wales Benjamin Griffiths (WAL)
Fontaine Goal 9'
Piantoni Goal 83'
verslag Goal 2' Vavá
Goal 39' Didi
Goal 52'Goal 64'Goal 75' Pelé

24 juni 1958
«onderlinge duels»
19:00 (UTC+1)
West-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 1 – 3 Vlag van Zweden Zweden Ullevi, Göteborg
Toeschouwers: 50.000
Scheidsrechter: Vlag van Hongarije Istvan Zsolt (HUN)
Schäfer Goal 24' verslag Goal 32' Skoglund
Goal 81' Gren
Goal 88' Hamrin

Troostfinale[bewerken | brontekst bewerken]

Frankrijk werd derde via een ruime 6-3 overwinning op de uitgebluste oud-wereldkampioen West-Duitsland. Just Fontaine scoorde vier goals en scoorde de meeste goals op een wereldkampioen ooit. Dat was een unieke prestatie, want Fontaine kwam op het laatste moment bij de ploeg, omdat de vaste Franse spits geblesseerd was.


28 juni 1958
«onderlinge duels»
17:00 (UTC+1)
West-Duitsland Vlag van Bondsrepubliek Duitsland 3 – 6 Vlag van Frankrijk Frankrijk Ullevi, Göteborg
Toeschouwers: 25.000
Scheidsrechter: Vlag van Argentinië Juan Brozzi (ARG)
Cieslarczyk Goal 18'
Rahn Goal 52'
Schäfer Goal 84'
verslag Goal 16'Goal 36'Goal 78'Goal 89' Fontaine
Goal 27' (pen.) Kopa
Goal 50' Douis

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Finale wereldkampioenschap voetbal 1958 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

29 juni 1958
«onderlinge duels»
15:00 (UTC+1)
Zweden Vlag van Zweden 2 – 5 Vlag van Brazilië (1889-1960) Brazilië Råsundastadion, Solna
Toeschouwers: 51.800
Scheidsrechter: Vlag van Frankrijk Maurice Guigue (FRA)
Liedholm Goal 4'
Simonsson Goal 80'
verslag Goal 9'Goal 32' Vavá
Goal 55'Goal 90' Pelé
Goal 68' Zagallo


1958 Wereldkampioen

Vlag van Brazilië (1889-1960)
BRAZILIË
Eerste titel

Toernooiranglijst[bewerken | brontekst bewerken]

Plaats Land Groep GW Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
1 Vlag van Brazilië (1889-1960) Brazilië D 6 5 1 0 16 4 +12 11
2 Vlag van Zweden Zweden C 6 4 1 1 12 7 +5 9
3 Vlag van Frankrijk Frankrijk B 6 4 0 2 23 15 +8 8
4 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland A 6 2 2 2 12 14 −2 6
Uitgeschakeld in de Kwartfinales
5 Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië B 4 1 2 1 7 7 0 4
6 Vlag van Wales (1953-1959) Wales C 4 0 3 1 2 3 −1 3
7 Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie D 4 1 1 2 4 6 −2 3
8 Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland A 4 1 1 2 4 9 −5 3
Uitgeschakeld in de Groepsfase
9 Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije A 3 1 1 1 8 4 +4 3
10 Vlag van Hongarije Hongarije C 3 1 1 1 6 3 +3 3
11 Vlag van Engeland Engeland D 3 0 3 0 4 4 0 3
12 Vlag van Paraguay (1954-1988) Paraguay B 3 1 1 1 9 12 −3 3
13 Vlag van Argentinië Argentinië A 3 1 0 2 5 10 −5 2
14 Vlag van Schotland Schotland B 3 0 1 2 4 6 −2 1
15 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk D 3 0 1 2 2 7 −5 1
16 Vlag van Mexico (1934-1968) Mexico C 3 0 1 2 1 8 −7 1

Statistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Deelnemende landen
Aantal wedstrijden 35
Totaal aantal doelpunten 126
Eigen doelpunten 1
Aantal uitsluitingen (rood) 3
Doelpuntgemiddelde per wedstrijd 3,60
Toeschouwerstotaal 868.000
Toeschouwersgemiddelde 24.800

Doelpuntenmakers[bewerken | brontekst bewerken]

13 doelpunten
6 doelpunten
5 doelpunten
4 doelpunten
3 doelpunten
2 doelpunten
1 doelpunt

WK 1958 in beeld[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie 1958_FIFA_World_Cup van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.