Naar inhoud springen

1,2-butaandiol

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
1,2-butaandiol
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van (R)-1,2-butaandiol
Structuurformule van (S)-1,2-butaandiol
Algemeen
Molecuulformule C4H10O2
IUPAC-naam butaan-1,2-diol
Andere namen 1,2-butyleenglycol, 1,2-dihydroxybutaan
Molmassa 90,121 g/mol
SMILES
C(C(CO[H])O[H])C
CAS-nummer 584-03-2
Wikidata Q161457
Beschrijving Kleurloze, viskeuze vloeistof
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Opslag Gescheiden van sterk oxiderende stoffen. Verluchting langs de vloer.
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vloeibaar
Kleur kleurloos
Dichtheid 1,01 g/cm³
Smeltpunt −114 °C
Kookpunt 194 °C
Vlampunt 90 °C
Dampdruk 10 Pa
Oplosbaarheid in water > 100 g/L
Goed oplosbaar in water
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

1,2-butaandiol is een organische verbinding met als brutoformule C4H10O2. Het is een kleurloze, viskeuze vloeistof, die zeer goed oplosbaar is in water.

Isomerie[bewerken | brontekst bewerken]

Van 1,2-butaandiol bestaan aan aantal structuurisomeren:

Daarnaast bezit de verbinding een chiraal centrum, zodat twee enantiomere vormen mogelijk zijn.

Toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]

1,2-butaandiol wordt hoofdzakelijk gebruikt als oplosmiddel bij de synthese van epoxyharsen, polyamiden, polyurethanen en tetrahydrofuraan.

Toxicologie en veiligheid[bewerken | brontekst bewerken]

De stof reageert met sterk oxiderende stoffen. Boven 90 °C kunnen ontplofbare damp of mengsels worden gevormd.

1,2-butaandiol is irriterend voor de ogen. Blootstelling aan hoge doses kan het bewustzijn verminderen en leiden tot duizeligheid, slaperigheid en bewusteloosheid.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]