1,2-divinylbenzeen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
1,2-divinylbenzeen
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van 1,2-divinylbenzeen
Algemeen
Molecuulformule C10H10
IUPAC-naam 1,2-divinylbenzeen
Andere namen 1,2-bis(ethenyl)benzeen, o-vinylstyreen
Molmassa 130,1864 g/mol
SMILES
C=CC1=CC=CC=C1C=C
InChI
1S/C10H10/c1-3-9-7-5-6-8-10(9)4-2/h3-8H,1-2H2
CAS-nummer 91-14-5
EG-nummer 202-043-2
PubChem 66666
Wikidata Q2324735
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
CorrosiefSchadelijk
Gevaar
H-zinnen H302 - H315 - H317 - H318 - H335
EUH-zinnen geen
P-zinnen P261 - P280 - P305+P351+P338
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vloeibaar
Smeltpunt −67 °C
Kookpunt 76 °C
Onoplosbaar in water
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

1,2-divinylbenzeen is een aromatische verbinding met als brutoformule C10H10. De verbinding bestaat uit een benzeenring, waaraan twee vinylgroepen zijn vastgehecht. Door aanwezigheid van deze vinylgroepen kan de verbinding makkelijk polymeriseren.

Synthese[bewerken | brontekst bewerken]

1,2-divinylbenzeen kan bereid worden door katalytische dehydrogenering van 1,2-di-ethylbenzeen. Hierbij wordt ijzer(III)oxide als katalysator gebruikt.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]