1,3-dichloor-2-nitrobenzeen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
1,3-dichloor-2-nitrobenzeen
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van 1,3-dichloor-2-nitrobenzeen
Algemeen
Molecuulformule C6H3Cl2NO2
IUPAC-naam 1,3-dichloor-2-nitrobenzeen
Andere namen 2,6-dichloornitrobenzeen
Molmassa 191,99952 g/mol
CAS-nummer 601-88-7
Wikidata Q2050891
Beschrijving Kristallijne vaste stof
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Schadelijk
Waarschuwing
H-zinnen H302 - H317 - H319
EUH-zinnen geen
P-zinnen P280 - P305+P351+P338
Opslag Gescheiden van sterk oxiderende stoffen en sterke basen. Koel, droog en goed gesloten bewaren.
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Dichtheid 1,6 g/cm³
Smeltpunt 72,5 °C
Kookpunt 130 °C
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

1,3-dichloor-2-nitrobenzeen is een chloorderivaat van benzeen met als brutoformule C6H3Cl2NO2. De stof komt voor als kristallen.

Toxicologie en veiligheid[bewerken | brontekst bewerken]

Bij contact met een heet oppervlak of met een vlam ontleedt deze stof onder vorming van giftige en corrosieve dampen, waaronder stikstofoxiden en waterstofchloride. 1,3-dichloor-2-nitrobenzeen reageert met sterk oxiderende stoffen en sterke basen.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]