2-chloor-4-nitroaniline

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
2-chloor-4-nitroaniline
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van 2-chloor-4-nitroaniline
Algemeen
Molecuulformule C6H5ClN2O2
IUPAC-naam 2-chloor-4-nitroaniline
Andere namen chloornitroaniline, o-chloor-p-nitroaniline, 1-amino-2-chloor-4-nitrobenzeen, OCPNA, OCPN
Molmassa 172,5691 g/mol
CAS-nummer 121-87-9
EG-nummer 204-502-2
Wikidata Q2597946
Beschrijving Gele kristallen
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
SchadelijkMilieugevaarlijk
Waarschuwing
H-zinnen H302 - H411
EUH-zinnen geen
P-zinnen P273
Opslag Gescheiden van oxiderende stoffen, sterke zuren, sterke basen, voeding en voedingsmiddelen.
EG-Index-nummer 610-009-00-7
VN-nummer 2237
ADR-klasse Gevarenklasse 6.1
LD50 (ratten) (oraal) 1900 mg/kg
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur geel
Dichtheid < 1 g/cm³
Smeltpunt 108 °C
Kookpunt > 200 °C
Vlampunt (gesloten vat) 193°C
(open vat) 205 °C
Zelfontbrandings- temperatuur 522 °C
Dampdruk (bij 25°C) 0,00046 Pa
Onoplosbaar in water
log(Pow) 2,3
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

2-chloor-4-nitroaniline is een organische verbinding met als brutoformule C6H5ClN2O2. De stof komt voor als gele naaldvormige kristallen, die onoplosbaar zijn in water.

Toxicologie en veiligheid[bewerken | brontekst bewerken]

De stof ontleedt bij verbranding met vorming van giftige en corrosieve gassen, onder andere stikstofoxiden.

De damp is matig irriterend voor de huid. Ze kan effecten hebben op het bloed, met als gevolg de vorming van methemoglobine.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]