ATP-toernooi van Amersfoort 2007

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
ATP-toernooi van Amersfoort 2007
Officiële naam The Priority Telecom Open
Editie 2007 (50e editie)
Stad, land AmersfoortNederland
Locatie Sportpark Bokkeduinen
Datum 16–22 juli
Auspiciën ATP
Categorie ATP International Series
Prijzengeld 332.200
Deelnemers 32 enkel, 32 kwal. / 16 dubbel
Ondergrond gravel, buiten
Winnaar enkel Vlag van België Steve Darcis
Winnaars dubbel Vlag van Argentinië Juan Pablo Brzezicki
Vlag van Argentinië Juan Pablo Guzman
Toernooidirecteur Hans Felius
Vorige: 2006     Volgende: 2008
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Het ATP-toernooi van Amersfoort 2007 (met de officiële naam The Priority Telecom Open) werd van 16 tot 22 juli 2007 gespeeld in de Nederlandse stad Amersfoort. Het toernooi werd voor de 34e keer georganiseerd. De wedstrijden werden gespeeld op gravelbanen in de open lucht op Sportpark Bokkeduinen. De ongeplaatste Belg Steve Darcis won het toernooi.

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Geplaatste spelers[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Speler Rang Resultaat Uitgeschakeld door
1. Vlag van Rusland Nikolaj Davydenko 5 eerste ronde Vlag van Frankrijk Florent Serra
2. Vlag van Rusland Michail Joezjny 14 halve finale Vlag van België Steve Darcis
3. Vlag van Spanje Carlos Moyá 20 kwartfinale Vlag van Oostenrijk Werner Eschauer
4. Vlag van Italië Filippo Volandri 27 tweede ronde Vlag van Rusland Igor Andrejev
5. Vlag van Argentinië Agustín Calleri 29 eerste ronde Vlag van Frankrijk Nicolas Devilder
6. Vlag van Slowakije Dominik Hrbatý 32 eerste ronde Vlag van Rusland Evgeny Korolev
7. Vlag van Spanje Nicolás Almagro 37 eerste ronde Vlag van Oostenrijk Werner Eschauer
8. Vlag van Frankrijk Marc Gicquel 41 eerste ronde Vlag van België Steve Darcis

Prijzengeld en ATP-punten[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaat Prijzengeld ATP-punten
winnaar € 55.820 175
finale € 30.000 120
halve finale € 16.700 75
kwartfinale € 9.300 40
tweede ronde € 5.500 15
eerste ronde € 3.250 0

Samenvatting[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde[bewerken | brontekst bewerken]

In de eerste ronde werden vijf van de acht geplaatste spelers uit het toernooi geslagen. De drie aanwezige Nederlanders (Sluiter, Haase en De Bakker) in het toernooi (alle drie wildcards) wisten de tweede ronde te bereiken. Van de drie gestarte Belgen (Rochus, Vliegen en Darcis) in het toernooi wist één speler de tweede ronde te bereiken: Steve Darcis. Het was voor Darcis de eerste gewonnen partij op een ATP-toernooi.

Tweede ronde[bewerken | brontekst bewerken]

De als vierde geplaatste Italiaan Filippo Volandri wist in de tweede ronde niet af te rekenen met de Rus Igor Andrejev. Andrejev verloor de eerste set, maar wist vervolgens de volgende twee sets te winnen met behulp van drie breaks. De top 50-speler Gilles Simon was niet opgewassen tegen Steve Darcis, een Belg afkomstig uit het kwalificatietoernooi. De Nederlanders Raemon Sluiter en Thiemo de Bakker wisten, anders dan Robin Haase, niet de kwartfinale te bereiken.

Kwartfinale[bewerken | brontekst bewerken]

De als derde geplaatste Carlos Moyá wist niet te winnen van de Oostenrijker Werner Eschauer. Robin Haase moest op donderdag aantreden tegen Florent Serra, bij een stand van 3–2 in het voordeel van Haase werd de partij onderbroken vanwege de regen. De volgende dag werd het restant gespeeld – na meer dan twee uur spelen bleek Haase in drie sets de sterkste. De als tweede geplaatste Joezjny had weinig problemen met zijn landgenoot Korolev.

Halve finale[bewerken | brontekst bewerken]

De laatste Nederlander in het toernooi, Robin Haase, wist de finale niet te bereiken. Haase verloor beide sets met één break, waardoor de Oostenrijker Eschauer de finale bereikte. De enige overgebleven geplaatste speler, Michail Joezjny, wist niet te winnen van de Belg Steve Darcis. In drie sets zette de onervaren Darcis de top 20-speler aan de kant.

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

De finale werd later aangevangen dan gepland, dit in verband met de neerslag. Eschauer leek gedurende de wedstrijd ongeconcentreerd en maakte hierdoor meer fouten dan Darcis. De Belg, gedurende het toernooi nummer 297 op de wereldranglijst, won zo de eerste ATP-titel uit zijn carrière.

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Q Qualifier
WC Deelname via wildcard
LL Lucky Loser
r Opgave / trok zich terug
w/o Walk-over
Alt Alternate
SE Special Exempt
PR Protected Ranking
d Diskwalificatie
eerste ronde   tweede ronde   kwartfinale   halve finale en finale  
 Vlag van Rusland Nikolaj Davydenko  1 6 6 1  
 Vlag van Frankrijk Florent Serra  4 6 6      Vlag van Frankrijk Florent Serra  4 6 7  
 Vlag van Chili Nicolás Massú  6 6    Vlag van Nederland Thiemo de Bakker  6 3 6  
 Vlag van Nederland Thiemo de Bakker  7 7        Vlag van Frankrijk Florent Serra  6 5 4  
 Vlag van Spanje Félix Mantilla  3 2        Vlag van Nederland Robin Haase  4 7 6  
 Vlag van Nederland Robin Haase  6 6      Vlag van Nederland Robin Haase  6 3 6
 Vlag van Frankrijk Nicolas Devilder  6 6    Vlag van Frankrijk Nicolas Devilder  4 6 3  
 Vlag van Argentinië Agustín Calleri  5 3 1        Vlag van Nederland Robin Haase  4 4  
 Vlag van Spanje Carlos Moyá  3 6 6        Vlag van Oostenrijk Werner Eschauer  6 6  
 Vlag van België Christophe Rochus  2 3      Vlag van Spanje Carlos Moyá  3 6 6  
 Vlag van Argentinië Mariano Zabaleta  6 6    Vlag van Argentinië Mariano Zabaleta  2 3  
 Vlag van België Kristof Vliegen  3 3        Vlag van Spanje Carlos Moyá  3 7 4 4
 Vlag van Nederland Raemon Sluiter  3 7 6        Vlag van Oostenrijk Werner Eschauer  6 6 6  
 Vlag van Peru Luis Horna  6 5 3      Vlag van Nederland Raemon Sluiter  2 4
 Vlag van Oostenrijk Werner Eschauer  7 6    Vlag van Oostenrijk Werner Eschauer  6 6  
 Vlag van Spanje Nicolás Almagro  7 6 4      Vlag van Oostenrijk Werner Eschauer  1 6
 Vlag van Frankrijk Marc Gicquel  8 3 4      Vlag van België Steve Darcis  6 7  
 Vlag van België Steve Darcis  6 6      Vlag van België Steve Darcis  7 6  
 Vlag van Frankrijk Gilles Simon  6 6    Vlag van Frankrijk Gilles Simon  6 1  
 Vlag van Spanje Rubén Ramírez Hidalgo  2 4        Vlag van België Steve Darcis  6 6  
 Vlag van Rusland Igor Andrejev  6 6        Vlag van Rusland Igor Andrejev  3 4  
 Vlag van Servië Janko Tipsarević  1 1      Vlag van Rusland Igor Andrejev  3 6 6
 Vlag van Spanje Óscar Hernández  2 4    Vlag van Italië Filippo Volandri  4 6 1 4  
 Vlag van Italië Filippo Volandri  4 6 6        Vlag van België Steve Darcis  4 6 7
 Vlag van Slowakije Dominik Hrbatý  6 3 7 3        Vlag van Rusland Michail Joezjny  2 6 0 5  
 Vlag van Rusland Evgeny Korolev  6 6 6      Vlag van Rusland Evgeny Korolev  7 7  
 Vlag van Argentinië Sergio Roitman  7 6    Vlag van Argentinië Sergio Roitman  5 6  
 Vlag van Frankrijk Jérémy Chardy  6 1        Vlag van Rusland Evgeny Korolev  4 3
 Vlag van Spanje Albert Montañés  6 6 6        Vlag van Rusland Michail Joezjny  2 6 6  
 Vlag van Roemenië Victor Hănescu  7 4 7      Vlag van Roemenië Victor Hănescu  4 2
 Vlag van Argentinië Martín Vassallo Argüello  2 5    Vlag van Rusland Michail Joezjny  2 6 6  
 Vlag van Rusland Michail Joezjny  2 6 7  

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Prijzengeld en ATP-punten[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaat Prijzengeld ATP-punten
winnaars € 17.300 172
finale € 9.900 120
halve finale € 5.700 75
kwartfinale € 2.900 40
eerste ronde € 1.700 0

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

eerste ronde   kwartfinale   halve finale   finale
1  Vlag van Zweden R Lindstedt
 Vlag van België K Vliegen
66 4    
   Vlag van Roemenië V Hănescu
 Vlag van Zwitserland J-C Scherrer
7 6          Vlag van Roemenië V Hănescu
 Vlag van Zwitserland J-C Scherrer
7 1 [7]  
   Vlag van Argentinië JP Brzezicki
 Vlag van Argentinië JP Guzmán
6 5 [10]      Vlag van Argentinië JP Brzezicki
 Vlag van Argentinië JP Guzmán
63 6 [10]  
   Vlag van Oostenrijk W Eschauer
 Vlag van Kroatië L Zovko
4 7 [7]          Vlag van Argentinië JP Brzezicki
 Vlag van Argentinië JP Guzmán
6 6    
3  Vlag van Spanje A Montañés
 Vlag van Spanje R Ramírez Hidalgo
7 4 [10]          Vlag van Slowakije D Hrbatý
 Vlag van Slowakije M Mertiňák
3 4    
   Vlag van Polen T Bednarek
 Vlag van Angola J-J Rojer
66 6 [7]     3  Vlag van Spanje A Montañés
 Vlag van Spanje R Ramírez Hidalgo
4 1  
   Vlag van Duitsland F Moser
 Vlag van Duitsland B Phau
1 1        Vlag van Slowakije D Hrbatý
 Vlag van Slowakije M Mertiňák
6 6    
   Vlag van Slowakije D Hrbatý
 Vlag van Slowakije M Mertiňák
6 6            Vlag van Argentinië JP Brzezicki
 Vlag van Argentinië JP Guzmán
6 6  
   Vlag van Argentinië M González
 Vlag van Peru L Horna
3 7 [8]          Vlag van Nederland R Haase
 Vlag van Nederland R Wassen
2 0  
   Vlag van Argentinië A Calleri
 Vlag van Chili N Massú
6 68 [10]        Vlag van Argentinië A Calleri
 Vlag van Chili N Massú
6 6    
WC  Vlag van Nederland T de Bakker
 Vlag van Nederland R Sluiter
7 7     WC  Vlag van Nederland T de Bakker
 Vlag van Nederland R Sluiter
1 3    
4  Vlag van Uruguay P Cuevas
 Vlag van Argentinië S Roitman
5 5            Vlag van Argentinië A Calleri
 Vlag van Chili N Massú
     
   Vlag van Nederland R Haase
 Vlag van Nederland R Wassen
3 6 [10]          Vlag van Nederland R Haase
 Vlag van Nederland R Wassen
w/o      
   Vlag van Frankrijk N Devilder
 Vlag van Frankrijk G Simon
6 3 [6]        Vlag van Nederland R Haase
 Vlag van Nederland R Wassen
6 6  
WC  Vlag van Nederland J Smit
 Vlag van Nederland M van Haasteren
6 3 [10]   WC  Vlag van Nederland J Smit
 Vlag van Nederland M van Haasteren
3 2    
2  Vlag van Duitsland T Behrend
 Vlag van Duitsland C Kas
3 6 [7]  

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]