ATP-toernooi van Kitzbühel 2019

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
ATP-toernooi van Kitzbühel 2019
ATP-toernooi van Kitzbühel 2019
Officiële naam Generali Open
Editie 2019 (75e editie)
Stad, land Vlag van Oostenrijk KitzbühelOostenrijk
Locatie Kitzbüheler Tennis Club
Organisator KTC Turnier GmbH
Licentiehouder Octagon
Datum 29 juli - 3 augustus
Auspiciën ATP
Categorie ATP Tour 250
Prijzengeld 524.340
Deelnemers 28 enkel, 16 kwal. / 16 dubbel
Ondergrond Gravel, buiten
Winnaar enkel Vlag van Oostenrijk Dominic Thiem
Winnaars dubbel Vlag van Oostenrijk Philipp Oswald
Vlag van Slowakije Filip Polášek
Toernooidirecteur Alexander Antonitsch[1]
Toernooisupervisor Vlag van Portugal Carlos Sanches
Laatst toegelaten Vlag van Spanje Jaume Munar (88)
Vorige: 2018     Volgende: 2020
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Het ATP-toernooi van Kitzbühel 2019 (met de officiële naam Generali Open 2019) werd van maandag 29 juli tot en met zaterdag 3 augustus gespeeld. Er werd gespeeld op de gravelbanen van de Kitzbüheler Tennis Club in de Oostenrijkse plaats Kitzbühel. Het toernooi stond onder auspiciën van de ATP en behoorde tot de categorie "ATP Tour 250". Het was de 75e editie van het toernooi.

De organisatie was in handen van de "Kitzbüheler Tennisclub Turnier GmbH", onder leiding van de toernooidirecteur Alexander Antonitsch. De organisatie huurde de ATP-toernooilicentie van het Amerikaanse sportagentschap Octagon.

Het deelnemersveld van het enkelspel bestond uit 28 spelers en van het dubbelspel uit 16 paren. De vier hoogst geplaatste spelers uit het enkelspel ontvingen een bye in de eerste ronde. Het totale prijzengeld bestond uit 524.340; het totale financiële commitment bedroeg 586.140 (bestaande uit prijzengeld + overige ATP fees).

Het toernooi van 2019 trok 51.500 toeschouwers. Een recordaantal sinds de terugkeer van het toernooi in 2011. Grote publiekstrekker was de lokale favoriet Dominic Thiem, die in mei 2019 de vierde plaats op de wereldranglijst wist te bereiken en het toernooi van 2019 won.[2][3] Er werd door de populariteit van de thuisfavoriet Dominic Thiem op woensdag 31 juli zelfs een speciale 'avondsessie' (vanaf 19:30) georganiseerd, om de eerste wedstrijd van de Thiem primetime te kunnen beleven.[4] De organisatie (KTC Turnier GmbH) ontving van de deelstaat Tirol 50.000 subsidie vanuit een subsidieregeling voor sportevenementen.[5]

De speakers/on-court interviewers waren Stefan Steinacher, Lukas Schweighofer en Florian Hörl. De ATP-toernooisupervisor was de Portugees Carlos Sanches, de supervisor voor de kwalificatie was de Fransman Cedric Mourier. De hoofdscheidsrechter was de Duitser Sören Friemel en de stoelscheidsrechters waren Renaud Lichtenstein, Emmanuel Messina, Mohammes El Jennati en Aurelie Tourte. Er werd gespeeld met de "Babolat Team" tennisbal.[6]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Geplaatste spelers[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Speler Ranking Prestatie Uitgeschakeld door
1. Vlag van Oostenrijk Dominic Thiem 4 Winnaar
2. Vlag van Servië Dušan Lajović 26 Tweede ronde Vlag van Frankrijk Jérémy Chardy
3. Vlag van Spanje Fernando Verdasco 30 Kwartfinale Vlag van Italië Lorenzo Sonego
4. Vlag van Uruguay Pablo Cuevas 47 Kwartfinale Vlag van Noorwegen Casper Ruud
5. Vlag van Hongarije Márton Fucsovics 50 Eerste ronde Vlag van Spanje Albert Ramos Viñolas
6. Vlag van Argentinië Leonardo Mayer 51 Eerste ronde Vlag van Spanje Pablo Andújar
7. Vlag van Italië Lorenzo Sonego 52 Halve finale Vlag van Oostenrijk Dominic Thiem
8. Vlag van Spanje Pablo Carreño Busta 59 Eerste ronde Vlag van Noorwegen Casper Ruud

Prijzengeld en ATP-punten[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaat Prijzengeld ATP-punten
Winnaar € 90.390 250
Runner-up € 48.870 150
Halve finale € 26.990 90
Kwartfinale € 15.335 45
Tweede ronde € 8.815 20
Eerste ronde € 5.285 0

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Q Qualifier
WC Deelname via wildcard
LL Lucky Loser
r Opgave / trok zich terug
w/o Walk-over
Alt Alternate
SE Special Exempt
PR Protected Ranking
d Diskwalificatie

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

Finale
         
1  Vlag van Oostenrijk Dominic Thiem 7 6  
SE  Vlag van Spanje Albert Ramos Viñolas 60 1  

Bovenste helft[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde   Tweede ronde   Kwartfinale   Halve finale
 
    1  Vlag van Oostenrijk Dominic Thiem 6 6  
WC  Vlag van Oostenrijk Sebastian Ofner 7 7     WC  Vlag van Oostenrijk Sebastian Ofner 3 2  
Q  Vlag van Oostenrijk Lucas Miedler 61 65       1  Vlag van Oostenrijk Dominic Thiem 7 6  
 Vlag van Duitsland Philipp Kohlschreiber 6 6        Vlag van Spanje Pablo Andújar 64 4  
 Vlag van Frankrijk Richard Gasquet 3 2      Vlag van Duitsland Philipp Kohlschreiber 4 4  
 Vlag van Spanje Pablo Andújar 3 6 6      Vlag van Spanje Pablo Andújar 6 6    
6  Vlag van Argentinië Leonardo Mayer 6 3 2       1  Vlag van Oostenrijk Dominic Thiem 6 7  
      7  Vlag van Italië Lorenzo Sonego 3 66  
    3  Vlag van Spanje Fernando Verdasco 6 7  
PR  Vlag van Slowakije Jozef Kovalík 61 6 6     PR  Vlag van Slowakije Jozef Kovalík 4 67  
Q  Vlag van Spanje Guillermo García López 7 2 3       3  Vlag van Spanje Fernando Verdasco 4 4
   Vlag van Spanje Roberto Carballés Baena 3 6 6       7  Vlag van Italië Lorenzo Sonego 6 6  
Q  Vlag van Bolivia Hugo Dellien 6 3 2      Vlag van Spanje Roberto Carballés Baena 6 64 61
 Vlag van Argentinië Federico Delbonis 64 7 64     7  Vlag van Italië Lorenzo Sonego 2 7 7  
7  Vlag van Italië Lorenzo Sonego 7 64 7  

Onderste helft[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde   Tweede ronde   Kwartfinale   Halve finale
8  Vlag van Spanje Pablo Carreño Busta 1 6 1  
 Vlag van Noorwegen Casper Ruud 6 3 6      Vlag van Noorwegen Casper Ruud 6 7  
 Vlag van Slowakije Martin Kližan 65 7 64     Q  Vlag van Duitsland Matthias Bachinger 4 63  
Q  Vlag van Duitsland Matthias Bachinger 7 65 7          Vlag van Noorwegen Casper Ruud 6 7  
WC  Vlag van Oostenrijk Dennis Novak 6 6       4  Vlag van Uruguay Pablo Cuevas 3 64  
WC  Vlag van Oostenrijk Jurij Rodionov 3 4     WC  Vlag van Oostenrijk Dennis Novak 7 0 2
    4  Vlag van Uruguay Pablo Cuevas 61 6 6  
         Vlag van Noorwegen Casper Ruud 5 4
5  Vlag van Hongarije Márton Fucsovics 7 4 4       SE  Vlag van Spanje Albert Ramos Viñolas 7 6
SE  Vlag van Spanje Albert Ramos Viñolas 66 6 6     SE  Vlag van Spanje Albert Ramos Viñolas 6 6    
SE  Vlag van Italië Thomas Fabbiano 67 6 1        Vlag van Spanje Jaume Munar 2 3    
   Vlag van Spanje Jaume Munar 7 1 6       SE  Vlag van Spanje Albert Ramos Viñolas 6 6  
 Vlag van Frankrijk Jérémy Chardy 7 7          Vlag van Frankrijk Jérémy Chardy 3 4    
 Vlag van Italië Marco Cecchinato 68 5        Vlag van Frankrijk Jérémy Chardy 3 6 6
    2  Vlag van Servië Dušan Lajović 6 4 3  
 

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Geplaatste spelers[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Spelers Ranking Prestatie Uitgeschakeld door
1. Vlag van Oostenrijk Oliver Marach
Vlag van Oostenrijk Jürgen Melzer
59 Kwartfinale Vlag van Denemarken Frederik Nielsen
Vlag van Duitsland Tim Pütz
2. Vlag van Oostenrijk Philipp Oswald
Vlag van Slowakije Filip Polášek
94 Winnaars
3. Vlag van Tsjechië Roman Jebavý
Vlag van Nederland Matwé Middelkoop
102 Halve finale Vlag van Oostenrijk Philipp Oswald
Vlag van Slowakije Filip Polášek
4. Vlag van België Sander Gillé
Vlag van België Joran Vliegen
105 Runners-up Vlag van Oostenrijk Philipp Oswald
Vlag van Slowakije Filip Polášek

Prijzengeld en ATP-punten[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaat Prijzengeld ATP-punten
Winnaars € 29.650 250
Runners-up € 15.200 150
Halve finale € 8.240 90
Kwartfinale € 4.710 45
Eerste ronde € 2.760 0

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Q Qualifier
WC Deelname via wildcard
LL Lucky Loser
r Opgave / trok zich terug
w/o Walk-over
Alt Alternate
SE Special Exempt
PR Protected Ranking
d Diskwalificatie
Eerste ronde   Kwartfinale   Halve finale   Finale
1  Vlag van Oostenrijk Oliver Marach
 Vlag van Oostenrijk Jürgen Melzer
7 2 [10]  
 Vlag van Argentinië Leonardo Mayer
 Vlag van Argentinië Andrés Molteni
69 6 [3]     1  Vlag van Oostenrijk Oliver Marach
 Vlag van Oostenrijk Jürgen Melzer
3 63  
 Vlag van Chinees Taipei Hsieh Cheng-peng
 Vlag van Indonesië Christopher Rungkat
7 2 [13]      Vlag van Denemarken Frederik Nielsen
 Vlag van Duitsland Tim Pütz
6 7  
 Vlag van Denemarken Frederik Nielsen
 Vlag van Duitsland Tim Pütz
63 6 [15]        Vlag van Denemarken Frederik Nielsen
 Vlag van Duitsland Tim Pütz
1 3  
4  Vlag van België Sander Gillé
 Vlag van België Joran Vliegen
4 7 [10]       4  Vlag van België Sander Gillé
 Vlag van België Joran Vliegen
6 6  
PR  Vlag van Slowakije Martin Kližan
 Vlag van Servië Nenad Zimonjić
6 65 [7]     4  Vlag van België Sander Gillé
 Vlag van België Joran Vliegen
5 6 [10]
WC  Vlag van Chili Nicolás Massú
 Vlag van Oostenrijk Moritz Thiem
3 2      Vlag van Bolivia Hugo Dellien
 Vlag van Spanje David Vega Hernández
7 1 [7]  
   Vlag van Bolivia Hugo Dellien
 Vlag van Spanje David Vega Hernández
6 6       4  Vlag van België Sander Gillé
 Vlag van België Joran Vliegen
4 4
 Vlag van Italië Thomas Fabbiano
 Vlag van Chili Hans Podlipnik Castillo
4 7 [10]       2  Vlag van Oostenrijk Philipp Oswald
 Vlag van Slowakije Filip Polášek
6 6
   Vlag van Italië Simone Bolelli
 Vlag van Italië Lorenzo Sonego
6 66 [5]        Vlag van Italië Thomas Fabbiano
 Vlag van Chili Hans Podlipnik Castillo
4 1    
 Vlag van Oekraïne Denis Moltsjanov
 Vlag van Slowakije Igor Zelenay
4 3     3  Vlag van Tsjechië Roman Jebavý
 Vlag van Nederland Matwé Middelkoop
6 6    
3  Vlag van Tsjechië Roman Jebavý
 Vlag van Nederland Matwé Middelkoop
6 6         3  Vlag van Tsjechië Roman Jebavý
 Vlag van Nederland Matwé Middelkoop
2 6 [3]
 Vlag van Uruguay Pablo Cuevas
 Vlag van Argentinië Guillermo Durán
6 7       2  Vlag van Oostenrijk Philipp Oswald
 Vlag van Slowakije Filip Polášek
6 3 [10]  
WC  Vlag van Oostenrijk Lucas Miedler
 Vlag van Oostenrijk Sebastian Ofner
4 67      Vlag van Uruguay Pablo Cuevas
 Vlag van Argentinië Guillermo Durán
3 6 [2]
 Vlag van Spanje Roberto Carballés Baena
 Vlag van Spanje Jaume Munar
63 5     2  Vlag van Oostenrijk Philipp Oswald
 Vlag van Slowakije Filip Polášek
6 4 [10]  
2  Vlag van Oostenrijk Philipp Oswald
 Vlag van Slowakije Filip Polášek
7 7    

Ticketprijzen[bewerken | brontekst bewerken]

Dag[7] Datum Ronde Categorie B
(vrije zitplaatskeuze)
Categorie A
(gereserveerde zitplaats
overdekt)
Premium Seats
Zaterdag 27.07 Kwalificatie vrije entree vrije entree -
Zondag 28.07 Kwalificatie vrije entree vrije entree -
Maandag** 29.07 1e ronde € 21 / *€ 17,50 € 40 € 70
Dinsdag*** 30.07 1e ronde € 31 / *€ 26 € 57 € 87
Woensdag 31.07 Achtste finales € 31 / *€ 26 € 69 € 119
Donderdag 01.08 Kwartfinales € 37 / *€ 31 € 69 € 119
Vrijdag 02.08 Halve finales € 37 / *€ 31 € 69 € 119
Zaterdag 03.08 Finale € 37 / *€ 31 € 69 € 119
Midweek-pakket 31.07 & 01.08 Achtste-, kwartfinales € 61 / *€ 46,50 € 124 € 214
Finale-pakket 02.08 & 03.08 Halve finales, finale € 67 / *€ 50,50 € 124 € 214
Champions-pakket 01.08 t/m 03.08 Kwart-, halve finales, finale € 99 / *€ 76 € 186 € 321
Seizoenskaart 29.07 t/m 03.08 € 164 / *€ 137 € 325 € 575

* Verlaagde ticketprijs gold voor scholieren, studenten, leerlingen en dienstplichtige tot en met 25 jaar.

**Maandag, 29.07.2019 Kitz4Kids-Day: vrije entree voor kinderen tot 14 jaar
***Dinsdag, 30.07.2019 Ladies Day: vrije entree voor vrouwen

Media[bewerken | brontekst bewerken]

Het toernooi werd in Oostenrijk voor het eerste uitgezonden door de commerciële zender ServusTV. Zij deden van maandag tot en met vrijdag vanaf 12:30 op tv en op de livestream liveverslag, alsmede op zaterdag van de enkelspelfinale. Het commentaar bij de wedstijden werd verzorgd door o.a. Christian Nehiba. De presentatie was in handen van de geboren Tirolerin Barbara Schett en van Christian Baier, de analisten waren Davis Cup captain Stefan Koubek en toernooidirecteur Alexander Antonitsch.

Trivia[bewerken | brontekst bewerken]

  • In de eerste ronde speelden Lorenzo Sonego en Federico Delbonis een marathonpartij van 3 uur en 36 minuten. Sonego won de partij met 7-6(4), 6-7(4), 7-6(4). Sonego kwam in de eerste set terug van een 4-0 achterstand en werkte acht matchpoints weg in de derde set.[8]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]