Aalesunds FK

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Aalesunds FK
Aalesunds FK
Naam Aalesunds Fotballklubb
Bijnaam AaFK
Tangotrøyene
Opgericht 25 juni 1914
Plaats Aalesund
Stadion Color Line stadion
Capaciteit 10.778
Voorzitter Vlag van Noorwegen Jan Petter Hagen
Trainer Vlag van Noorwegen Lars Arne Nilsen
Competitie 1. divisjon
Thuis
Uit
Geldig voor 2022
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Aalesunds Fotballklubb of kortweg Aalesund is een voetbalclub uit de Noorse stad Ålesund. De club werd opgericht in 1914 en pendelt vaak tussen de Eliteserien en de 1. divisjon. De traditionele kleuren van de vereniging zijn oranje-blauw.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

De club werd opgericht in 1914. In 2004 had ze 835 aangesloten actieve leden. De naam is een verouderde schrijfwijze van Ålesund en wordt als Olesun uitgesproken.

Aalesunds FK speelde zijn wedstrijden tot 2005 in het Kråmyrastadion, waarna de club naar het gloednieuwe Color Line stadion verhuisde. Dit stadion heeft een capaciteit van 11.000 toeschouwers. De aantrekkingskracht van het nieuwe stadion en de stijgende interesse in het Noorse voetbal in het algemeen zorgde ervoor dat het eerste elftal de laatste jaren geregeld voor een uitverkocht stadion speelt. Het gemiddelde toeschouwersaantal in 2006 bedroeg 9.943, wat een record is in de Noorse 1. divisjon. In 2008 eindigde de club op de voorlaatste plaats en kon een rechtstreekse degradatie vermijden omdat de competitie werd uitgebreid naar zestien clubs. Aalesund moest een play-off spelen tegen Sogndal IL, de nummer vier uit de 1. divisjon. Aalesund won deze met verve en kon zo het behoud verzekeren. In 2009 behaalde de club onder leiding van hoofdcoach Kjetil Rekdal het eerste grote succes door de Noorse beker te winnen. In de finale, gespeeld op 8 november, won de ploeg na strafschoppen van Molde FK, nadat beide teams in de reguliere speeltijd plus verlenging op 2-2 waren blijven steken.

De plaatselijke supportersclub van AaFK heet Stormen ("De Storm") en telt ongeveer 2000 leden. De voornaamste rivalen van de club zijn Molde FK en IL Hødd.

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

2009, 2011

Overzichtslijsten[bewerken | brontekst bewerken]

Eindklasseringen vanaf 1948[bewerken | brontekst bewerken]

2
4
2
1
2
3
3
3
5
5
4
3
3
3
1
7
3
3
3
1
2
3
3
3
6
3
6
8
8
5
1
12
4
1
9
11
1
7
3
3
3
7
5
5
9
12
1
6
4
10
11
1
1
6
2
13
2
13
2
11
13
13
4
9
11
4
7
10
9
15
3
1
16
2
9
16
48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 00 01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23
Niveau 1
Niveau 2
Niveau 3

De Noorse divisjons hebben in de loop der jaren diverse namen gekend, zie: Eliteserien#Geschiedenis, 1. divisjon#Naamsveranderingen, 2. Divisjon.

Seizoensresultaten vanaf 1998[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Clubs Divisie Duels Winst Gelijk Verlies Doelsaldo Punten Tsch
1998 11 14 1. divisjon 26 10 4 12 26–41 34 ??
1999 1 12 2. divisjon 22 17 5 0 83–17 56[1] ??
2000 1 12 2. divisjon 22 18 2 2 81–16 56[2] ??
2001 6 16 1. divisjon 30 13 8 9 65–51 47 1.107
2002 2 16 1. divisjon 30 19 7 4 77–26 64 2.495
2003 13 14 Eliteserien 26 7 7 12 30–43 28 6.626
2004 2 16 1. divisjon 30 21 1 8 67–36 64 4.905
2005 13 14 Eliteserien 26 6 9 11 30–42 27 10.639
2006 2 16 1. divisjon 30 17 9 4 71–35 60 9.943
2007 11 14 Eliteserien 26 9 3 14 40–56 30 10.421
2008 13 14 Eliteserien 26 7 6 15 29–42 35[3] 10.363
2009 13 16 Eliteserien 30 9 9 12 34–43 36 10.218
2010 4 16 Eliteserien 30 14 5 11 46–37 47 10.144
2011 9 16 Eliteserien 30 12 7 11 36–38 43 9.566
2012 11 16 Eliteserien 30 9 11 10 40–41 38 9.184
2013 4 16 Eliteserien 30 14 7 9 55–44 49 8.192
2014 7 16 Eliteserien 30 11 8 11 40–39 41 7.602
2015 10 16 Eliteserien 30 11 5 14 42–57 38 6.696
2016 9 16 Eliteserien 30 12 6 12 46–51 42 6.384
2017 15 16 Eliteserien 30 8 8 14 38–50 32 6.062
2018 3 16 1. divisjon 30 18 5 7 58–31 59 4.812
2019 1 16 1. divisjon 30 25 4 1 67–25 79 4.099
2020 16 16 Eliteserien 30 2 5 23 30–85 11 200
2021 2 16 1. divisjon 30 16 10 4 68–43 58 2.597
2022 9 16 Eliteserien 30 10 9 11 32–45 39 5.479
2023 16 16 Eliteserien 30 5 3 22 23-73 18 5.201

In Europa[bewerken | brontekst bewerken]

#Q = #kwalificatieronde, PO=Play Offs, T/U = Thuis/Uit, W = Wedstrijd, PUC = punten UEFA coëfficiënten .

Uitslagen vanuit gezichtspunt Aalesunds FK

Seizoen Competitie Ronde Land Club Totaalscore 1e W 2e W PUC
2010/11 Europa League 3Q Vlag van Schotland Motherwell FC 1-4 1–1 (T) 0–3 (U) 0.5
2011/12 Europa League 1Q Vlag van Wales Neath FC 6-1 4–1 (T) 2–0 (U) 5.5
2Q Vlag van Hongarije Ferencvárosi TC 4-3 1–2 (U) 3–1 n.v. (T)
3Q Vlag van Zweden IF Elfsborg 5-1 4–0 (T) 1–1 (U)
PO Vlag van Nederland AZ Alkmaar 2-7 2–1 (T) 0–6 (U)
2012/13 Europa League 2Q Vlag van Albanië SK Tirana 6-1 1–1 (U) 5–0 (T) 1.5
3Q Vlag van Cyprus APOEL Nicosia 1-3 1–2 (U) 0–1 (T)
Totaal aantal behaalde punten voor UEFA coëfficiënten: 7.5

Zie ook:

Bekende (oud-)spelers[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de lijst van spelers van Aalesunds FK voor een opsomming van spelers die uitkwamen voor de club.

De navolgende Europese voetballers kwamen als speler van Aalesunds FK uit voor een vertegenwoordigend A-elftal. Tot op heden[4] is Enar Jääger degene met de meeste interlands achter zijn naam. Hij kwam als speler van Aalesunds FK in totaal 44 keer uit voor het Estische nationale elftal.

Naam Van Tot Totaal Nationaal elftal
Ingvald Frøysa 30.10.1927 30.10.1927 1 Vlag van Noorwegen Noorwegen
Haraldur Guðmundsson 04.06.2005 17.08.2005 2 Vlag van IJsland IJsland
Enar Jääger 03.02.2007 11.09.2012 44 Vlag van Estland Estland
Ville Jalasto 29.05.2010 15.11.2011 3 Vlag van Finland Finland
Anders Lindegaard 07.09.2010 17.11.2010 4 Vlag van Denemarken Denemarken
Sakari Mattila 05.03.2014 31.05.2014 2 Vlag van Finland Finland
Jonathan Parr 29.05.2010 07.06.2011 2 Vlag van Noorwegen Noorwegen
Sten Grytebust 11.06.2013 18.01.2014 2 Vlag van Noorwegen Noorwegen
Fredrik Ulvestad 27.08.2014 27.08.2014 1 Vlag van Noorwegen Noorwegen
Lars Veldwijk 31.03.2017 01.07.2017 1 Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika

Trainer-coaches[bewerken | brontekst bewerken]