Alexandre Jamar

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Alexandre Jamar

Alexandre Marie Auguste Jamar (Brussel, 6 november 1821 - 15 augustus 1888) was een Belgisch liberaal politicus, volksvertegenwoordiger en minister.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Alexandre Jamar was een zoon van Gabriel Jamar, griffier van het vredegerecht, en van Jeanne Bittner. Hij trouwde met Marie Vandelaer.

Hij werd klerk bij zijn vader, maar toen die stierf was hij pas zeventien en kwam niet in aanmerking om hem op te volgen. Hij ging dan maar werken in de drukkerij van zijn oudere broer. In 1840, nog maar negentien, stond hij al aan de leiding ervan. Hij maakte fortuin met de piraatdrukwerken, een gevolg van het ontbreken van internationale conventies over het auteursrecht.

Hij werd een van de belangrijkste drukkers in België en naast het ruim publiceren van Franse auteurs, deed hij veel voor de promotie van Belgische auteurs en voor het breed verspreiden van werken die hij aan zeer goedkope prijzen aanbood.

Als verzamelwerken publiceerde hij:

  • Museum Littéraire, goedkope uitgaven van compacte volumes met allerhande werk van auteurs die in de mode waren,
  • Bibliothèque universelle d'Instruction et d'Éducation,
  • L'Illustration littéraire,
  • La Belgique monumentale,
  • Biographie nationale,
  • Les Belges illustres,
  • Encyclopédie populaire ou Répertoire universel et élémentaire des Connaissances humaines, met medewerking van o.m. Adolphe Quételet,
  • Panthéon national,
  • Bibliothèque classique et populaire, boeken die aan 15 centiemen verkocht werden en oplagen tot 100.000 exemplaren bereikten.

Onder de Belgische auteurs die hij uitgaf en promoveerde bevonden zich onder meer Hendrik Conscience, Théodore Juste, Henri Moke, Louis de Potter, André Van Hasselt. Hij gaf ook L'Annonce, journal du commerce et de l'industrie uit, een advertentieblad dat gratis werd verspreid.

In 1860, na gemaakt fortuin, liet hij de drukkerij over aan nieuwe uitbaters. Van 1856 tot 1865 was hij rechter en in 1863-65 voorzitter van de rechtbank van koophandel in Brussel.

In 1859 werd hij verkozen tot liberaal volksvertegenwoordiger voor het arrondissement Brussel, een mandaat dat hij uitoefende tot in 1882. Van 1868 tot 1870 was hij minister van openbare werken in een regering voorgezeten door Walthère Frère-Orban.

In 1865 werd hij censor van de Nationale Bank van België en in 1870 directeur. Hij klom op tot vicegouverneur (1877-1882) en tot gouverneur (1882 tot aan zijn dood).

Hij was verder ook nog:

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • P. KAUCH, Alexandre Jamar, quatrième gouverneur de la Banque Nationale », in: BNB, Revue du Personnel de la Banque Nationale de Belgique, november 1954.
  • J. H. M. VAN DER MARCK, Romantische boekillustratie in België, Roermond, 1956
  • P. KAUCH, Alexandre Jamar, in: Biographie nationale de Belgique, T. XXIX, Brussel, 1956
  • Julienne LAUREYSSENS, Industriële naamloze vennootschappen in België, 1819-1857, Leuven/Parijs, 1975.
  • Jean-Luc DE PAEPE & Christiane RAINDORF-GERARD, Le Parlement belge, 1831-1894, Brussel, 1966.
Zie de categorie Alexandre Jamar van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Voorganger:
Jules Vander Stichelen
Minister van Openbare Werken
1868-1870
Opvolger:
Victor Jacobs
Voorganger:
André-Eugène Pirson
Gouverneur van de Nationale Bank van België
1882-1888
Opvolger:
Eugène Anspach