Anton Colve

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Anton Colve (Brugge, einde 15e - onbekend, midden 16e eeuw), in de geleerde kringen bekend als Antonius Clava, was een zestiende-eeuws humanist.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Anton Colve behoorde tot een voorname Brugse familie. Op aanraden van de drukker en humanist Jodocus Badius (1462-1535) en niettegenstaande de oorlogsomstandigheden, ging hij in Ferrara studeren. Hij verwierf een aanzienlijke eruditie en werd volgens zijn tijdgenoten een groot linguïst. Sanderus beschreef hem als 'trium linguarum callentissimus' of uiterst bedreven in de drie klassieke talen.

Hij bewoog zich in de kringen van de Brugse humanisten, zoals Jan Fevijn, Jacobus Meyerus, Cassander, Bonaventura Vulcanius en Juan Luis Vives. Ook buiten Brugge had hij vrienden. Zo correspondeerde hij onder meer met Desiderius Erasmus, die in zijn correspondentie de lof op Clava niet spaarde.

Jurist van vorming, werd hij lid van de Raad van Vlaanderen. Dit deed hem, al dan niet bestendig, naar Gent verhuizen zodanig dat hij ook vaak als Gentse raadsheer wordt geciteerd.

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • Antonius SANDERUS, De Brugensibus eruditionis fama claris libri duo, Antverpen, Willem van Tongeren, 1624.
  • Christian Gottlieb JÖCHER, Allgemeines Gelehrten Lexicon, Leipzig, 1750.
  • Edmond VEYS & P. BOGAERTS, Notice biographique des hommes illustres dont les statues, bustes et médaillons décorent de nouveau la Grand'Place de la ville de Bruges à l'occasion des fêtes de septembre 1850, Brugge, Alphonse Bogaert, 1850.
  • Desiderius ERASMUS, Volledige correspondentie, 21 delen, Rotterdam, Ad. Donker, 2004-2020.