Antonee Robinson

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Antonee Robinson
Robinson in 2018 als speler van de Verenigde Staten
Persoonlijke informatie
Volledige naam Antonee Robinson
Geboortedatum 8 augustus 1997
Geboorteplaats Milton Keynes, Vlag van Engeland Engeland
Lengte 183 cm
Been Links
Positie Linksback
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Engeland Fulham
Rugnummer 33
Contract tot 30 juni 2028
Jeugd
2008–2017 Vlag van Engeland Everton
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2017–2019
2017–2018
2018–2019
2019–2020
2020– 		Vlag van Engeland Everton
→ Vlag van Engeland Bolton Wanderers
→ Vlag van Engeland Wigan Athletic
Vlag van Engeland Wigan Athletic
Vlag van Engeland Fulham 		0(0)
30(0)
26(0)
38(1)
99(2)
Interlands **
2018– Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 35(2)
* Bijgewerkt op 9 juli 2023
** Bijgewerkt op 9 juli 2023
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Antonee Robinson (Milton Keynes, 8 augustus 1997) is een Amerikaans voetballer van Engelse afkomst die doorgaans speelt als linksback. In augustus 2020 verruilde hij Wigan Athletic voor Fulham. Robinson maakte in 2018 zijn debuut in het voetbalelftal van de Verenigde Staten.

Clubcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Robinson speelde in de jeugdopleiding van Everton, waarvoor hij in juni 2015 zijn eerste professionele contract tekende.[1] Deze verbintenis werd een jaar later met een jaar verlengd tot medio 2017.[2] Voordat het vernieuwde contract afliep, werd deze nog opengebroken en met twee jaar verlengd.[3] Aan het begin van het seizoen 2017/18 huurde Bolton Wanderers hem tot januari 2018.[4] Toen deze afliep besloten beide clubs de overeenkomst te verlengen tot het einde van het seizoen.[5] In de zomer van 2018 verlengde Robinson zijn verbintenis bij Everton met twee jaar tot medio 2021. Hij werd direct voor één seizoen verhuurd aan Wigan Athletic.[6] Na het seizoen 2018/19 nam deze club Robinson definitief over, voor ruim twee miljoen euro. Hij zette bij Wigan zijn handtekening onder een verbintenis voor de duur van drie seizoenen.[7] Na een jaar bij Wigan trok Robinson voor eenzelfde bedrag naar Fulham, waar hij voor vier jaar tekende.[8] In juli 2023 werd de verbintenis van de verdediger opengebroken en met vier seizoenen verlengd.[9]

Clubstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2016/17 Vlag van Engeland Everton Premier League 0 0 0 0 — — 0 0
2017/18 → Vlag van Engeland Bolton Wanderers Championship 30 0 4 0 — — 34 0
2018/19 → Vlag van Engeland Wigan Athletic 26 0 0 0 — — 26 0
2019/20 Vlag van Engeland Wigan Athletic 38 1 1 0 — — 39 1
2020/21 Vlag van Engeland Fulham Premier League 28 0 4 0 — — 32 0
2021/22 Championship 36 2 1 1 — — 37 3
2022/23 Premier League 35 0 3 0 — — 38 0
Totaal 193 3 13 1 0 0 206 4

Bijgewerkt op 9 juli 2023.[10]

Interlandcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Robinson maakte zijn debuut in het voetbalelftal van de Verenigde Staten op 28 mei 2018, toen met 3–0 gewonnen werd van Bolivia door doelpunten van Walker Zimmerman, Josh Sargent en Timothy Weah. Weah scoorde na een assist van Robinson, die van interim-bondscoach Dave Sarachan als basisspeler aan het duel beginnen en het gehele duel meespeelde. De andere debutanten dit duel waren Alex Bono (Toronto), Erik Palmer-Brown (KV Kortrijk), Sargent (Werder Bremen), Keaton Parks (Benfica) en Matthew Olosunde (Manchester United).[11] Op 8 september 2021 speelde hij zijn vijftiende interland, een kwalificatiewedstrijd voor het WK 2022 tegen Honduras. Dat land kwam via Brayan Mora op voorsprong, maar Robinson tekende drie minuten na rust voor de gelijkmaker. Via treffers van Ricardo Pepi, Brenden Aaronson en Sebastian Lletget wonnen de Verenigde Staten uiteindelijk met 1–4.[12]

In november 2022 werd Robinson door bondscoach Gregg Berhalter opgenomen in de selectie van de Verenigde Staten voor het WK 2022.[13] Tijdens dit WK werden de Verenigde Staten door Nederland uitgeschakeld in de achtste finales nadat in de groepsfase gelijkgespeeld was tegen Wales en Engeland en gewonnen van Iran. Robinson kwam in alle vier duels in actie. Zijn toenmalige clubgenoten Tim Ream (eveneens Verenigde Staten), Harry Wilson, Daniel James (beiden Wales), Aleksandar Mitrović (Servië) en João Palhinha (Portugal) waren ook actief op het toernooi.

Interlands van Antonee Robinson voor Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
№ Datum Wedstrijd Uitslag Competitie Goals
Als speler bij Vlag van Engeland Bolton Wanderers
1 28 mei 2018 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten – Bolivia Vlag van Bolivia 3 – 0 Vriendschappelijk
2 9 juni 2018 Vlag van Frankrijk Frankrijk – Verenigde Staten Vlag van Verenigde Staten 1 – 1 Vriendschappelijk
Als speler bij Vlag van Engeland Wigan Athletic
3 7 september 2018 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten – Brazilië Vlag van Brazilië 0 – 2 Vriendschappelijk
4 11 september 2018 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten – Mexico Vlag van Mexico 1 – 0 Vriendschappelijk
5 11 oktober 2018 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten – Colombia Vlag van Colombia 2 – 4 Vriendschappelijk
6 16 oktober 2018 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten – Peru Vlag van Peru 1 – 1 Vriendschappelijk
7 5 juni 2019 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten – Jamaica Vlag van Jamaica 0 – 1 Vriendschappelijk
Als speler bij Vlag van Engeland Fulham
8 12 november 2020 Vlag van Wales Wales – Verenigde Staten Vlag van Verenigde Staten 0 – 0 Vriendschappelijk
9 25 maart 2021 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten – Jamaica Vlag van Jamaica 4 – 1 Vriendschappelijk
10 28 maart 2021 Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland – Verenigde Staten Vlag van Verenigde Staten 1 – 2 Vriendschappelijk
11 3 juni 2021 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten – Honduras Vlag van Honduras 1 – 0 Nations League 2019/20
12 9 juni 2021 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten – Costa Rica Vlag van Costa Rica 4 – 0 Vriendschappelijk
13 2 september 2021 Vlag van El Salvador El Salvador – Verenigde Staten Vlag van Verenigde Staten 0 – 0 WK 2022 kwalificatie
14 5 september 2021 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten – Canada Vlag van Canada 1 – 1 WK 2022 kwalificatie
15 8 september 2021 Vlag van Honduras Honduras – Verenigde Staten Vlag van Verenigde Staten 1 – 4 WK 2022 kwalificatie Goal 48'
16 7 oktober 2021 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten – Jamaica Vlag van Jamaica 2 – 0 WK 2022 kwalificatie
17 13 oktober 2021 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten – Costa Rica Vlag van Costa Rica 2 – 1 WK 2022 kwalificatie
18 12 november 2021 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten – Mexico Vlag van Mexico 2 – 0 WK 2022 kwalificatie
19 16 november 2021 Vlag van Jamaica Jamaica – Verenigde Staten Vlag van Verenigde Staten 1 – 1 WK 2022 kwalificatie
20 27 januari 2022 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten – El Salvador Vlag van El Salvador 1 – 0 WK 2022 kwalificatie Goal 52'
21 30 januari 2022 Vlag van Canada Canada – Verenigde Staten Vlag van Verenigde Staten 2 – 0 WK 2022 kwalificatie
22 2 februari 2022 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten – Honduras Vlag van Honduras 3 – 0 WK 2022 kwalificatie
23 24 maart 2022 Vlag van Mexico Mexico – Verenigde Staten Vlag van Verenigde Staten 0 – 0 WK 2022 kwalificatie
24 27 maart 2022 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten – Panama Vlag van Panama 5 – 1 WK 2022 kwalificatie
25 30 maart 2022 Vlag van Costa Rica Costa Rica – Verenigde Staten Vlag van Verenigde Staten 2 – 0 WK 2022 kwalificatie
26 1 juni 2022 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten – Marokko Vlag van Marokko 3 – 0 Vriendschappelijk
27 5 juni 2022 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten – Uruguay Vlag van Uruguay 0 – 0 Vriendschappelijk
28 10 juni 2022 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten – Grenada Vlag van Grenada 5 – 0 Nations League 2022/23
29 14 juni 2022 Vlag van El Salvador El Salvador – Verenigde Staten Vlag van Verenigde Staten 1 – 1 Nations League 2022/23
30 21 november 2022 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten – Wales Vlag van Wales 1 – 1 WK 2022
31 25 november 2022 Vlag van Engeland Engeland – Verenigde Staten Vlag van Verenigde Staten 0 – 0 WK 2022
32 29 november 2022 Vlag van Iran Iran – Verenigde Staten Vlag van Verenigde Staten 0 – 1 WK 2022
33 3 december 2022 Vlag van Nederland Nederland – Verenigde Staten Vlag van Verenigde Staten 3 – 1 WK 2022
34 27 maart 2023 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten – El Salvador Vlag van El Salvador 1 – 0 Nations League 2022/23
35 15 juni 2023 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten – Mexico Vlag van Mexico 3 – 0 Nations League 2022/23
36 18 juni 2023 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten – Canada Vlag van Canada 2 – 0 Nations League 2022/23

Bijgewerkt op 9 juli 2023.[14]

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Competitie
Aantal Jaren
Vlag van Engeland Fulham
Championship 1 2021/22
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
CONCACAF Nations League 1 2019/20

Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

  1. ↑ (en) Club submits retained list Everton, 10 juni 2015
  2. ↑ (en) New deals for Charsley and Robinson Everton, 15 juli 2016
  3. ↑ (en) New deal for young Blues defender Everton, 6 juli 2017
  4. ↑ (en) Wanderers sign Antonee Robinson on loan Bolton Wanderers, 4 augustus 2017
  5. ↑ (en) Robinson's Bolton loan extended Everton, 5 januari 2018
  6. ↑ (en) U.S.'s Antonee Robinson signs new Everton deal, joins Wigan on loan ESPN, 3 augustus 2018
  7. ↑ (en) Wigan sign Antonee Robinson on three-year deal Football Paradise, 14 juli 2019
  8. ↑ (en) Antonee Robinson: Fulham sign Wigan left-back for fee in region of £2m Sky Sports, 20 augustus 2020
  9. ↑ (en) USMNT international Antonee Robinson signs new long-term Fulham contract The Athletic, 8 juli 2023
  10. ↑ Profiel Robinson bij Soccerway
  11. ↑ Wedstrijdgegevens Verenigde Staten – Bolivia bij National Football Teams
  12. ↑ Wedstrijdgegevens Honduras – Verenigde Staten bij National Football Teams
  13. ↑ (en) Berhalter names 26 player USMNT roster for 2022 FIFA World Cup USSF, 9 november 2022
  14. ↑ Gespeelde interlands Robinson bij National Football Teams
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Antonee_Robinson&oldid=64660569"