De Normandische machthebbers bouwden vele bouwwerken in een stijl, die bekend werd als de Arabisch-Normandische stijl. Ze gebruikten de beste praktijken van de Arabische en Byzantijnse architectuur in hun eigen kunst. [2] Hoewel elk van de locaties door een andere bouwer is gebouwd, zijn ze met elkaar verbonden vanwege hun gedeelde architectuur en tijdsperiode. [3] Deze negen bouwwerken proberen een gedeelde identiteit te creëren tussen de gebieden waarin ze zijn gebouwd. Dit komt omdat veel mensen ervoor kozen om de bouwwerken samen te bezoeken, en niet slechts één voor één. Het zorgt niet alleen voor een stabiele inkomsten uit toerisme, maar ook voor toeristen die elk van de locaties hebben bezocht en die ervaring met zich meebrengen.
Momenteel worden alle gebouwen voortdurend gerestaureerd en onderhouden. Deze zorg varieert van locatie tot locatie, maar bestaat meestal uit plaatselijke restauratie (schoonmaken, muurschilderingen onderhouden, enz.), onderzoek (hoe het gebouw er oorspronkelijk uitgezien zou kunnen hebben en wat daar gedaan is) en structurele restauratie (ervoor zorgen dat het gebouw veilig is en structureel gezond is).[4]
↑(fr) Buttitta, Antonino, J -Y Marin; Jean-Marie Levesque (2006), Les Normands en Sicile: XIe-XXIe siècles : histoire et légendes. Musée de Normandie "Le genie architectural des Normands a su s’adapter aux lieux en prenant ce qu’il y a de meilleur dans le savoir-faire des batisseurs arabes et byzantins."
↑(en) Johnson, Mark (1994). The Episcopal and Royal Views at Cefalu. Gesta33 (4). DOI: 10.2307/767163.
Italië
· 
· 