Baldwin-regels
De Baldwin-regels zijn een reeks richtlijnen uit de organische chemie die de relatieve voorkeuren aangeven van ringsluitingsreacties voor alicyclische verbindingen. Ze werden in 1976 voor het eerst voorgesteld door Jack Baldwin.[1][2]
De regels classificeren ringsluitingen op drie manieren:
- het aantal atomen in de te vormen ring
- exo- en endo-ringsluitingen, afhankelijk van of de verbroken binding tijdens ringsluiting zich binnen (endo) of buiten (exo) de te vormen ring bevindt
- tet, trig en dig, afhankelijk van of het elektrofiele koolstofatoom tetrahedraal/sp3 (tet), trigonaal/sp2 (trig) of digonaal/sp (dig) is
Een ringsluiting kan dus bijvoorbeeld worden benoemd als 5-exo-trig. 5-endo-trig kan er in theorie correct uitzien, maar is niet gunstig volgens de Baldwin-regels:
Baldwin ontdekte dat de vereiste orbitaaloverlap voor het vormen van bindingen alleen bepaalde combinaties van ringgrootte en exo/endo/dig/trig/tet-parameters begunstigen.
Belangrijk is dat de Baldwin-regels richtlijnen zijn, waarop uitzonderingen zijn. Kationen negeren de Baldwin-regels vaak.
Regels[bewerken | brontekst bewerken]
De gunstige en ongunstige Baldwin-ringsluitingsregels zijn hieronder weergegeven.
| Baldwin-ringsluitingen | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | ||||||
| type | exo | end | exo | end | exo | end | exo | end | exo | end |
| tet | ✓ | ✓ | ✓ | ✗ | ✓ | ✗ | ✓ | |||
| trig | ✓ | ✗ | ✓ | ✗ | ✓ | ✗ | ✓ | ✓ | ✓ | ✓ |
| dig | ✗ | ✓ | ✗ | ✓ | ✓ | ✓ | ✓ | ✓ | ✓ | ✓ |
| Bronnen, noten en/of referenties |