Balthazar Embriaco

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Huwelijkskistje met liefdesparen, Bode-Museum, Berlijn
Paneel in het Musée des Beaux-Arts de Lyon

Balthazar Embriaco, ook wel Balthazar Embriachi, in het Italiaans Baldassare degli Embriachi (Florence, ? -?) was een Italiaanse ivoorbewerker van de Florentijnse school tijdens de Italiaanse renaissance aan het eind van de 14e en het begin van de 15e eeuw.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Het door hem geleide familie-atelier in Florence heeft tussen 1393 en 1433 veel kunstwerken voor de eredienst vervaardigd (vaak met voorstellingen uit het leven van Christus) maar ook kunst voor seculier gebruik. Later werd in Venetië een werkplaats geopend, geleid door de Florentijnse beeldhouwer Giovanni di Jacopo, om te concurreren met de ateliers in Parijs en om de groeiende markt, die van de Italiaanse en Europese burgerij vormde, beter te bedienen. Uit kostenbesparing werd been en hoorn gebruikt in plaats van ivoor, gevat in een frame van ingelegd hout, met een houten console.

Werken[bewerken | brontekst bewerken]

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

  • Le retable des Embriachi du musée du Louvre : datation, fonction, destination, iconographie, in La Revue du Louvre et des musées de France ISSN 0035-2608
  • Michele Tomasi, Baldassarre Ubriachi, le maître, le public, Revue de l'art, 134, 2001, p. 52. suivi des conférences  : Échelle et (il)lisibilité : le cas des retables des Embriachi, le 10 mars 2006 à Tours, et Gli Embriachi e la pittura, le 3 juin 2006 à Florence.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]