Bannisteriet
| Bannisteriet | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Mineraal | ||||
| Chemische formule | KCa(Mn,Fe2+,Zn,Mg)21-(Si,Al)32O76(OH)16·4-12(H2O) | |||
| Kleur | donkerbruin tot zwart | |||
| Hardheid | 4 | |||
| Gemiddelde dichtheid | 2,83 kg/dm3 | |||
| Glans | hars | |||
| Opaciteit | doorschijnend | |||
| Splijting | perfect [001] | |||
| Kristaloptiek | ||||
| Kristalstelsel | monoklien | |||
| Brekingsindices | 1,544 - 1,612 | |||
| Dubbele breking | 0,0380 - 0,0450 | |||
| Lijst van mineralen | ||||
| ||||
Het mineraal bannisteriet is een kalium-calcium-mangaan-ijzer-zink-magnesium-aluminium-silicaat, een verbinding van silicaationen met kalium, calcium, mangaan, ijzer, zink, magnesium, aluminium en 16 hydroxylgroepen met de molecuulformule KCa(Mn,Fe2+,Zn,Mg)21(Si,Al)32O76(OH)16·4-12(H2O). Het is een fylosilicaat, is een gehydrateerd mineraal en het behoort tot de mica's. Het mineraal is naar de voormalige conservator van het British Museum of Natural History genoemd, FA Bannister, verantwoordelijk voor het beheer van de mineralen.
Het doorschijnend donkerbruine tot zwarte bannisteriet heeft een harsglans en een perfecte splijting volgens het kristalvlak [001] en de splijting is duidelijk volgens een nog onbekend kristalvlak. De gemiddelde dichtheid is 2,83 en de hardheid is 4. Het kristalstelsel is monoklien en de radioactiviteit is nauwelijks meetbaar.
Bannisteriet is een zeldzame mica die gevormd wordt in metamorfe mangaan-zinkertsafzettingen. De typelocatie is de Banallt-mijn in Wales, waar het in 1968 werd ontdekt. Het mineraal wordt verder onder andere gevonden in Lindesberg, Zweden en in Broken Hill in Australië.
Websites[bewerken | brontekst bewerken]
- Bannisterite Mineral Data
- mindat.org. Bannisterite
