Bernard Snoy

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Bernard Baudouin Idesbalde Fernand Marie Ghislain Snoy, officieel Snoy et d'Oppuers, (Ophain-Bois-Seigneur-Isaac, 11 maart 1945) is een Belgisch bestuurder en voormalig bankier.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Baron Bernard Snoy is een telg uit het geslacht Snoy. Hij is een zoon van graaf en minister Jean-Charles Snoy et d'Oppuers (1907-1991) en gravin Nathalie d'Alcantara (1914-2007). Hij trouwde in 1971 met Christine de Weck (1947) en ze hebben drie kinderen.

Hij promoveerde tot doctor in de rechten (1967) en baccalaureus in de thomistische wijsbegeerte (1964) aan de Université catholique de Louvain. Tijdens zijn studies was hij lid van het Olivaint Genootschap van België. Hij behaalde het masterdiploma economie en een PhD in economics (1974) aan Harvard-universiteit in de Verenigde Staten.

Snoy is gastdocent aan de Institut d'études européennes van de UCL en de Facultés universitaires Saint-Louis.

Hij doorliep een hoofdzakelijk internationale carrière in overheidsdienst:

Hij is of was:

  • bestuurder van vastgoedbevak Cofinimmo (tot 2005), cultuurfestival Europalia (tot 2023), het Fonds Scientifique Jean Bastin, de Société Royale d’Economie Politique de Belgique en het Comité International de Waterloo
  • voorzitter van de Vereniging van de adel van het koninkrijk België (2010-2016)
  • voorzitter van de Fondation Internationale Robert Triffin
  • internationaal voorzitter van de Europese Liga voor Economische Samenwerking
  • voorzitter van de familievereniging Snoy
  • animator van de culturele activiteiten op het kasteel Bois-Seigneur-Isaac, dat hij bewoont

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

  • (fr) Fiche Bernard Snoy, Université catholique de Louvain
  • (en) Snoy et d'Oppuers (Bernard), Centre virtuel de la connaissance sur l'Europe