Bert Wollants

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Bert Wollants
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Algemeen
Volledige naam Bert Wollants
Geboren Lier, 30 augustus 1979
Kieskring Antwerpen
Regio Vlag Vlaanderen Vlaanderen
Land Vlag van België België
Functie Politicus
Partij N-VA
Functies
2007 - 2012 OCMW-raadslid Lier
2010 - heden Volksvertegenwoordiger[1]
2013 - heden Gemeenteraadslid Lier
2013 - heden Schepen Lier
Portaal  Portaalicoon   Politiek

Bert Wollants (Lier, 30 augustus 1979) is een Belgisch Vlaams-nationalistisch politicus voor N-VA.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Bert Wollants studeerde in 2000 af als milieucoördinator in bedrijfsbeheer en milieu-administratie aan de Karel de Grote Hogeschool en ging als deskundige afvalstoffenbeheer aan de slag bij de Openbare Vlaamse Afvalstoffenmaatschappij (OVAM).

In 2003 sloot hij zich aan bij N-VA en van 2005 tot 2008 en van 2009 tot 2010 werkte hij als raadgever Milieu en Energie op het kabinet van Vlaams viceminister-president Geert Bourgeois. Ook was hij tot 2010 voorzitter van de N-VA-afdeling van het arrondissement Mechelen.

Sinds 2010 is Wollants lid van de Kamer van volksvertegenwoordigers voor de kieskring Antwerpen. Als eerste opvolger op de Antwerpse lijst nam hij de zetel van Kris Van Dijck in, die verzaakte aan zijn mandaat en in het Vlaams Parlement bleef zetelen. In 2014 en 2019 werd hij herkozen als volksvertegenwoordiger. Als parlementslid verdiepte hij zich in dossiers rond leefmilieu, energie en mobiliteit. In 2015 kwam hij in opspraak omdat hij als voorzitter van de subcommissie Nucleaire Veiligheid in de Kamer voortijdig de vergadering verliet omdat er naar zijn mening te veel vragen gesteld werden door Jean-Marc Nollet (Ecolo) aan Jan Bens, hoofd van het Federaal Agentschap voor Nucleaire Controle.[2]

Op lokaal politiek niveau was Wollants van 2006 tot 2012 OCMW-raadslid van Lier. In oktober 2012 werd hij er verkozen tot gemeenteraadslid en is er sinds begin 2013 schepen van Mobiliteit en Openbare Ruimte.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]