Berylloniet

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Berylloniet
Berylloniet met lichtblauw toermalijn
Mineraal
Chemische formule NaBePO4
Tweelingen ja
Kleur Kleurloos-lichtgeel
Streepkleur Wit
Hardheid 5,5 - 6
Gemiddelde dichtheid g/cm³
Glans Glas- tot parelachtig
Opaciteit Doorschijnend
Breuk Conchoïdaal (schelpvormig)
Splijting Perfect
Kristaloptiek
Kristalstelsel Monoklien
Ruimtegroep P 21/n
Eenheidscel a = 8,178(3) Å
b = 7,818(3) Å
c = 14,114(6) Å
β = 90°
Brekingsindices nα = 1,552
nβ = 1,558
nγ = 1,561
Dubbele breking δ = 0,009
Overige eigenschappen
Radioactiviteit geen
Magnetisme geen
Lijst van mineralen
Portaal  Portaalicoon   Aardwetenschappen

Het mineraal berylloniet is een zeldzaam secundair natrium-beryllium-fosfaat, met de chemische formule NaBePO4. Beryllonietkristallen zijn kleurloos tot lichtgeel en hebben een monokliene structuur. Het komt voor als massieve eenheden, die meestal op een matrix van pegmatiet zitten.

Het mineraal is noch magnetisch, noch radioactief.

Naamgeving en ontdekking[bewerken | brontekst bewerken]

Berylloniet is genoemd naar zijn samenstelling: het bevat het metaal beryllium. Het mineraal werd in 1888 ontdekt door James Dwight Dana in Stoneham, een stad in de Amerikaanse staat Maine.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

  • (en) Mindat.org
  • (en) Webmineral.com