Boris Koutzen

Boris Koutzen
	Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Volledige naam	Boris Koutzen
Geboren	1 april 1901
Overleden	10 december 1966
Land	Oekraïne/; Verenigde Staten
Nevenberoep	muziekpedagoog, dirigent, violist
Instrument	piano, viool
Leraren	Leo Zetlin, Reinhold Glière, Karl Klingler
Leerlingen	Barbara Curt, Barbara Riccardi, Carol Ramirez, Laura Reamy Martin, Ronald Carbone, Robert Rudié
Belangrijkste werken	Valley Forge, Symfonie in C majeur, Sinfonietta, Divertimento, Rhapsody, The Fatal Oath, You Never Know
Portaal	Muziek

Boris Koutzen (Oeman, 1 april 1901 – Mount Kisco,^[1]^[2]^[3] 10 december 1966) was een Oekraïens-Amerikaanse componist, muziekpedagoog, dirigent en violist. Hij was een zoon van het echtpaar Lev Koutzen, violist en muziekpedagoog, en Minna, geboren Mijeritzky.^[4]^[1]

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Koutzen kreeg al op zesjarige leeftijd vioolles van zijn vader. In 1918 verhuisde hij met zijn familie naar Moskou. Aldaar studeerde hij bij Leo Zetlin (viool) en bij Reinhold Glière (compositie) aan het Conservatorium van Moskou (Russisch: Московская Государственная Консерватория им. П.И.Чайковского). Op 17-jarige leeftijd werd hij violist in het orkest van de Statelijke opera in Moskou en later veranderde hij zich tot het symfonieorkest van Moskou, dat toen onder leiding stond van Serge Koussevitzky. In 1922 verhuisde hij naar Berlijn en studeerde viool bij Karl Klingler, een leerling van Joseph Joachim, aan de Hoge school voor muziek aldaar.^[4] Samen met de bekende cellist Gregor Piatigorsky verzorgden zij toen kamermuzikale optredens in het "Café Ruscho" in de Ansbacherstraße, in de buurt van het Berlijnse Operagebouw.^[5]

In de lente van 1923 vertrok hij naar de Verenigde Staten en werd violist in het Philadelphia Orchestra, dat toen gedirigeerd werd door Leopold Stokowski. Van 1937 tot 1945 was hij violist in het NBC Symphony Orchestra, dat gedirigeerd werd door Arturo Toscanini.^[4]^[6] In 1940 promoveerde hij aan het Philadelphia conservatorium tot Doctor of Musical Arts.^[4] Hij was ook lid van een strijkkwartet samen met Bernard Robbins, Carlton Cooley en Harvey Shapiro.^[7]

Op 3 juni 1924 huwde hij met de pianiste Inez Doley Merck; samen hadden zij de zoon George (1926-2009) en de dochter Nadia (geboren 1930). In 1929 werd Koutzen genaturaliseerd.

In 1944 werd hij docent voor viool aan het Vassar College in Poughkeepsie. Aldaar was hij tot 1966 ook dirigent van het orkest van deze instelling. Hij was eveneens docent voor viool aan het Philadelphia conservatorium, nu: University of the Arts, in Philadelphia. Aldaar was hij hoofd van de vioolafdeling van 1925 tot 1962.^[4] Hij was verder medeoprichter en de eerste dirigent van The Chappaqua Orchestra (TCO Orcchestra).^[8]

Als componist schreef hij werken voor verschillende genres, werken voor orkest, harmonieorkest, twee opera's, vocale muziek en kamermuziek.

Composities[bewerken | brontekst bewerken]

Werken voor orkest[bewerken | brontekst bewerken]

1927 Poème-nocturne "Solitude"
1931 Valley Forge, symfonisch gedicht - werd bekroond met de publicatieprijs van de Juilliard Foundation in 1944
1939 Symfonie in C majeur
1. Allegro moderato
2. Adagio
3. (No tempo indicated)
4. Allegro risoluto
1947 Sinfonietta, voor piano en orkest
1953 From the American Folklore, concertouverture
1956 Divertimento

1. Pop Concert

a) Overture

b) Waltz

c) Sentimental Song

d) March

2. At the Ballet

a) Introduction and Pas de Deux

b) Ballerina's Dance

c) Corps de Ballet Dance

d) Epilogue

3. Holiday Mood

1961 Elegiac Rhapsody
1961 Fanfare, Prayer, and March

Concerten voor instrumenten en orkest[bewerken | brontekst bewerken]

1929 Mouvement symphonique, voor viool en orkest
1934 Concert, voor vijf soloinstrumenten (dwarsfluit, klarinet, hoorn, fagot en cello) en strijkorkest
1946 Concert Piece, voor cello en strijkorkest (of strijkkwartet, of piano)
1949 Concert, voor altviool en orkest
1950 Morning music, voor dwarsfluit en strijkorkest
1952 Concert, voor viool en orkest - opgedragen aan zijn dochter Nadia, die ook op viool de première verzorgde begeleid door het Philadelphia Orchestra
1. Lento e molto tranquillo - Allegro
2. Lento
3. Allegro vivo
1957 Concertino, voor piano en strijkorkest
1965 Concertante, voor 2 dwarsfluiten en orkest

Werken voor harmonieorkest[bewerken | brontekst bewerken]

1959 Rhapsody

Muziektheater[bewerken | brontekst bewerken]

Opera's[bewerken | brontekst bewerken]

Voltooid in	titel	aktes	première	libretto
1938-1954	The Fatal Oath^[9]^[10]^[11]	1 akte	26 mei 1955, New York, Manhattan School of Music, Hunter College Playhouse^[12]	van de componist naar Honoré de Balzac
1960	You Never Know	1 akte	1962	van de componist

Vocale muziek[bewerken | brontekst bewerken]

Werken voor koor[bewerken | brontekst bewerken]

1958 An Invocation, voor vrouwenkoor (SSA) en orkest (of piano) - tekst: John Addington Symonds
1962 Word of Cheer From Zion, voor gemengd koor

Kamermuziek[bewerken | brontekst bewerken]

1928 Légende, voor viool en piano
1928 Sonate nr. 1, voor viool en piano
1930 Nocturne, voor viool en piano
1933 Trio, voor dwarsfluit, cello en harp
1943 Duo Concertante, voor viool en piano
1945 Music, voor saxofoon, fagot en cello - won een 1e prijs tijdens de "American Composers Alliance-Broadcast Music Incorporation (ACA-BMI) Competition"
1945 Strijkkwartet nr. 2 - bekroond met een prijs van de "Society for the Publication of American Music"
1948 Holiday Mood, voor viool en piano
1948 Trio, voor viool, cello en piano
1951 Sonate nr. 2, voor viool en piano
1952 Sonate, voor viool en cello
1953 Landscape and Dance, voor blaaskwintet
1963 Poem, voor viool en strijkkwartet
1964 Pastorale and Dance, voor viool (of klarinet) en piano
1966 Melody with Variations, voor viool (of klarinet) en piano

Werken voor orgel[bewerken | brontekst bewerken]

1965 Sonnet

Werken voor piano[bewerken | brontekst bewerken]

1919 Enigma
1931 Sonatine
1944 Sonatina, voor 2 piano's
1953 Eidólons
1958 Clown's Reverie and Dance

Pedagogische werken[bewerken | brontekst bewerken]

1951 Foundation of violin playing

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

Neil Butterworth: Dictionary of American Classical Composers, Routledge, 2013. 560 p., ISBN 978-1-136-79024-9
Jerold Angelus: Boris Koutzen, Duct Publishing, 2011. 104 p., ISBN 978-6200-11715-1
John Ardoin: The Philadelphia Orchestra : A Century of Music, Philadelphia: Temple University Press, 1999, 256 p., ISBN 978-1-566-39712-4
Wolfgang Suppan, Armin Suppan: Das Neue Lexikon des Blasmusikwesens, 4. Auflage, Freiburg-Tiengen, Blasmusikverlag Schulz GmbH, 1994, ISBN 3-923058-07-1
Kyle Smith: Catalog of the Music of Pennsylvania Composers, Vol. I: Orchestral Music, Wynnewood, Penn: Pennsylvania Composers Forum, 1992, 60 p.
Edith Borroff, J. Bunker Clark: American Opera : A Checklist, Detroit: Harmonie Park Press, 1992, 334 p., ISBN 978-0-8999-0063-6
Paul E. Bierley, William H. Rehrig: The Heritage Encyclopedia of Band Music - Composers and Their Music, Westerville, Ohio: Integrity Press, 1991, ISBN 0-918048-08-7
Allan Ho, Dmitry Feofanov: A Biographical Dictionary of Russian and Soviet Composers, New York: Greenwood Press, 1989. xxv, 739 p., ISBN 978-0-313-24485-8
E. Ruth Anderson: Contemporary American Composers - A Biographical Dictionary, Second edition, Boston: G. K. Hall, 1982, 578 p., ISBN 978-0-816-18223-7

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Bronnen, noten en/of referenties

↑ ^a ^b David Mason Greene: Greene's Biographical Encyclopedia of Composers, Reproducing Piano Roll Fnd., 1985. ISBN 978-0-385-14278-6 pp. 1306-1307
↑ Boris Koutzen (1901-1966)... He died in Mount Kisco (N.Y.) on the 10th December 1966
↑ Andere bronnen documenteren als plaats van overlijden: Pleasantville (New York) zie: Neil Butterworth: Dictionary of American Classical Composers, Routledge, 2013. ISBN 978-1-136-79024-9 pp. 252-253
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Biografie op de internetpagina van "socialarchive.iath.virginia.edu" (gearchiveerd)
↑ Terry King: Gregor Piatigorsky: The Life and Career of the Virtuoso Cellist, McFarland, 2010. ISBN 978-0-786-45626-0 pp. 35-36
↑ The NBC Symphony Orchestra Players 1937 - 1954 ... under Arturo Toscanini
↑ Paul Bowles: Paul Bowles on Music: Includes the Last Interview with Paul Bowles, University of California Press, 2003. ISBN 978-0-520-23655-4 pp. 207-208
↑ Geschiedenis van "The Chappaqua Orchestra" (gearchiveerd)
↑ "Vassar Miscellany News, Volume XXXIX, Number 20, 6 April 1955" - Aankondiging van de opera The Fatal Oath
↑ Opening Night! Opera & Oratorio Premieres - "The Fatal Oath"
↑ Neil Butterworth: Dictionary of American Classical Composers, Routledge, 2013. ISBN 978-1-136-79024-9 pp. 252-253
↑ Manhattan School of Music Virtual Yearbooks: 1950s: ... and The Fatal Oath by Boris Koutzen is given its World Premiere

[dmgreene-1] David Mason Greene: Greene's Biographical Encyclopedia of Composers, Reproducing Piano Roll Fnd., 1985. ISBN 978-0-385-14278-6 pp. 1306-1307

[2] Boris Koutzen (1901-1966)... He died in Mount Kisco (N.Y.) on the 10th December 1966

[3] Andere bronnen documenteren als plaats van overlijden: Pleasantville (New York) zie: Neil Butterworth: Dictionary of American Classical Composers, Routledge, 2013. ISBN 978-1-136-79024-9 pp. 252-253

[iathvirginia-4] Biografie op de internetpagina van "socialarchive.iath.virginia.edu" (gearchiveerd)

[5] Terry King: Gregor Piatigorsky: The Life and Career of the Virtuoso Cellist, McFarland, 2010. ISBN 978-0-786-45626-0 pp. 35-36

[6] The NBC Symphony Orchestra Players 1937 - 1954 ... under Arturo Toscanini

[7] Paul Bowles: Paul Bowles on Music: Includes the Last Interview with Paul Bowles, University of California Press, 2003. ISBN 978-0-520-23655-4 pp. 207-208

[8] Geschiedenis van "The Chappaqua Orchestra" (gearchiveerd)

[9] "Vassar Miscellany News, Volume XXXIX, Number 20, 6 April 1955" - Aankondiging van de opera The Fatal Oath

[10] Opening Night! Opera & Oratorio Premieres - "The Fatal Oath"

[11] Neil Butterworth: Dictionary of American Classical Composers, Routledge, 2013. ISBN 978-1-136-79024-9 pp. 252-253

[12] Manhattan School of Music Virtual Yearbooks: 1950s: ... and The Fatal Oath by Boris Koutzen is given its World Premiere

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]