Bournoniet
| Bournoniet | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Mineraal | ||||
| Chemische formule | PbCuSbS3 | |||
| Kleur | (staal)grijs of zwart | |||
| Streepkleur | grijs | |||
| Hardheid | 3 | |||
| Gemiddelde dichtheid | 5,8 kg/dm3 | |||
| Glans | metallisch | |||
| Opaciteit | opaak | |||
| Breuk | subconchoidaal | |||
| Splijting | [010] imperfect | |||
| Kristaloptiek | ||||
| Kristalstelsel | Orthorombisch | |||
| Pleochroïsme | zeer zwak | |||
| Overige eigenschappen | ||||
| Radioactiviteit | niet radioactief | |||
| Magnetisme | niet magnetisch | |||
| Lijst van mineralen | ||||
| ||||
Het mineraal bournoniet is een lood-koper-antimoon-sulfide met de chemische formule PbCuSbS3.
Eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]
Het opaak zwarte of (staal)grijze bournoniet heeft een metallische glans, een grijze streepkleur en de splijting is imperfect volgens het kristalvlak [010]. Bournoniet heeft een gemiddelde dichtheid van 5,8 en de hardheid is 3. Het kristalstelsel is orthorombisch en het mineraal is niet radioactief.
Naamgeving[bewerken | brontekst bewerken]
Het mineraal bournoniet is genoemd naar de Franse mineraloog J. L. de Bournon (1751 - 1825).
Voorkomen[bewerken | brontekst bewerken]
Bournoniet is een mineraal dat voorkomt in hydrothermale aders van gemiddelde temperatuur. De typelocatie is gelegen in Wheal Boys, St. Endellion, Cornwall, Engeland. Het wordt ook gevonden in het Huánuco departement in Peru en in de provincie Hunan in China.
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
Zie de categorie Bournonite van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.