Breithauptiet
| Breithauptiet | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Breithauptiet op calciet, afkomstig uit de groeve Samson in Sankt Andreasberg (Harz)
| ||||
| Mineraal | ||||
| Chemische formule | NiSb | |||
| Kleur | Koperkleurig met violette zweem | |||
| Streepkleur | Roodbruin | |||
| Gemiddelde dichtheid | 7,591 tot 8,23 kg/dm3 | |||
| Glans | Metallisch | |||
| Opaciteit | ondoorzichtig | |||
| Splijting | niet mogelijk | |||
| Kristaloptiek | ||||
| Kristalstelsel | Hexagonaal | |||
| Lijst van mineralen | ||||
| ||||
Het mineraal breithauptiet (verouderde naam antimoonnikkel) is een vrij zeldzaam voorkomend zwaar mineraal met als chemische formule NiSb. Het behoort tot de sulfidengroep.
Naamgeving en ontdekking[bewerken | brontekst bewerken]
Het mineraal werd in 1840 ontdekt door Julius Fröbel en vernoemd naar de Saksische mineraloog Johann Friedrich August Breithaupt (1791–1873).
Eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]
Het kristalstelsel van breithauptiet is hexagonaal. Het metaalkleurige mineraal heeft een lichte koperen kleur met een zweem violet. De Mohs hardheid is 3,5 tot 4.
Kristalstructuur van breithauptiet. Het betreft hier een projectie op het bc-vlak (grijs: antimoon, rood: nikkel).
Breithauptiet is noch magnetisch, noch radioactief.
Voorkomen en verspreiding[bewerken | brontekst bewerken]
Breithauptiet komt samen met kobalt–, nikkel– en zilver-ertsen voor in hydrothermale calcietrijke aders. Het mineraal werd voor het eerst aangetroffen in het Harzgebergte van Nedersaksen en in 1845 werd het ook gevonden in de steden Cobalt en Thunder Bay in Ontario (Canada).
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
Externe links[bewerken | brontekst bewerken]
- (en) Mindat.org
- (en) Webmineral.com