Chen Jiru
Chen Jiru (traditioneel Chinees: 陳繼儒; 1558–1639) was een Chinees kunstschilder, pottenbakker, kalligraaf, schrijver en literator in de Ming-periode. Chen was geboren in Huating (华亭), het huidige Songjiang-districht in Shanghai. Zijn omgangsnaam was Zhongchun (仲醇) en zijn artistieke namen Migong (麋公) en Meigong (眉公).
Werken[bewerken | brontekst bewerken]
Chen Jiru was goed bevriend met Dong Qichang, met wie hij geregeld door China reisde.[1] Hij verwierf met name bekendheid door zijn sierlijk uitgevoerde (shan shui-)landschappen, bamboeschilderingen en stillevens van pruimenbloesem in gewassen inkt. Hij was bedreven in kalligrafie in de stijl van Su Shi (1037–1101) en Mi Fu (1051–1107) uit de Song-periode.[2] Chens literaire werken behandelen diverse onderwerpen, waaronder verhandelingen over thee en gastronomie. Noemenswaardig is zijn autobiografie, waarin hij op een ludieke wijze zijn eigen begrafenis beschrijft.[3]
Bronnen, noten en/of referenties
|