Chinese Exclusion Act

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Chinese Exclusion Act of 1882
Eerste pagina
Citeertitel Chinese Exclusion Act of 1882
Titel An Act to execute certain treaty stipulations relating to Chinese
Toepassingsgebied Immigratie
Rechtsgebied Publiekrecht
Status Ingetrokken
Goedkeuring en inwerkingtreding
Ingediend op 12 april 1882
Aangenomen door Huis van Afgevaardigden op 17 april 1882; Senaat op 3 mei 1882
Ondertekend op 6 mei 1882
Gepubliceerd in Pub.L. 47-126
Ingetrokken/
opgeheven op
17 december 1943
Geschiedenis
Opgevolgd door Geary Act
Portaal  Portaalicoon   Mens & maatschappij

De Chinese Exclusion Act was een Amerikaanse federale wet die in werking trad op 6 mei 1882 en de immigratie van Chinezen naar Amerika aan banden legde. De wet volgde op het Angell-verdrag uit 1880, dat een aanpassing was van het Burlingame-verdrag uit 1868, dat China de status van meest begunstigde natie had gegeven. De wet voorzag in een immigratiestop voor een periode van tien jaar. Met de Geary Act uit 1892 werd dit verlengd en werden de Chinese Amerikanen verplicht ten alle tijde bewijzen van hun legale verblijf bij zich te dragen.[1] In 1902 werd de stop permanent.

In 1943 werd de wet vervangen door de Magnuson Act die Chinezen meer rechten gaf, waaronder naturalisatie. Grootschalige immigratie door Chinezen werd echter pas weer mogelijk met de Immigration and Nationality Act of 1965.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

  • (en) Chinese Exclusion Act
Werken van of over dit onderwerp zijn te vinden op de pagina Chinese Exclusion Act op de Engelstalige Wikisource.
Zie de categorie Chinese Exclusion Act van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.