Clinochloor

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Het mineraal clinochloor, ook wel penniniet genoemd, is een fyllosilicaat met molecuulformule (Mg,Fe2+)5Al(Si3Al)O10(OH)8. Het is het magnesium-houdende mineraal in de chlorietgroep, onderdeel van de mica's. Clinochloor is afgeleid van Oudgrieks κλίνειν, klinein, dat 'schuin tegen iets (doen) leunen'[1] betekent, en van χλωρός, chlōros, groen.[1] Het synoniem penniniet is naar de Apennijnen in Italië genoemd. Het donker- tot olijfgroene, blauwgroene of witte clinochloor heeft een glas- tot parelglans en een witte streepkleur. De splijting is perfect volgens kristalvlak [001] en het kristalstelsel is monoklien. De massadichtheid is 2,63 kg/dm3 en de hardheid is 2 tot 2,5. Clinochloor is niet radioactief. Zoals andere chlorietmineralen komt ook clinochloor vooral in licht metamorfe gesteenten voor. Het is een typisch mineraal in gemetamorfoseerde mafische gesteenten.

Zie de categorie Clinochlore van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.