Cori Gauff

Cori Gauff
	Washington 2023
Persoonlijke informatie
Bijnaam	Coco
Nationaliteit	Verenigde Staten
Geboorteplaats	Atlanta, GA, VS
Geboortedatum	13 maart 2004
Woonplaats	Delray Beach, FL, VS
Lengte	1,78 m
Slaghand	rechts, dubbele backhand
Totaal prijzengeld	13.466.222 US dollar
Coach	Corey Gauff, Pere Riba, Brad Gilbert
Profiel	(en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans	193–87
Titels	7 WTA, 0 ITF
Hoogste positie	3e (11 september 2023)
WTA Finals	halve finale (2023)
	Grandslamresultaten
Australian Open	4e ronde (2020, 2023)
Roland Garros	finale (2022)
Wimbledon	4e ronde (2019, 2021)
US Open	winst (2023)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans	124–59
Titels	8 WTA, 1 ITF
Hoogste positie	1e (15 augustus 2022)
WTA Finals	groepsfase (2022, 2023)
	Grandslamresultaten
Australian Open	halve finale (2023)
Roland Garros	finale (2022)
Wimbledon	3e ronde (2021, 2023)
US Open	finale (2021)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans	4–3
	Grandslamresultaten
Wimbledon	halve finale (2022)
US Open	2e ronde (2018)
	Laatst bijgewerkt op: 8 januari 2024
Portaal	Tennis

Cori Dionne (Coco) Gauff (Atlanta, 13 maart 2004) is een tennisspeelster uit de Verenigde Staten van Amerika. Gauff begon op zesjarige leeftijd met het spelen van tennis.^[4] Haar favoriete ondergrond is hardcourt. Zij speelt rechtshandig en heeft een tweehandige backhand. Zij is actief in het internationale tennis sinds 2018.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

In 2016 won zij de Junior Orange Bowl-titel voor meisjes tot en met 12 jaar.^[5] In 2017 stond zij als jongste ooit in de meisjesfinale van het US Open.^[6] Zij kreeg een wildcard en bereikte de finale zonder een set te verliezen.^[7]

In 2018 speelde Gauff haar eerste wedstrijd in het ITF-circuit op het $25k-toernooi van Osprey in Florida – zij wist deze eerste wedstrijd meteen te winnen. Omdat zij dat jaar nog maar 14 jaar oud was, kon zij slechts op enkele WTA-toernooien uitkomen. Een daarvan was Roland Garros, waar zij de meisjesfinale won van Caty McNally. Op het US Open won zij de meisjesdubbelspeltitel, samen met McNally. In 2018 won zij ook de Orange Bowl-titel voor meisjes tot en met 18 jaar. Tevens won zij samen met Alexa Noel in september 2018 de junior Fed Cup-finale in Boedapest.^[8]

In 2019 plaatste Gauff zich via het kwalificatietoernooi voor Wimbledon, en met 15 jaar was zij daarmee de jongste kwalificante ooit op Wimbledon. Historisch was zij echter niet de jongste deelnemer aan het hoofdtoernooi van Wimbledon: Martina Hingis, Jennifer Capriati en Tracy Austin debuteerden als veertienjarigen.^[9]^[10] Gauff speelde haar eerste partij tegen Venus Williams, en won die met 6-4 en 6-4. In de derde ronde overleefde zij twee wedstrijdpunten tegen de Sloveense Polona Hercog. Pas in de vierde ronde vond zij haar meerdere: de latere winnares Simona Halep.

In oktober 2019 won Gauff haar eerste WTA-enkelspeltitel, op het toernooi van Linz. Nadat zij als lucky loser tot het hoofdtoernooi was toegelaten, bereikte zij de finale door onder meer het eerste reekshoofd Kiki Bertens te verslaan – in de eindstrijd versloeg zij Jeļena Ostapenko uit Letland in drie sets. Met 15 jaar en 7 maanden is Gauff de jongste WTA-winnares sinds Nicole Vaidišová (15 jaar en 4 maanden), toen die in 2004 het toernooi van Vancouver won – overigens won Jennifer Capriati haar eerste WTA-titel met 14 jaar en 7 maanden. Door dit resultaat kwam Gauff binnen in de top 100.

Nadat Gauff gedurende het grootste deel van 2020 rond een ranglijstpositie van 50 had gehangen, steeg zij op 1 maart 2021 naar de top 40, na een halvefinaleplaats op het WTA-toernooi van Adelaide, waar zij als kwalificante aan het hoofdtoernooi meedeed. In mei bereikte zij de top 30, na een halvefinaleplaats op het WTA 1000-toernooi van Rome.

In 2021 won Gauff op het WTA-toernooi van Parma zowel de titel in het enkelspel als die in het dubbelspel (samen met landgenote Caty McNally). Drie maanden later bereikte zij, met dezelfde partner, voor het eerst de finale van een grandslamtoernooi, op het US Open – zij verloren deze van Samantha Stosur en Zhang Shuai. In september kwam zij binnen in de top 20 van de wereldranglijst in het enkelspel, in november ook in het dubbelspel.

In februari 2022 won zij, samen met landgenote Jessica Pegula, de dubbelspeltitel op het WTA 1000-toernooi van Doha – daarmee maakte zij haar entree tot de top 10 van het dubbelspel. In juni bereikte zij haar eerste grandslamfinale in het enkelspel, op Roland Garros – zij verloor die eindstrijd van de Poolse Iga Świątek. Ook in het dubbelspel bereikte zij de finale, samen met landgenote Jessica Pegula – nogmaals trok zij aan het kortste eind; niettemin steeg zij hierdoor naar de vijfde plek op de mondiale ranglijst in het dubbelspel. Op het gemengd dubbelspel van Wimbledon bereikte Gauff de halve finale, met landgenoot Jack Sock aan haar zijde.

In augustus 2022 won Gauff, terug met Pegula, de dubbelspeltitel op het WTA 1000-toernooi van Toronto – daarmee veroverde zij de nummer één-positie op de mondiale ranglijst van het dubbelspel. Zij werd de 46e speelster in de WTA-geschiedenis die de dubbelspeltop bereikte.^[11] Met 18 jaar en 154 dagen werd zij de op één na jongste die deze eer verdiende (Martina Hingis was 17 jaar en 251 dagen toen zij debuteerde op de dubbelspeltoppositie).^[12] In september trad zij toe tot de mondiale top tien van het enkelspel. In oktober won Gauff, terug met Pegula, de dubbelspeltitel op het WTA 500-toernooi van San Diego. Later die maand steeg zij in het enkelspel naar de vierde plek van de wereldranglijst.

In 2023 won Gauff met Pegula het toernooi van Doha en het WTA 1000-toernooi van Miami. In het enkelspel pakte zij haar vierde titel op het WTA-toernooi van Washington en de vijfde op het WTA 1000-toernooi van Cincinnati. In september won zij haar eerste grandslamtitel op het US Open door Aryna Sabalenka te verslaan in de finale. Zij werd hiermee de derde Amerikaanse tiener die het US Open won, na Tracy Austin en Serena Williams.

Tennis in teamverband[bewerken | brontekst bewerken]

In de periode 2022–2023 maakte Gauff deel uit van het Amerikaanse Fed Cup-team – zij vergaarde daar een winst/verlies-balans van 3–1.

Persoonlijk[bewerken | brontekst bewerken]

Haar beide ouders hadden een sportcarrière: haar vader speelde basketbal en haar moeder was hordeloopster. Gauff volgt een online schoolprogramma Florida Virtual Flex.^[13]

Posities op de WTA-ranglijst[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaar	rang enkelspel	rang dubbelspel
2018	875	–
2019	68	78
2020	48	45
2021	22	21
2022	7	4
2023	3	3

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Premier Mandatory
Premier Five / WTA 1000
Premier / WTA 500
International / WTA 250
Challenger / WTA 125

Overwinningen op een regerend nummer 1[bewerken | brontekst bewerken]

Gauff heeft tot op heden éénmaal een partij tegen een op dat ogenblik heersend leider van de wereldranglijst gewonnen (peildatum 19 augustus 2023):

nr.	datum	toernooi	ronde	tegenstandster	score
1.	2023-08-19	WTA Cincinnati	halve finale	Iga Świątek	7-6, 3-6, 6-4	details

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr.	finale	toernooi	ondergrond	tegenstandster	score
gewonnen finales
1.	2019-10-13	WTA Linz	hardcourt (i)	Jeļena Ostapenko	6-3, 1-6, 6-2	details
2.	2021-05-22	WTA Parma	gravel	Wang Qiang	6-1, 6-3	details
3.	2023-01-08	WTA Auckland	hardcourt	Rebeka Masarova	6-1, 6-1	details
4.	2023-08-06	WTA Washington	hardcourt	Maria Sakkari	6-2, 6-3	details
5.	2023-08-20	WTA Cincinnati	hardcourt	Karolína Muchová	6-3, 6-4	details
6.	2023-09-09	US Open	hardcourt	Aryna Sabalenka	2-6, 6-3, 6-2	details
7.	2024-01-07	WTA Auckland	hardcourt	Elina Svitolina	6-7, 6-3, 6-3	details
verloren finales
1.	2022-06-04	Roland Garros	gravel	Iga Świątek	1-6, 3-6	details

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr.	finale	toernooi	ondergrond	partner	tegenstandsters	score
gewonnen finales
1.	2019-08-03	WTA Washington	hardcourt	Caty McNally	Maria Sanchez Fanny Stollár	6-2, 6-2	details
2.	2019-10-19	WTA Luxemburg	hardcourt (i)	Caty McNally	Kaitlyn Christian Alexa Guarachi	6-2, 6-2	details
3.	2021-05-22	WTA Parma	gravel	Caty McNally	Darija Jurak Andreja Klepač	6-3, 6-2	details
4.	2022-02-25	WTA Doha	hardcourt	Jessica Pegula	Veronika Koedermetova Elise Mertens	3-6, 7-5, [10-5]	details
5.	2022-08-14	WTA Toronto	hardcourt	Jessica Pegula	Nicole Melichar-Martinez Ellen Perez	6-4, 6-7, [10-5]	details
6.	2022-10-16	WTA San Diego	hardcourt	Jessica Pegula	Gabriela Dabrowski Giuliana Olmos	1-6, 7-5, [10-4]	details
7.	2023-02-17	WTA Doha	hardcourt	Jessica Pegula	Ljoedmyla Kitsjenok Jeļena Ostapenko	6-4, 2-6, [10-7]	details
8.	2023-04-02	WTA Miami	hardcourt	Jessica Pegula	Leylah Fernandez Taylor Townsend	7-6, 6-2	details
verloren finales
1.	2021-09-12	US Open	hardcourt	Caty McNally	Samantha Stosur Zhang Shuai	3-6, 6-3, 3-6	details
2.	2022-04-24	WTA Stuttgart	gravel (i)	Zhang Shuai	Desirae Krawczyk Demi Schuurs	3-6, 4-6	details
3.	2022-06-05	Roland Garros	gravel	Jessica Pegula	Caroline Garcia Kristina Mladenovic	6-2, 3-6, 2-6	details
4.	2023-05-07	WTA Madrid	gravel	Jessica Pegula	Viktoryja Azarenka Beatriz Haddad Maia	1-6, 4-6	details
5.	2023-05-20	WTA Rome	gravel	Jessica Pegula	Storm Hunter Elise Mertens	4-6, 4-6	details

Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t.	geen toernooi gehouden
l.c.	lagere categorie
–	niet deelgenomen
G	uitgeschakeld in de groepsfase
1R	uitgeschakeld in de eerste ronde
2R	uitgeschakeld in de tweede ronde
3R	uitgeschakeld in de derde ronde
4R	uitgeschakeld in de vierde ronde
KF	uitgeschakeld in de kwartfinale
HF	uitgeschakeld in de halve finale
F	de finale verloren
W	het toernooi gewonnen
w-v	winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi	2019	2020	2021	2022	2023	2024
Australian Open	–	4R	2R	1R	4R	HF
Roland Garros	–	2R	KF	F	KF
Wimbledon	4R	g.t.	4R	3R	1R
US Open	3R	1R	2R	KF	W

Vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi	2019	2020	2021	2022	2023
Australian Open	–	KF	KF	1R	HF
Roland Garros	1R	3R	1R	F	HF
Wimbledon	–	g.t.	3R	–	3R
US Open	3R	2R	F	1R	KF

Gemengd dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi	2018	2019	2022
Australian Open	–	–	–
Roland Garros	–	–	–
Wimbledon	–	1R	HF
US Open	2R	–	–

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

(en) Profiel van Cori Gauff op de website van de WTA
(en) Profiel van Cori Gauff op de website van de ITF
(en) Profiel van Cori Gauff op de website van de Billie Jean King Cup
(en) Profiel van Cori Gauff op de website van Wimbledon

Bronnen

↑ (en) Cori Gauff, 15, has great potential and a greater goal: be the GOAT, tennis.com (21 maart 2019)
↑ (en) Profiel van Cori Gauff op Tennisforum
↑ (en) Coco Gauff, Sofia Kenin, Taylor Townsend star in US Open Series exhibition in Atlanta, US Open (25 juli 2022)
↑ ^a ^b Zie haar ITF-profiel
↑ (en) Greg Garber, Why 12-year-old Cori Gauff hopes she'll be the greatest of all time. ESPN (4 januari 2017). Gearchiveerd op 31 januari 2023.
↑ (en) Gauff, 13, can be youngest US Open girls’ champ. WTOP (2017-09-09).
↑ (en) Ed McGrogan, Cori Gauff, 13, has great potential and a greater goal: be the goat. Tennis.com (10 september 2017).
↑ (en) Team USA wins junior Fed Cup title, Tennis Now (1 oktober 2018). Gearchiveerd op 3 april 2023.
↑ Supertalent Gauff is pas vijftien, maar nu al debutante op Wimbledon. NOS (30 juni 2019).
↑ (en) Alex Macpherson, Record-setting Gauff and Gatto-Monticone make Wimbledon debuts at either end of age spectrum. WTA (27 juni 2019). Gearchiveerd op 22 oktober 2019.
↑ (en) Coco Gauff captures World No.1 doubles ranking with Toronto title. WTA (15 augustus 2022). Gearchiveerd op 15 augustus 2022. Geraadpleegd op 15 augustus 2022.
↑ (en) Rankings Watch: Halep back in Top 10; Gauff earns top spot in doubles. WTA (15 augustus 2022). Gearchiveerd op 15 augustus 2022. Geraadpleegd op 15 augustus 2022.
↑ (en) American teen Gauff impresses in junior Slam debut, US Open (5 september 2017)

[1] (en) Cori Gauff, 15, has great potential and a greater goal: be the GOAT, tennis.com (21 maart 2019)

[2] (en) Profiel van Cori Gauff op Tennisforum

[3] (en) Coco Gauff, Sofia Kenin, Taylor Townsend star in US Open Series exhibition in Atlanta, US Open (25 juli 2022)

[ITF-4] Zie haar ITF-profiel

[5] (en) Greg Garber, Why 12-year-old Cori Gauff hopes she'll be the greatest of all time. ESPN (4 januari 2017). Gearchiveerd op 31 januari 2023.

[6] (en) Gauff, 13, can be youngest US Open girls’ champ. WTOP (2017-09-09).

[7] (en) Ed McGrogan, Cori Gauff, 13, has great potential and a greater goal: be the goat. Tennis.com (10 september 2017).

[8] (en) Team USA wins junior Fed Cup title, Tennis Now (1 oktober 2018). Gearchiveerd op 3 april 2023.

[9] Supertalent Gauff is pas vijftien, maar nu al debutante op Wimbledon. NOS (30 juni 2019).

[10] (en) Alex Macpherson, Record-setting Gauff and Gatto-Monticone make Wimbledon debuts at either end of age spectrum. WTA (27 juni 2019). Gearchiveerd op 22 oktober 2019.

[11] (en) Coco Gauff captures World No.1 doubles ranking with Toronto title. WTA (15 augustus 2022). Gearchiveerd op 15 augustus 2022. Geraadpleegd op 15 augustus 2022.

[12] (en) Rankings Watch: Halep back in Top 10; Gauff earns top spot in doubles. WTA (15 augustus 2022). Gearchiveerd op 15 augustus 2022. Geraadpleegd op 15 augustus 2022.

[13] (en) American teen Gauff impresses in junior Slam debut, US Open (5 september 2017)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

1. Iga Świątek	2. Aryna Sabalenka	3. Cori Gauff	4. Jelena Rybakina	5. Jessica Pegula
6. Maria Sakkari	7. Markéta Vondroušová	8. Zheng Qinwen	9. Ons Jabeur	10. Jeļena Ostapenko