Cycloheximide

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Cycloheximide
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van cycloheximide
Algemeen
Molecuulformule C15H23NO4
IUPAC-naam 4-[(2R)-2-[(1S,3S,5S)-3,5-dimethyl-2-oxocyclohexyl]-2-hydroxyethyl]piperidine-2,6-dion
Andere namen U-4527, Actidione
Molmassa 281,35 g/mol
SMILES
O=C(C2)NC(CC2C[C@@H](O)[C@]1([H])C[C@@H](C)C[C@H](C)C1=O)=O
CAS-nummer 66-81-9
EG-nummer 200-636-0
Wikidata Q412895
Beschrijving Kleurloze kristallen
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
ToxischSchadelijk voor de gezondheidMilieugevaarlijk
Gevaar
H-zinnen H300 - H341 - H360 - H411
EUH-zinnen geen
P-zinnen P201 - P264 - P273 - P281 - P301+P310 - P308+P313
EG-Index-nummer 613-140-00-8
VN-nummer 2588
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur kleurloos
Smeltpunt 119,5-121 °C
Oplosbaarheid in water 21 g/L
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Cycloheximide (doorgaans afgekort tot CHX) is een organische verbinding met als brutoformule C15H23NO4. De stof komt voor als kleurloze kristallen.

Eigenschappen en toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]

Cycloheximide werd vroeger gebruikt als fungicide, maar dat is sterk afgenomen omwille van de gezondheidsrisico's en de milieuschade.

Cycloheximide is een antibioticum en wordt samen met streptomycine geproduceerd door het micro-organisme Streptomyces griseus. In tegenstelling tot streptomycine, is cycloheximide oplosbaar in vele organische oplosmiddelen, waaronder aceton, chloroform en ethanol.

Cycloheximide blokkeert de translatie bij eukaryoten, maar niet bij prokaryoten. Het gevolg is dat de synthese van proteïnen wordt geblokkeerd en dat de celgroei stopt wat leidt tot celdood. De stof is actief tegen vele gisten en schimmels, maar wordt verdragen door de meeste bacteriën die prokaryoten zijn.

Cycloheximide wordt in de microbiologie en moleculaire biologie gebruikt, onder andere voor het isoleren en tellen van bacteriën in aanwezigheid van gist of schimmel, voor het detecteren van schimmel- of giststammen die resistent zijn tegen cycloheximide en bij het bestuderen van celprocessen, om celgroei te stoppen of om apoptose (geprogrammeerde celdood) te veroorzaken of te vergemakkelijken.[1][2]

Toxicologie en veiligheid[bewerken | brontekst bewerken]

De stof ontleedt bij verhitting met vorming van giftige en corrosieve dampen, onder andere stikstofoxiden.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]