Dakar-rally 2018

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dakar-rally 2018
Le Dakar 2018
Dakar-rally 2018
Land Vlag van Peru Peru
Vlag van Bolivia Bolivia
Vlag van Argentinië Argentinië
Start Lima
Finish Córdoba
Datum 7-20 januari 2018
Algemeen winnaar Motoren:
Vlag van Oostenrijk Matthias Walkner
Quads:
Vlag van Chili Ignacio Casale
Auto's:
Vlag van Spanje Carlos Sainz
UTV's:
Vlag van Brazilië Reinaldo Varela
Trucks:
Vlag van Rusland Eduard Nikolaev
Vorige 2017
Volgende 2019
Portaal  Portaalicoon   Autosport

De Dakar-rally 2018 was de 39ste editie van de Dakar-rally, en de tiende in Zuid-Amerika. Deze editie werden de landen Peru, Bolivia en Argentinië aangedaan. De rally startte in de Peruaanse hoofdstad Lima, had een rustdag in La Paz en finishte in Córdoba.

Etappes[bewerken | brontekst bewerken]

Etappe Datum Van Naar
1 6 januari Vlag van Peru Lima Vlag van Peru Pisco
2 7 januari Vlag van Peru Pisco Vlag van Peru Pisco
3 8 januari Vlag van Peru Pisco Vlag van Peru San Juan de Marcona
4 9 januari Vlag van Peru San Juan de Marcona Vlag van Peru San Juan de Marcona
5 10 januari Vlag van Peru San Juan de Marcona Vlag van Peru Arequipa
6 11 januari Vlag van Peru Arequipa Vlag van Bolivia La Paz
12 januari Rustdag in La Paz
7 13 januari Vlag van Bolivia La Paz Vlag van Bolivia Uyuni
8 14 januari Vlag van Bolivia Uyuni Vlag van Bolivia Tupiza
9[1] 15 januari Vlag van Bolivia Tupiza Vlag van Argentinië Salta
10 16 januari Vlag van Argentinië Salta Vlag van Argentinië Belén
11 17 januari Vlag van Argentinië Belén Vlag van Argentinië Fiambalá / Chilecito
12[2] 18 januari Vlag van Argentinië Fiambalá / Chilecito Vlag van Argentinië San Juan
13 19 januari Vlag van Argentinië San Juan Vlag van Argentinië Córdoba
14 20 januari Vlag van Argentinië Córdoba Vlag van Argentinië Córdoba

Aantal deelnemers[bewerken | brontekst bewerken]

Onderstaande tabel laat zien hoeveel deelnemers er aan de start stonden, hoeveel er op de rustdag nog over waren, en hoeveel uiteindelijk de eindstreep haalden.

Moment Motoren Quads Auto's UTV's Trucks Totaal
Start 139 49 92 11 44 335
Rustdag 110 41 62 10 23 246
Einde 85 (61%) 32 (65%) 43 (47%) 6 (54%) 19 (43%) 185 (55%)

Uitslagen[bewerken | brontekst bewerken]

Etappewinnaars[bewerken | brontekst bewerken]

Etappe Motoren Quads Auto's UTV's Trucks
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Sam Sunderland
KTM
Vlag van Chili Ignacio Casale
Yamaha
Vlag van Qatar Nasser Al-Attiyah
Toyota
Vlag van Peru Anibal Aliaga
Polaris
Vlag van Tsjechië Ales Loprais
Tatra
2 Vlag van Spanje Joan Barreda Bort
Honda
Vlag van Chili Ignacio Casale
Yamaha
Vlag van Frankrijk Cyril Depres
Peugeot
Vlag van Brazilië Reinaldo Varela
Can-Am
Vlag van Rusland Eduard Nikolaev
Kamaz
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Sam Sunderland
KTM
Vlag van Chili Ignacio Casale
Yamaha
Vlag van Qatar Nasser Al-Attiyah
Toyota
Vlag van Peru Juan Carlos Uribe Ramos
Can-Am
Vlag van Argentinië Federico Villagra
Iveco
4 Vlag van Frankrijk Adrien Van Beveren
Yamaha
Vlag van Rusland Sergey Karyakin
Yamaha
Vlag van Frankrijk Sébastien Loeb
Peugeot
Vlag van Frankrijk Patrice Garrouste
Polaris
Vlag van Rusland Eduard Nikolaev
Kamaz
5 Vlag van Spanje Joan Barreda Bort
Honda
Vlag van Argentinië Nicolas Cavligiasso
Yamaha
Vlag van Frankrijk Stéphane Peterhansel
Peugeot
Vlag van Brazilië Reinaldo Varela
Can-Am
Vlag van Rusland Airat Mardeev
Kamaz
6 Vlag van Frankrijk Antoine Meo
KTM
Vlag van Argentinië Jeremias Gonzalez Ferioli
Yamaha
Vlag van Spanje Carlos Sainz
Peugeot
Vlag van Frankrijk Patrice Garrouste
Polaris
Vlag van Argentinië Federico Villagra
Iveco
7 Vlag van Spanje Joan Barreda Bort
Honda
Vlag van Frankrijk Axel Dutrie
Yamaha
Vlag van Spanje Carlos Sainz
Peugeot
Vlag van Brazilië Reinaldo Varela
Can-Am
Vlag van Nederland Ton van Genugten
Iveco
8 Vlag van Frankrijk Antoine Meo
KTM
Vlag van Frankrijk Simon Vitse
Yamaha
Vlag van Frankrijk Stéphane Peterhansel
Peugeot
Vlag van Brazilië Reinaldo Varela
Can-Am
Vlag van Rusland Dmitri Sotnikov
Kamaz
9
afgelast in verband met slechte weersomstandigheden[1]
10 Vlag van Oostenrijk Matthias Walkner
KTM
Vlag van Argentinië Nicolas Cavligiasso
Yamaha
Vlag van Frankrijk Stéphane Peterhansel
Peugeot
Vlag van Frankrijk Patrice Garrouste
Polaris
Vlag van Nederland Ton van Genugten
Iveco
11 Vlag van Australië Toby Price
KTM
Vlag van Argentinië Nicolas Cavligiasso
Yamaha
Vlag van Nederland Bernhard ten Brinke
Toyota
Vlag van Frankrijk Patrice Garrouste
Polaris
Vlag van Wit-Rusland Siarhei Viazovich
MAZ
12
afgelast in verband met slechte weersomstandigheden[2]
Vlag van Qatar Nasser Al-Attiyah
Toyota
Vlag van Brazilië Reinaldo Varela
Can-Am
Vlag van Nederland Ton van Genugten
Iveco
13 Vlag van Australië Toby Price
KTM
Vlag van Argentinië Jeremias Gonzalez Ferioli
Yamaha
Vlag van Qatar Nasser Al-Attiyah
Toyota
Vlag van Frankrijk Patrice Garrouste
Polaris
Vlag van Rusland Eduard Nikolaev
Kamaz
14 Vlag van Argentinië Kevin Benavides
Honda
Vlag van Chili Ignacio Casale
Yamaha
Vlag van Zuid-Afrika Giniel de Viliers
Toyota
Vlag van Argentinië Leo Larrauri
Can Am
Vlag van Nederland Ton van Genugten
Iveco

Klassementsleiders na elke etappe[bewerken | brontekst bewerken]

Etappe Motoren Quads Auto's UTV's Trucks
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Sam Sunderland
KTM
Vlag van Chili Ignacio Casale
Yamaha
Vlag van Qatar Nasser Al-Attiyah
Toyota
Vlag van Peru Anibal Aliaga
Polaris
Vlag van Tsjechië Ales Loprais
Tatra
2 Vlag van Spanje Joan Barreda Bort
Honda
Vlag van Frankrijk Cyril Depres
Peugeot
Vlag van Peru Juan Carlos Uribe Ramos
Can-Am
Vlag van Rusland Eduard Nikolaev
Kamaz
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Sam Sunderland
KTM
Vlag van Frankrijk Stéphane Peterhansel
Peugeot
4 Vlag van Frankrijk Adrien Van Beveren
Yamaha
Vlag van Qatar Nasser Al-Attiyah
Toyota
Vlag van Frankrijk Patrice Garrouste
Polaris
5 Vlag van Frankrijk Stéphane Peterhansel
Peugeot
Vlag van Brazilië Reinaldo Varela
Can-Am
6 Vlag van Argentinië Kevin Benavides
Honda
7 Vlag van Frankrijk Adrien Van Beveren
Yamaha
Vlag van Spanje Carlos Sainz
Peugeot
8
9[1]
10 Vlag van Oostenrijk Matthias Walkner
KTM
11 Vlag van Argentinië Federico Villagra
Iveco
12[2] Vlag van Rusland Eduard Nikolaev
Kamaz
13
14

Eindklassement[bewerken | brontekst bewerken]

Uitslag Motoren Quads Auto's UTV's Trucks
1 Vlag van Oostenrijk Matthias Walkner (KTM)
43u6'01"
Vlag van Chili Ignacio Casale (Yamaha)
53u47'04"
Vlag van Spanje Carlos Sainz (Peugeot)
49u16'18"
Vlag van Brazilië Reinaldo Varela (Can-Am)
72u44'06"
Vlag van Rusland Eduard Nikolaev (Kamaz)
54u57'37"
2 Vlag van Argentinië Kevin Benavides (Honda)
+16'53"
Vlag van Argentinië Nicolas Cavligiasso (Yamaha)
+1u38'52"
Vlag van Qatar Nasser Al-Attiyah (Toyota)
+43'40"
Vlag van Frankrijk Patrice Garrouste (Polaris)
+57'37"
Vlag van Wit-Rusland Siarhei Viazovich (MAZ)
+3u57'17"
3 Vlag van Australië Toby Price (KTM)
+23'01"
Vlag van Argentinië Jeremias Gonzalez Ferioli (Yamaha)
+2u08'14"
Vlag van Zuid-Afrika Giniel de Viliers (Toyota)
+1u16'41"
Vlag van Frankrijk Claude Fournier (Polaris)
+10u09'25"
Vlag van Rusland Airat Mardeev (Kamaz)
+5u22'34"
4 Vlag van Frankrijk Antoine Meo (KTM)
+47'28"
Vlag van Brazilië Marcelo Medeiros (Yamaha)
+4u30'00"
Vlag van Frankrijk Stéphane Peterhansel (Peugeot)
+1u25'29"
Vlag van Spanje Jose Luis Pena Campo (Polaris)
+10u13'20"
Vlag van Kazachstan Artur Ardavichus (Iveco)
+6u38'22"
5 Vlag van Spanje Gerard Farres Guell (KTM)
+1u01'04"
Vlag van Peru Alexis Hernandez (Yamaha)
+4u38'53"
Vlag van Polen Jakub Przygonski (Mini)
+2u45'24"
Vlag van Italië Camelia Liparoti (Yamaha)
+27u54'15"
Vlag van Tsjechië Martin Macik (LIAZ)
+07u58'45"
Zie de categorie Dakar Rally 2018 van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.