Daniel Evans

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Daniel Evans
Daniel Evans
Persoonlijke informatie
Bijnaam Evo
Nationaliteit Vlag van Verenigd Koninkrijk Britse
Geboorteplaats Vlag van Verenigd Koninkrijk Birmingham
Geboortedatum 23 mei 1990
Woonplaats Vlag van Verenigd Koninkrijk Birmingham
Lengte 1,75 m
Gewicht 75 kg
Profdebuut 2006
Slaghand Rechts, enkelhandig backhand
Totaal prijzengeld 7.510.385 US dollar
Coach Mark Hilton
Profiel (en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 141–150
Titels 2
Hoogste positie 21e (7 augustus 2023)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 4de ronde (2017)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2de ronde (2022)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3de ronde (2016, 2019, 2021)
Vlag van Verenigde Staten US Open 4de ronde (2022)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 46–58
Titels 0
Hoogste positie 52e (26 april 2021)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (2019)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (2019, 2020)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1ste ronde (2014, 2016, 2019)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (2016)
Laatst bijgewerkt op: 19 april 2021
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Daniel Evans (Birmingham, 23 mei 1990) is een Britse tennisspeler. Hij heeft één ATP-toernooi gewonnen in het enkelspel en stond twee keer in een ATP-finale in het dubbelspel. Ook deed hij al mee aan Grand Slams. Hij heeft vier challengers in het enkelspel op zijn naam staan. Nadat Evans in april 2017 positief had getest op cocaïne, werd hij voor één jaar geschorst.

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grand Slam
Olympische Spelen
tot 2009 vanaf 2009
Tennis Masters Cup ATP Finals
ATP Masters Series ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold ATP Tour 500
ATP International Series ATP Tour 250

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Tegenstander in finale Score Details
Gewonnen finales
1. 7 februari 2021 Vlag van Australië ATP Melbourne 2 Hardcourt Vlag van Canada Félix Auger-Aliassime 6-2, 6-3 Details
2. 6 augustus 2023 Vlag van Verenigde Staten ATP Washington Hardcourt Vlag van Nederland Tallon Griekspoor 7–5, 6–3 Details
Verloren finales
1. 14 januari 2017 Vlag van Australië ATP Sydney Hardcourt Vlag van Luxemburg Gilles Müller 6-7(5), 2-6 Details
2. 24 februari 2019 Vlag van Verenigde Staten ATP Delray Beach Hardcourt Vlag van Moldavië Radu Albot 6-3, 3-6, 6-7(7) Details
Gewonnen challengers
1. 23 maart 2009 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jersey Hardcourt (I) Vlag van Tsjechië Jan Minář 6-3, 6-2
2. 15 november 2015 Vlag van Verenigde Staten Knoxville Hardcourt (I) Vlag van Verenigde Staten Frances Tiafoe 5-7, 6-1, 6-3
3. 20 maart 2016 Vlag van Canada Drummondville Hardcourt (I) Vlag van Verenigd Koninkrijk Edward Corrie 6-3, 6-4
4. 1 mei 2016 Vlag van Taiwan Taipei Tapijt (I) Vlag van Rusland Konstantin Kravtsjoek 3-6, 6-4, 6-4

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Partner Tegenstanders in finale Score Details
Verloren finales herendubbel
1. 3 april 2021 Vlag van Verenigde Staten ATP Miami Hardcourt Vlag van Verenigd Koninkrijk Neal Skupski Vlag van Kroatië Nikola Mektić
Vlag van Kroatië Mate Pavić
4-6, 4-6 Details
2. 18 april 2021 Vlag van Monaco ATP Monte Carlo Gravel Vlag van Verenigd Koninkrijk Neal Skupski Vlag van Kroatië Nikola Mektić
Vlag van Kroatië Mate Pavić
3-6, 6-4, [7-10] Details
3. 14 augustus 2022 Vlag van Canada ATP Montreal/Toronto Hardcourt Vlag van Australië John Peers Vlag van Nederland Wesley Koolhof
Vlag van Verenigd Koninkrijk Neal Skupski
2-6, 6-4, [6-10] Details

Resultaten grote toernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2019 2020 2021 2022 2023
grandslamtoernooien
Australian Open 1R 4R 2R 2R 1R 3R 3R
Roland Garros 1R 1R 1R 1R 2R 1R
Wimbledon 1R 1R 1R 3R 3R g.t. 3R 1R 1R
US Open 3R 3R 3R 2R 4R 3R
ATP Masters 1000
Indian Wells 2R 1R g.t. 3R 3R 2R
Miami 1R 2R g.t. 2R 2R 2R
Monte Carlo 1R g.t. HF 2R 1R
Madrid 1R g.t. 3R 3R 2R
Rome 1R 1R 1R 1R 1R 2R
Montreal/Toronto 2R g.t. 1R HF 1R
Cincinnati 2R 1R 1R 1R
Shanghai g.t.
Parijs 1R 1R 2R
olympisch
Olympische Spelen g.t. g.t. g.t. g.t.
statistieken
totaal aantal titels 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 1 0 1
eindejaarsranking 261 363 342 297 150 305 183 66 133 42 32 25 27

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2014 2015 2016 2017 2019 2020 2021 2022 2023
grandslamtoernooien
Australian Open 1R 2R
Roland Garros 2R 2R
Wimbledon 1R 1R 1R g.t.
US Open 3R 2R 1R
ATP Masters 1000
Indian Wells 2R g.t. 1R 1R 2R
Miami g.t. F
Monte Carlo g.t. F 2R 1R
Madrid g.t. 1R 1R
Rome 1R 1R 2R
Montreal/Toronto g.t. 2R F
Cincinnati 2R 1R 1R 1R
Shanghai g.t.
Parijs 2R 2R
olympisch
Olympische Spelen g.t. g.t. g.t.
statistieken
totaal aantal titels 0 0 0 0 0 0 0 0 0
eindejaarsranking 1280 1041 277 315 149 148 59 74

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Daniel Evans.