Dichloorfenylfosfaan

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dichloorfenylfosfaan
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van dichloorfenylfosfaan
Molecuulmodel van dichloorfenylfosfaan
Algemeen
Molecuulformule C6H5Cl2P
IUPAC-naam dichloorfenylfosfaan
Andere namen dichloorfenylfosfine, fenylfosfordichloride
Molmassa 178,983662 g/mol
SMILES
ClP(Cl)c1ccccc1
InChI
1/C6H5Cl2P/c7-9(8)6-4-2-1-3-5-6/h1-5H
CAS-nummer 644-97-3
PubChem 12573
Wikidata Q410415
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
OntvlambaarCorrosiefToxisch
Gevaar[1]
H-zinnen H250 - H301 - H314
EUH-zinnen geen
P-zinnen P222 - P231 - P280 - P301+P310 - P305+P351+P338 - P422
VN-nummer 2845
Fysische eigenschappen
Smeltpunt −51[1] °C
Kookpunt 222[1] °C
Vlampunt 113 °C
Brekingsindex 1,597[1] 
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Dichloorfenylfosfaan of dichloorfenylfosfine is een organische fosforverbinding met als brutoformule C6H5PCl2. Deze kleurloze, viskeuze vloeistof wordt veel gebruikt in de synthese van op fosfor gebaseerde liganden. Dichloorfenylfosfine is commercieel verkrijgbaar. De stof is erg toxisch en corrosief.

Synthese[bewerken | brontekst bewerken]

De synthese verloopt via een elektrofiele aromatische substitutie uit benzeen en fosfortrichloride. Aluminiumchloride wordt daarbij als katalysator gebruikt.[2]

Toepassingen en reacties[bewerken | brontekst bewerken]

Dichloorfenylfosfaan disproportioneert tot chloordifenylfosfaan in de gasfase bij hoge temperatuur:[3][4]

Met Grignard-reagentia, zoals bijvoorbeeld methylmagnesiumjodide, worden de chlooratomen vervangen door de organische rest in de Grignard-verbinding. Een voorbeeldreactie is de synthese van dimethylfenylfosfaan:

Dichloorfenylfosfaan reageert met dienen in de McCormack-reactie, met vorming van fosfolenen:[5][6]

Reactieverloop van de McCormack-reactie
Reactieverloop van de McCormack-reactie