Dilauroylperoxide

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dilauroylperoxide
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van dilauroylperoxide
Algemeen
Molecuulformule C24H46O4
IUPAC-naam dodecanoylperoxide
Andere namen lauroylperoxide
Molmassa 398,61964 g/mol
SMILES
CCCCCCCCCCCC(=O)OOC(=O)CCCCCCCCCCC
InChI
1S/C24H46O4/c1-3-5-7-9-11-13-15-17-19-21-23(25)27-28-24(26)22-20-18-16-14-12-10-8-6-4-2/h3-22H2,1-2H3
CAS-nummer 105-74-8
EG-nummer 203-326-3
PubChem 7773
Wikidata Q2469703
Beschrijving Wit poeder
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Ontvlambaar
Gevaar
H-zinnen H242
EUH-zinnen geen
P-zinnen P220 - P280 - P410 - P410+P412 - P420
EG-Index-nummer 617-003-00-3
VN-nummer 3106
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur wit
Dichtheid 0,9 g/cm³
Smeltpunt 49-57 °C
Zelfontbrandings- temperatuur 112 °C
Onoplosbaar in water
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Dilauroylperoxide is een organische verbinding met als brutoformule C24H46O4. De stof komt voor als een wit ontvlambaar poeder, dat onoplosbaar is in water. Handelsnamen van dilauroylperoxide zijn Laurox W 40, Luperox LP (voorheen Alperox F) en LYP97.

Toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]

Dilauroylperoxide wordt, evenals soortgelijke organische peroxiden, gebruikt als bron van vrije radicalen voor het initiëren van polymerisatiereacties die volgens een radicalair mechanisme verlopen; onder meer voor de productie van polystyreen, pvc en polymethylmethacrylaat. Het is ook een crosslinker voor rubber en elastomeren.

Het wordt ook gebruikt als bron van waterstofperoxide in wasbleekmiddelen.

Toxicologie en veiligheid[bewerken | brontekst bewerken]

Verhitting van de stof kan een hevige verbranding of ontploffing teweegbrengen. Dilauroylperoxide is een sterk oxidatiemiddel en reageert met brandbare en reducerende stoffen, waardoor brand- en ontploffingsgevaar ontstaat.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]