Eliot Matazo

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Eliot Matazo
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 15 februari 2002
Geboorteplaats Sint-Lambrechts-Woluwe, België
Lengte 174 cm
Been Rechts
Positie Middenvelder
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Monaco AS Monaco
Rugnummer 15
Contract tot 30 juni 2026
Jeugd
–2018
2018–2020 		Vlag van België RSC Anderlecht
Vlag van Monaco AS Monaco
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2019–2020
2020– 		Vlag van Monaco AS Monaco B
Vlag van Monaco AS Monaco 		14(0)
35(1)
Interlands **
2017–2018
2019
2021– 		Vlag van België België –16
Vlag van België België –18
Vlag van België België –21 		12(0)
2(0)
3(0)
* Bijgewerkt op 14 februari 2022
** Bijgewerkt op 14 februari 2022
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Eliot Matazo (Sint-Lambrechts-Woluwe, 15 februari 2002) is een Belgisch voetballer die sinds 2018 uitkomt voor AS Monaco. Matazo is een middenvelder.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Jeugd[bewerken | brontekst bewerken]

Matazo sloot zich op achtjarige leeftijd aan bij de jeugdopleiding van RSC Anderlecht.[1] Hij behoorde net als onder andere Jérémy Doku, Killian Sardella, Anouar Ait El Hadj en Marco Kana tot de generatie van 2002. Op vijftienjarige leeftijd schermde hij met de interesse van onder andere Bayern München, Borussia Dortmund, Schalke 04, RB Leipzig, AS Monaco, Manchester City en Manchester United.[2] Op zijn zestiende kreeg hij een profcontract aangeboden van Anderlecht, maar de toenmalige aanvoerder van de Anderlechtse U16 legde dat naast zich neer.[3] Hij behoorde in mei 2018 dan ook niet tot het groepje jeugdinternationals dat na luid tromgeroffel van voorzitter Marc Coucke hun eerste profcontract bij Anderlecht ondertekenden.[4] In juni 2018 tekende hij bij AS Monaco.[5]

AS Monaco[bewerken | brontekst bewerken]

Na twee seizoenen bij de jeugd van AS Monaco maakte hij er op 27 september 2020 zijn officiële debuut in het eerste elftal: in de Ligue 1-wedstrijd tegen RC Strasbourg mocht hij na 61 minuten invallen voor Stevan Jovetić. Op 23 december 2020 kreeg Matazo in de competitiewedstrijd tegen AS Saint-Etienne zijn eerste basisplaats bij Monaco, maar lang kon hij er niet van genieten, want na een dik halfuur kreeg hij een rode kaart na een fout op Denis Bouanga. Trainer Niko Kovač bleef hem echter gebruiken, en Matazo speelde dat seizoen veertien officiële wedstrijden voor het eerste elftal van AS Monaco. Op 9 mei 2021 scoorde hij zijn eerste doelpunt voor de club in de 0-1-zege tegen Stade de Reims.[6] Tien dagen later zat hij op de bank toen Monaco de finale van de Coupe de France verloor van Paris Saint-Germain.[7]

Begin januari 2022 kreeg Matazo met Philippe Clement een Belgische coach bij AS Monaco. Later die maand verlengde hij zijn contract bij de Monegasken tot medio 2026.[8]

Clubstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Europa Totaal
Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass.
2019/20 AS Monaco B Vlag van Frankrijk Championnat National 2 14 0 0 — — 14 0 0
Club Totaal 14 0 0 0 0 0 0 0 0 14 0 0
2020/21 AS Monaco Vlag van Frankrijk Ligue 1 10 1 1 4 0 0 — 14 1 1
2021/22 18 0 0 4 0 1 6 0 0 28 0 1
2022/23 7 0 0 0 0 0 3 0 0 10 0 0
Club Totaal 35 1 1 8 0 1 9 0 0 52 1 2
TOTAAL 49 1 1 8 0 1 9 0 0 66 1 2

Bijgewerkt op 14 februari 2022.

Interlandcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Eind augustus 2021 riep Jacky Mathijssen hem op bij de Belgische beloften voor de EK-kwalificatiewedstrijd tegen Turkije op 3 september.[9] België won deze wedstrijd met 0-3, Matazo viel in de 63e minuut in voor Yari Verschaeren.[10] Eerder in augustus had Roberto Martínez laten weten dat Matazo, naast Amadou Onana en Koni De Winter, een van de drie jonge spelers was die intensief werden gevolgd door de voetbalbond.[11]

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Eliot_Matazo&oldid=64588502"