Emilie Cummings-Enneking
| Emilie Cummings-Enneking | ||||
|---|---|---|---|---|
| Persoonsgegevens | ||||
| Volledige naam | Emilie Cummings-Enneking | |||
| Geboren | 13 juli 1959 | |||
| Geboorteland | Nederland | |||
| Beroep(en) | beeldhouwer | |||
| Website | ||||
| ||||
Emilie Cummings-Enneking (13 juli 1959) is een Nederlands beeldhouwster, die woont en werkt in Wassenaar.
Leven en werk[bewerken | brontekst bewerken]
Cummings-Enneking volgde de beroepsopleiding tot keramist aan de SBB Gouda en deed 'Ceramics' aan het Cambridge Center for Adult Education in Boston, (Verenigde Staten). De beeldhouwster is getrouwd met drs. Tom Cummings, die verbonden is aan de Nyenrode Business Universiteit. Ze hebben vier kinderen.[1]
Cummings maakt vooral sculpturen van polyester, die ook in de openbare ruimte te zien zijn of waren, zoals:
- Montessorischool Wassenaar, 2001
- Hoofdkantoor Shell, 2003
- Het 9 m hoge beeld Equanimity voor Giovanni Cannas in Volterra, Toscane (Italië), 2009 - 2011[2][3]
- Stadhoudersplein Wassenaar
- Acoustic trail, Villa Maarheeze, Wassenaar, 2014[4]
Prijzen[bewerken | brontekst bewerken]
- Eerste prijs Biennale Florence 2009[5]
- Eerste prijs European Federation of Art Critics London Biennale voor "Lost"[6][7]
- Tweede prijs Sculpture London Biennale[6]
Galerij[bewerken | brontekst bewerken]
-
Beeldje Montessorischool (2001), Wassenaar -
Open Minds (2012) -
Acoustic trail (2014), Wassenaar
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
|