Erich Topp

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Erich Topp
Erich Topp
Geboren 2 juli 1914
Hannover, Nedersaksen, Duitse Keizerrijk
Overleden 26 december 2005
Süßen, Baden-Württemberg, Duitsland
Rustplaats Gecremeerd: zijn as is verspreid op zee door zijn zoon.[1]
Land/zijde Vlag van Duitsland tijdens de Weimarrepubliek Weimarrepubliek
Vlag van nazi-Duitsland nazi-Duitsland
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland
Onderdeel  Reichsmarine
 Kriegsmarine
 Deutsche Marine
Dienstjaren 1934 - 1945
1958 - 1969
Rang
Fregattenkapitän (Kriegsmarine)
Konteradmiral (Bunderwehr)
Eenheid 1. Unterseebootsflottille
7. Unterseebootsflottille
4. Unterseebootsflottille
11. Unterseebootsflottille
Bevel U 57
5 juni 1940 -
15 september 1940[2]
U 552
4 december 1940 -
1 september 1942[2]
27. Unterseebootsflottille
4 november 1942 -
augustus 1944[2]
U 3010
23 maart 1945 -
25 april 1945[2]
U 2513
26 april 1945 -
19 mei 1945[2]
Slagen/oorlogen Tweede Wereldoorlog
Onderscheidingen Zie decoraties
Ander werk Architect
Portaal  Portaalicoon   Tweede Wereldoorlog

Erich Topp (Hannover, 2 juli 1914 - Süßen, 26 december 2005) was een Duitse onderzeebootkapitein in de Kriegsmarine tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij bracht in totaal 38 schepen tot zinken en staat daarmee op plaats nummer drie van de meest succesvolle onderzeebootkapiteins uit de oorlog.

Wat voorafging[bewerken | brontekst bewerken]

Erich Topp werd in 1914 in Hannover geboren en wilde al van kinds af aan naar zee. Toen hij achttien jaar was volgde hij de maritieme opleiding en ging hij als matroos werken op een Duits passagiersschip. Later volgde hij een opleiding tot maritiem officier en werkte hij als navigator bij de Deutschland-Amerika Lijn.

In 1937 kwam Erich Topp als dienstplichtige bij de Duitse Kriegsmarine. Hij kreeg zijn training tot officier aan boord van de kruiser Karlsruhe. Na de opleiding van zes maanden ging hij werken als luitenant-ter-zee op de U-46.

In de oorlog[bewerken | brontekst bewerken]

Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak was Topp eerste wacht officier op de U-46 onder commando van Sohler. Hij werd benoemd tot oberleutnant-ter-zee en kreeg het bevel over de U-57. Met die boot voerde hij drie patrouilles uit. Op de terugreis van zijn derde patrouille werd de U-57 geramd door een Noors vrachtschip en zonk naar de bodem van de zee. Zes bemannigsleden kwamen om. Daarna kreeg Topp het commando over de U-552, een type VIIC U-boot. Topp kreeg al snel de bijnaam de Rode Duivel, vanwege zijn vuurrode haren en baard. Topp was dankbaar voor deze bijnaam en tekende een afbeelding van een Rode Duivel op de commandotoren van zijn U-boot.

Topp bracht in totaal 32 transportschepen en één torpedobootjager tot zinken en hij werd onderscheiden met het Ridderkruis met eikenbladen en zwaarden, de op een na hoogste Duitse onderscheiding.

In september werd Erich Topp benoemd tot Fregattenkapitein en kreeg hij het bevel over Eskader 27, een eskader van 34 U-boten die allen de afbeelding van een Rode duivel op de commandotoren hadden.

In januari 1945 werd Topp gevraagd om commandant te worden van een hypermoderne experimentele onderzeeboot, de Type XXI U-boot. Met dit revolutionaire vaartuig voerde Topp diverse experimenten uit, de onderzeeboot kwam echter te laat uit om nog in actie te komen.

In mei 1945 werd Topp met zijn Type XXI boot ingesloten door geallieerde schepen. Hij wilde niet dat de onderzeeboot in handen van de Amerikanen zou vallen en dus blies hij het schip op nadat hij en de volledige bemanning van boord waren gegaan.

Erich Topps' relaas[bewerken | brontekst bewerken]

In het computerspel over U-boten, Silent Hunter II van UBI Soft en WW II U-boat Combat Simulator, beschrijft Erich Topp op hoge leeftijd, in een demo van het spel, zijn wedervaren van de torpedering van de USS Reuben James (DD-245).

Na de oorlog[bewerken | brontekst bewerken]

Erich Topp begon in 1947 te werken als visser op de Noordzee. Daarna werkte hij jarenlang als architect.

In 1958 keerde hij echter terug naar de marine en werd instructeur. Hij gaf les aan jonge cadetten en adelborsten. Zo gaf hij les aan talloze toekomstige Amerikaanse onderzeebootkapiteins.

Daarnaast schreef Topp een autobiografie en diverse boeken over zijn leven als onderzeebootkapitein en was hij dikwijls te zien in tv-documentaires.

Erich Topp overleed in 2005 op 91-jarige leeftijd.

U-bootcommando's[bewerken | brontekst bewerken]

  • U-57: 5 juni 1940 - 15 sep; 1940: 2 patrouilles (samen 38 dagen)
  • U-552: 4 dec. 1940 - 8 sep. 1942: 10 patrouilles (samen 308 dagen)
  • U-3010: 23 maart 1945 - 26 april 1945: Geen oorlogspatrouilles
  • U-2513: 27 april 1945 - 8 mei 1945: Geen oorlogspatrouilles

Successen[bewerken | brontekst bewerken]

  • 35 schepen tot zinken gebracht met een totaal van 197.460 BRT
  • 1 oorlogsschip tot zinken gebracht van 1.190 ton
  • 4 schepen beschadigd met een totaal van 32.317 BRT

Militaire loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Reichsmarine

Kriegsmarine

Bundesmarine

Decoraties[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

  1. U.Boot.Net: Erich Topp
  2. Videogesprek met Erich Topp
  3. Videofragment Erich Topp, "Der Teufel" im Atlantik
  4. Erich Topp
  5. Erich Topp en zijn bemanning van de U-552
  6. De "Rode Duivel Boot" U-552 van Erich Topp
  7. U-bootschilderij U-552
Zie de categorie Erich Topp van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.