Ethylbutylacetylaminopropionaat

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ethylbutylacetylaminopropionaat
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van ethylbutylacetylaminopropionaat
Algemeen
Molecuulformule C11H21NO3
IUPAC-naam ethyl-3-(N-acetyl-N-butyl)aminopropanoaat
Andere namen ethyl-N-acetyl-N-butyl-β-alaninaat
Molmassa 215,29 g/mol
SMILES
CCCCN(CCC(=O)OCC)C(=O)C
InChI
1S/C11H21NO3/c1-4-6-8-12(10(3)13)9-7-11(14)15-5-2/h4-9H2,1-3H3
CAS-nummer 52304-36-6
EG-nummer 257-835-0
PubChem 104150
Wikidata Q5973365
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Schadelijk
Waarschuwing
H-zinnen H319
EUH-zinnen geen
P-zinnen P305+P351+P338
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vloeibaar
Kleur kleurloos
Dichtheid (bij 20°C) 0,998 g/cm³
Oplosbaarheid in water (bij 20°C) 70 g/L
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Ethylbutylacetylaminopropionaat (merknaam: IR3535 van Merck KGaA) is een insectenwerend middel. Het is een carbonzuurester en een aceetamide.

Ethylbutylacetylaminopropionaat wordt al tientallen jaren gebruikt en is niet meer door een octrooi beschermd. In het kader van de Europese regelgeving rond biociden is de stof beoordeeld als bestaande werkzame stof en goedgekeurd voor gebruik in biociden voor productsoort 19, insectwerende en lokstoffen, met ingang van 1 november 2015.[1] Ze wordt onder meer toegevoegd aan zonnebrandcrèmes en insectwerende crèmes, sprays, lotions. Bijtende insecten en mijten zoals muggen en teken worden erdoor afgeweerd.[2]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]