Ethyleencyaanhydrine

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ethyleencyaanhydrine
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van ethyleencyaanhydrine
Algemeen
Molecuulformule C3H5NO
IUPAC-naam 3-hydroxypropaannitril
Andere namen 2-cyaanethanol, methanolacetonitril, hydracrylzuurnitril, β-hydroxypropionitril, ECH
Molmassa 71,0779 g/mol
SMILES
C(CO)C#N
InChI
1S/C3H5NO/c4-2-1-3-5/h5H,1,3H2
CAS-nummer 109-78-4
EG-nummer 203-704-8
PubChem 8011
Wikidata Q904204
Beschrijving Kleurloze tot gele vloeistof
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Schadelijk
Waarschuwing
H-zinnen H315 - H319 - H335
EUH-zinnen geen
P-zinnen P261 - P305+P351+P338
Opslag Gescheiden van zuren, basen en oxiderende stoffen. Koel, droog en in een goed verluchte ruimte bewaren.
ADR-klasse Gevarenklasse 3
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vloeibaar
Kleur kleurloos
Dichtheid 1,06 g/cm³
Smeltpunt −46 °C
Kookpunt 228 °C
Vlampunt (open vat) °C
Dampdruk (bij 20°C) < 10 Pa
Matig oplosbaar in water
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Ethyleencyaanhydrine of ECH is een organische verbinding met als brutoformule C3H5NO. De stof komt voor als een heldere kleurloze tot gele vloeistof, die mengbaar is met water.

Toepassingen[bewerken | brontekst bewerken]

Ethyleencyaanhydrine is een tussenproduct in de bereiding van acrylonitril. Hier reageren etheenoxide en blauwzuur in een basisch milieu met elkaar tot ethyleencyaanhydrine:

Synthese van ethyleencyaanhydrine.
Synthese van ethyleencyaanhydrine.

Dit splitst nadien een molecule water af, met aluminiumoxide als katalysator, en vormt uiteindelijk acrylonitril.

Toxicologie en veiligheid[bewerken | brontekst bewerken]

De stof kan polymeriseren onder invloed van organische basen. Ze ontleedt bij verhitting of bij contact met zuren, zure dampen of water, met vorming van zeer giftige dampen, waaronder waterstofcyanide. Ethyleencyaanhydrine reageert hevig met sterk oxiderende stoffen.

De stof is irriterend voor de ogen en de huid. Het is minder schadelijk dan de meeste nitrilen, die in het lichaam meestal gemakkelijk blauwzuur vormen.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]