Europees kampioenschap volleybal vrouwen 2015

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Het Europees kampioenschap volleybal vrouwen 2015 werd van 26 september tot en met 4 oktober 2015 georganiseerd in Nederland en België.[1]

Opzet[bewerken | brontekst bewerken]

De top-5 van het vorige EK plaatsten zich rechtstreeks voor het toernooi in 2015. Nederland en België zijn als gastlanden al gekwalificeerd. Daar komen nog negen landen bij die zich via kwalificatietoernooien voor dit EK hebben gekwalificeerd. In de eerste ronde worden de zestien deelnemende ploegen onderverdeeld in vier groepen. De top-3 van elke groep stoot door naar de tweede ronde, waar in twee groepen van zes ploegen wordt gespeeld. Daarbij worden de resultaten van de onderlinge confrontaties uit de eerste ronde ook verrekend. De beste twee ploegen uit beide groepen bereiken de halve finales.

Gekwalificeerde teams[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Europees kampioenschap volleybal vrouwen 2015 (kwalificatie) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Gastlanden Via EK 2013 Groepswinnaars Via play-off
Vlag van België België
Vlag van Nederland Nederland
Vlag van Duitsland Duitsland
Vlag van Italië Italië
Vlag van Kroatië Kroatië
Vlag van Rusland Rusland
Vlag van Servië Servië
Vlag van Bulgarije Bulgarije
Vlag van Hongarije Hongarije
Vlag van Polen Polen
Vlag van Roemenië Roemenië
Vlag van Tsjechië Tsjechië
Vlag van Turkije Turkije
Vlag van Azerbeidzjan Azerbeidzjan
Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland
Vlag van Slovenië Slovenië

Speelsteden[bewerken | brontekst bewerken]

Eindtoernooi[bewerken | brontekst bewerken]

Groepsfase[bewerken | brontekst bewerken]

Geplaatst voor de kwartfinale
Geplaatst voor play-offs

Groep A[bewerken | brontekst bewerken]

Wedstrijden Sets
Rank Team Pts W L W L
1 Vlag van Nederland Nederland 9 3 0 9 1
2 Vlag van Italië Italië 6 2 1 6 5
3 Vlag van Polen Polen 3 1 2 5 6
4 Vlag van Slovenië Slovenië 0 0 3 1 9

Groep B[bewerken | brontekst bewerken]

Wedstrijden Sets
Rank Team Pts W L W L
1 Vlag van Turkije Turkije 9 3 0 9 0
2 Vlag van België België 6 2 1 6 3
3 Vlag van Hongarije Hongarije 3 1 2 3 7
4 Vlag van Azerbeidzjan Azerbeidzjan 0 0 3 1 9

Groep C[bewerken | brontekst bewerken]

Wedstrijden Sets
Rank Team Pts W L W L
1 Vlag van Rusland Rusland 6 2 1 6 3
2 Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland 5 2 1 6 5
3 Vlag van Kroatië Kroatië 5 2 1 6 5
4 Vlag van Bulgarije Bulgarije 2 0 3 4 9

Groep D[bewerken | brontekst bewerken]

Wedstrijden Sets
Rank Team Pts W L W L
1 Vlag van Servië Servië 9 3 0 9 0
2 Vlag van Duitsland Duitsland 6 2 1 6 4
3 Vlag van Tsjechië Tsjechië 3 1 2 3 6
4 Vlag van Roemenië Roemenië 0 0 3 1 9

Kampioenschapsronde[bewerken | brontekst bewerken]

Play-offs[bewerken | brontekst bewerken]

Datum Score Set 1 Set 2 Set 3 Set 4 Set 5 Totaal
30 sep Italië 3-0 Kroatië 25-22 25-21 25-20 - - 75-63
30 sep België 3-1 Tsjechië 25-12 23-25 25-21 25-9 - 98-67
30 sep Wit-Rusland 2-3 Polen 17-25 13-25 25-22 25-20 12-15 92-107
30 sep Duitsland 3-0 Hongarije 25-18 25-17 25-14 - - 75-49

Kwartfinale[bewerken | brontekst bewerken]

Datum Score Set 1 Set 2 Set 3 Set 4 Set 5 Totaal
1 okt Nederland 3-1 Polen 25-16 23-25 25-16 25-16 - 98-79
1 okt Turkije 3-2 Duitsland 25-20 21-25 20-25 25-23 15-12 106-105
1 okt Rusland 3-1 Italië 30-28 20-25 25-23 25-20 - 100-96
1 okt Servië 3-1 België 19-25 29-27 25-11 25-18 - 98-81

Halve finale[bewerken | brontekst bewerken]

Datum Score Set 1 Set 2 Set 3 Set 4 Set 5 Totaal
3 okt Nederland 3-0 Turkije 25-22 25-18 28-26 - - 78-66
3 okt Rusland 3-1 Servië 25-23 25-23 21-25 25-22 - 96-93

Troostfinale[bewerken | brontekst bewerken]

Datum Score Set 1 Set 2 Set 3 Set 4 Set 5 Totaal
4 okt Turkije 0 - 3 Servië 19 - 25 17 - 25 18 - 25 - - 54 - 75

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

Datum Score Set 1 Set 2 Set 3 Set 4 Set 5 Totaal
4 okt Nederland 0 - 3 Rusland 14 - 25 20 - 25 20 - 25 - - 54 - 75

Organisatie[bewerken | brontekst bewerken]

De organisatie ontving een subsidie van € 1.747.081 van het Nederlandse Ministerie van VWS, in het kader van de subsidieregeling van topsportevenementen.[2]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]