Europese Challenge Tour 1999

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Werk aan de winkel Dit artikel staat op een nalooplijst. Als de inhoud op verifieerbaarheid gecontroleerd is, kan dit sjabloon verwijderd worden. Geef dat ook aan op de betreffende nalooplijst. Bekijk ook de bewerkingsgeschiedenis om te zien of anderen hier al aan gewerkt hebben.

De Challenge Tour van 1999 werd weer georganiseerd door de Europese PGA Tour. Dat jaar stonden er 28 toernooien op de agenda.

De Challenge Tour Ranking werd gewonnen door 3-voudig winnaar Carl Suneson.

Toernooi agenda[bewerken | brontekst bewerken]

Van Tot Toernooi Land Winnaar Info
11-03 14-03 Tusker Kenya Open Vlag van Kenia Kenia Vlag van Nederland Maarten Lafeber
24-03 27-03 OKI Telepizza Challenge Vlag van Spanje Spanje Vlag van Wales David Park
15-04 18-04 Open de Cote d'Ivoire Vlag van Ivoorkust Ivoorkust Vlag van Engeland Ian Poulter
29-04 02-05 Comunitat Valenciana Challenge de España Vlag van Spanje Spanje Vlag van Spanje Carl Suneson
13-05 16-05 BIL Luxembourg Open Vlag van Luxemburg Luxemburg Vlag van Verenigde Staten Kevin Carissimi
20-05 23-05 Open dei Tessali Vlag van Italië Italië Vlag van Argentinië Gustavo Rojas
27-05 30-05 Challenge de Sablé Vlag van Frankrijk Frankrijk Vlag van Australië Lucas Parsons
10-06 13-06 NCC Open Vlag van Zweden Zweden Vlag van Zweden Per G. Nyman
10-06 13-06 Diners Club Austrian Open Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Vlag van Zwitserland Juan Ciola
24-06 27-06 Is Molas Challenge Vlag van Italië Italië Vlag van Wales Bradley Dredge
01-07 04-07 Open des Volcans Vlag van Frankrijk Frankrijk Vlag van Engeland Philip Golding
02-07 04-07 Neuchâtel Open Golf Trophy Vlag van Zwitserland Zwitserland Vlag van Zweden Richard S. Johnson Onofficieel prijzengeld
08-07 11-07 Volvo Finnish Open Vlag van Finland Finland Vlag van Noorwegen Paul Nilbrink
15-07 18-07 BTC Slovenian Open Vlag van Slovenië Slovenië Vlag van Australië Grant Dodd
15-07 18-07 Rolex Trophy Vlag van Zwitserland Zwitserland Vlag van Spanje Carl Suneson Onofficieel prijzengeld
29-07 01-08 Finnish Masters Vlag van Finland Finland Vlag van Australië Lucas Parsons
05-08 08-08 The Beazer Homes Challenge Tour Championship Vlag van Engeland Engeland Vlag van Spanje Carl Suneson
12-08 15-08 West of Ireland Golf Classic Vlag van Ierland Ierland Vlag van Italië Costantino Rocca telde ook voor de Europese Tour
19-08 22-08 BMW Russian Open Vlag van Rusland Rusland Vlag van Engeland Iain Pyman
19-08 22-08 Norwegian Open Vlag van Noorwegen Noorwegen Vlag van Zweden Pehr Magnebrant
01-09 03-09 Formby Hall Challenge Vlag van Engeland Engeland Vlag van Schotland Greig Hutcheon
02-09 05-09 Öhrlings Swedish Matchplay Vlag van Zweden Zweden Vlag van Zweden Kalle Brink
08-09 11-09 Daewoo Warsaw Golf Open Vlag van Polen Polen Vlag van Zweden Niclas Fasth
30-09 03-10 Gula Sidorna Grand Prix Vlag van Zweden Zweden Vlag van Zweden Raimo Sjöberg
06-10 09-10 San Paolo Vita Open Vlag van Italië Italië Vlag van Italië Alberto Binaghi
07-10 10-10 Philips Challenge Xacobeo 99 Vlag van Spanje Spanje Vlag van Zuid-Afrika Hennie Otto
14-10 17-10 Challenge de France Bayer Vlag van Frankrijk Frankrijk Vlag van Engeland Iain Pyman
21-10 24-10 Challenge Tour Grand Final Vlag van Cuba Cuba Vlag van Nieuw-Zeeland Steven Scahill

Challenge Tour Ranking[bewerken | brontekst bewerken]

De top 15 van de Challenge Tour Ranking promoveerden naar categorie 11b van de Europese PGA Tour 2000.

3-voudig winnaar Carl Sunesson
Nr Speler Prijzengeld ()
1 Vlag van Spanje Carl Suneson 69,642
2 Vlag van Engeland Iain Pyman 56,993
3 Vlag van Oostenrijk Markus Brier 50,184
4 Vlag van Argentinië Gustavo Rojas 47,953
5 Vlag van Nieuw-Zeeland Steven Scahill 47,583
6 Vlag van Zuid-Afrika Hennie Otto 44,023
7 Vlag van Nederland Maarten Lafeber 39,190
8 Vlag van Wales Bradley Dredge 36,606
9 Vlag van Frankrijk Benoît Teilleria 34,620
10 Vlag van Australië Lucas Parsons 34,522
11 Vlag van België Didier de Vooght 33,733
12 Vlag van Denemarken Knud Storgaard 33,561
13 Vlag van Engeland Philip Golding 32,897
14 Vlag van Zweden Johan Sköld 31,424
15 Vlag van Schotland Greig Hutcheon 31,027

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]