Europese kampioenschappen wielrennen 2021

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Europese kampioenschappen wielrennen 2021
Gehouden in Vlag van Italië Trente
Jaar 2021
Data 8 t/m 12 september
Sport Wegwielrennen
Organisator UEC
Evenementen 13
Navigatie
2020     2022
Portaal  Portaalicoon   Sport

De Europese kampioenschappen wielrennen 2021 waren de 27e editie van de Europese kampioenschappen wielrennen die georganiseerd werden door de Union Européenne de Cyclisme (UEC) in het Italiaanse Trente van 8 t/m 12 september. Het was de vierde keer dat het EK plaatsvond in Italië, na 2002, 2008 en 2011. Het was het 25e kampioenschap met tijdrit, het 17e kampioenschap voor junioren en het zesde Europees kampioenschap voor elite mannen en vrouwen. Net als de twee jaren ervoor was er nu voor de derde keer een gemengde ploegenestafette, een ploegentijdrit voor landenteams bestaande uit drie mannen en drie vrouwen.

Locatie en datum[bewerken | brontekst bewerken]

Aanvankelijk zou het evenement al in 2020 plaatsvinden in de Italiaanse stad Trente. Door het uitbreken van de Coronapandemie en doordat met name het noorden van Italië hard werd getroffen, werd een nieuwe gaststad gevonden in het Bretonse Plouay. In 2021 vond het EK alsnog plaats in Trente.[1]

Deelnemers[bewerken | brontekst bewerken]

Grote afwezige tijdens het EK was de Britse selectie.

België en Nederland[bewerken | brontekst bewerken]

Blikvangers in de Belgische selectie waren met name Remco Evenepoel bij de mannen elite, Thibau Nys bij de mannen beloften, Lotte Kopecky bij de vrouwen elite en Julie De Wilde bij de vrouwen beloften.[2] Voor Nederland werden bij de elite o.a. Niki Terpstra en Bauke Mollema geselecteerd voor de wegrit en Jos van Emden voor de tijdrit. Bij de vrouwen werd o.a. voormalig Europees kampioene Amy Pieters en de hele Olympische ploeg geselecteerd: Marianne Vos, Anna van der Breggen, Annemiek van Vleuten en Demi Vollering. Enkele dagen voor het EK echter meldde Van der Breggen zich af en werd ze vervangen door Floortje Mackaij.[3] Viervoudig Europees kampioene Ellen van Dijk reed de tijdrit. Bij de vrouwen beloften gingen o.a. Shirin van Anrooij en Lonneke Uneken van start.[4]

Selecties:

België
Mannen elite: Remco Evenepoel, Victor Campenaerts, Stan Dewulf, Philippe Gilbert, Ben Hermans, Dylan Teuns, Harm Vanhoucke en Gianni Vermeersch. Evenepoel en Rune Herregodts reden de tijdrit.
Vrouwen elite: Lotte Kopecky, Valerie Demey, Lone Meertens, Jesse Vandenbulcke, Julie Van de Velde, Fien Van Eynde, Ann-Sophie Duyck en Sara Van de Vel. Duyck en Van de Vel reden ook de tijdrit.
België nam niet deel aan de gemengde ploegenestafette.
Nederland
Mannen elite: Dylan van Baarle, Koen Bouwman, Sebastian Langeveld, Nick van der Lijke, Bauke Mollema, Timo Roosen, Ide Schelling en Niki Terpstra. Julius van den Berg en Jos van Emden reden de tijdrit.
Vrouwen elite: Anna van der Breggen, Chantal van den Broek-Blaak, Ellen van Dijk, Riejanne Markus, Amy Pieters, Demi Vollering, Annemiek van Vleuten, Marianne Vos en Floortje Mackaij. Van Dijk en Markus reden ook de tijdrit.
Ploegenestafette: Koen Bouwman, Jos van Emden, Bauke Mollema, Floortje Mackaij, Amy Pieters en Demi Vollering.

Wedstrijdschema[bewerken | brontekst bewerken]

Datum Tijd Discipline Categorie Afstand
Woensdag 8 september 09:15 uur Tijdrit Vrouwen junioren 22,4 km
10:45 uur Mannen junioren 22,4 km
14:30 uur Gemengde ploegenestafette 44,8 km
Donderdag 9 september 09:15 uur Tijdrit Vrouwen beloften 22,4 km
10:45 uur Vrouwen elite 22,4 km
14:15 uur Mannen beloften 22,4 km
16:00 uur Mannen elite 22,4 km
Vrijdag 10 september 09:00 uur Wegrit Mannen junioren 107,2 km
13:50 uur Vrouwen junioren 67,6 km
16:30 uur Vrouwen beloften 80,8 km
Zaterdag 11 september 09:00 uur Mannen beloften 133,6 km
14:15 uur Vrouwen elite 107,2 km
Zondag 12 september 12:30 uur Mannen elite 179,2 km

Medaillewinnaars[bewerken | brontekst bewerken]

M+V elite
Goud
Zilver
Brons
Gemengde
ploegenestafette
Vlag van Italië Italië
Filippo Ganna
Alessandro De Marchi
Matteo Sobrero
Marta Cavalli
Elena Cecchini
Elisa Longo Borghini
Vlag van Duitsland Duitsland
Miguel Heidemann
Max Walscheid
Justin Wolf
Tanja Erath
Mieke Kröger
Corinna Lechner
Vlag van Nederland Nederland
Koen Bouwman
Jos van Emden
Bauke Mollema
Floortje Mackaij
Amy Pieters
Demi Vollering
Mannen elite
Goud
Zilver
Brons
Wegrit Vlag van Italië Sonny Colbrelli Vlag van België Remco Evenepoel Vlag van Frankrijk Benoît Cosnefroy
Tijdrit Vlag van Zwitserland Stefan Küng Vlag van Italië Filippo Ganna Vlag van België Remco Evenepoel
Vrouwen elite
Goud
Zilver
Brons
Wegrit Vlag van Nederland Ellen van Dijk Vlag van Duitsland Liane Lippert Vlag van Litouwen Rasa Leleivytė
Tijdrit Vlag van Zwitserland Marlen Reusser Vlag van Nederland Ellen van Dijk Vlag van Duitsland Lisa Brennauer
Mannen beloften
Goud
Zilver
Brons
Wegrit Vlag van België Thibau Nys Vlag van Italië Filippo Baroncini Vlag van Spanje Juan Ayuso
Tijdrit Vlag van Denemarken Johan Price-Pejtersen Vlag van Noorwegen Søren Wærenskjold Vlag van Nederland Daan Hoole
Vrouwen beloften
Goud
Zilver
Brons
Wegrit Vlag van Italië Silvia Zanardi Vlag van Hongarije Kata Blanka Vas Vlag van Frankrijk Évita Muzic
Tijdrit Vlag van Italië Vittoria Guazzini Vlag van Duitsland Hannah Ludwig Vlag van Italië Elena Pirrone
Mannen junioren
Goud
Zilver
Brons
Wegrit Vlag van Frankrijk Romain Grégoire Vlag van Noorwegen Per Strand Hagenes Vlag van Frankrijk Lenny Martinez
Tijdrit Vlag van België Alec Segaert Vlag van België Cian Uijtdebroeks Vlag van Frankrijk Eddy Le Huitouze
Vrouwen junioren
Goud
Zilver
Brons
Wegrit Vlag van Duitsland Linda Riedmann Vlag van Italië Eleonora Ciabocco Vlag van Frankrijk Églantine Rayer
Tijdrit Vlag van Rusland Aljona Ivantsjenko Vlag van Duitsland Antonia Niedermaier Vlag van Nederland Elise Uijen

Medaillespiegel[bewerken | brontekst bewerken]

# Land Goud Zilver Brons Totaal
1 Vlag van Italië Italië 4 3 1 8
2 Vlag van België België 2 2 1 5
3 Vlag van Zwitserland Zwitserland 2 0 0 2
4 Vlag van Duitsland Duitsland 1 4 1 6
5 Vlag van Nederland Nederland 1 1 3 5
6 Vlag van Frankrijk Frankrijk 1 0 5 6
7 Vlag van Denemarken Denemarken 1 0 0 1
Vlag van Rusland Rusland 1 0 0 1
9 Vlag van Noorwegen Noorwegen 0 2 0 2
10 Vlag van Hongarije Hongarije 0 1 0 1
11 Vlag van Litouwen Litouwen 0 0 1 1
Vlag van Spanje Spanje 0 0 1 1
Totaal 13 13 13 39

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]