FIM MotoGP Rookies Cup 2008

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De FIM MotoGP Rookies Cup 2008 was het tweede seizoen van dit kampioenschap. Het seizoen telde 10 wedstrijden. De eerste wedstrijd werd op 29 maart op het Circuito Permanente de Jerez verreden. De laatste wedstrijd van het seizoen werd op 17 augustus op het Automotodrom Brno verreden.

De Amerikaanse rijder J.D. Beach behaalde dit seizoen de titel.

Kalender[bewerken | brontekst bewerken]

In vergelijking met het seizoen 2007 is de kalender van 2008 op een aantal plaatsen gewijzigd. De race op het Circuit Ricardo Tormo Valencia is vervangen door een race op het Circuit Bugatti. Daarnaast worden er dit jaar twee races gehouden tijdens de opener op het Circuito Permanente de Jerez en de afsluiter op het Automotodrom Brno.

Ronde Datum Circuit Pole position Snelste ronde Winnaar
1 29 maart Vlag van Spanje Jerez Vlag van Spanje Luis Salom Vlag van Japan Daijiro Hiura Vlag van Spanje Luis Salom
30 maart Vlag van Frankrijk Nelson Major Vlag van Spanje Luis Salom
2 12 april Vlag van Portugal Estoril Vlag van Japan Daijiro Hiura Vlag van Japan Daijiro Hiura Vlag van Japan Daijiro Hiura
3 17 mei Vlag van Frankrijk Le Mans Vlag van Spanje Luis Salom Vlag van Verenigde Staten J.D. Beach Vlag van Spanje Luis Salom
4 31 mei Vlag van Italië Mugello Vlag van Hongarije Péter Sebestyén Vlag van Spanje Luis Salom Vlag van Spanje Luis Salom
5 21 juni Vlag van Verenigd Koninkrijk Donington Vlag van Japan Daijiro Hiura Vlag van Noorwegen Sturla Fagerhaug Vlag van Portugal Miguel Oliveira
6 28 juni Vlag van Nederland Assen Vlag van Noorwegen Sturla Fagerhaug Vlag van Portugal Miguel Oliveira Vlag van Portugal Miguel Oliveira
7 12 juli Vlag van Duitsland Sachsenring Vlag van Spanje Luis Salom Vlag van Duitsland Daniel Kartheininger Vlag van Verenigde Staten J.D. Beach
8 16 augustus Vlag van Tsjechië Brno Vlag van Zuid-Afrika Mathew Scholtz Vlag van Oostenrijk Nico Thöni Vlag van Zuid-Afrika Mathew Scholtz
17 augustus Vlag van Verenigd Koninkrijk Matthew Hoyle Vlag van Noorwegen Sturla Fagerhaug

Coureurs[bewerken | brontekst bewerken]

Miguel Oliveira en Quentin Jacquet deden mee als gastcoureurs.

Nr. Coureur Ronden
3 Vlag van Duitsland Daniel Kartheininger Alle
6 Vlag van Hongarije Péter Sebestyén Alle
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Deane Brown 1-2, 8
11 Vlag van Finland Niklas Ajo 1, 4-8
20 Vlag van Zuid-Afrika Mathew Scholtz Alle
21 Vlag van Frankrijk Florian Marino Alle
22 Vlag van Spanje Daniel Ruiz Alle
24 Vlag van Verenigd Koninkrijk Harry Stafford Alle
27 Vlag van Italië Alessio Cappella 4-8
28 Vlag van Duitsland Markus Reiterberger Alle
30 Vlag van Australië Dylan Mavin 1, 3-8
32 Vlag van Verenigd Koninkrijk Matthew Hoyle 1-4, 6-8
33 Vlag van Noorwegen Sturla Fagerhaug Alle
36 Vlag van Oostenrijk Nico Thöni 6-8
39 Vlag van Spanje Luis Salom Alle
44 Vlag van Portugal Miguel Oliveira 2, 5-6
46 Vlag van Japan Daijiro Hiura 1-2, 4-8
49 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ben McConnachie 3-5
52 Vlag van Verenigd Koninkrijk Adam Blacklock Alle
59 Vlag van Verenigde Staten J.D. Beach Alle
68 Vlag van Japan Sasuke Shinozaki Alle
69 Vlag van Frankrijk Nelson Major Alle
74 Vlag van Italië Kevin Calia 1-2, 4-8
77 Vlag van Frankrijk Quentin Jacquet 3
84 Vlag van Tsjechië Jakub Kornfeil Alle
92 Vlag van Spanje Cristian Trabalón 1-4, 6-7
99 Vlag van Ierland Joshua Elliott Alle

Resultaten[bewerken | brontekst bewerken]

De laagste score van elke coureur telde niet mee voor het kampioenschap.

Pos Coureur JER
Vlag van Spanje
EST
Vlag van Portugal
LEM
Vlag van Nederland
MUG
Vlag van Italië
DON
Vlag van Verenigd Koninkrijk
ASS
Vlag van Nederland
SAC
Vlag van Duitsland
BRN
Vlag van Tsjechië
Ptn
1 Vlag van Verenigde Staten J.D. Beach 2 2 2 2 2 5 8 1 11 DNF 149
2 Vlag van Spanje Luis Salom 1 1 4 1 1 9 7 DNF DNF 3 145
3 Vlag van Noorwegen Sturla Fagerhaug 7 4 3 6 7 2 2 DNF 2 1 142
4 Vlag van Japan Daijiro Hiura 5 5 1 3 DNF 4 2 12 8 108
5 Vlag van Frankrijk Nelson Major 4 6 5 3 11 4 DNF 5 18 4 92
6 Vlag van Zuid-Afrika Mathew Scholtz DNF 10 11 8 9 3 DNF 6 1 7 86
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Matthew Hoyle DNF 14 DNS 15 10 3 3 3 2 77
8 Vlag van Spanje Daniel Ruiz 6 7 10 7 4 13 6 DNF 21 13 63
9 Vlag van Tsjechië Jakub Kornfeil 8 9 19 9 6 7 10 DNF 10 6 63
10 Vlag van Frankrijk Florian Marino 11 11 13 5 19 DNF 5 7 7 5 62
11 Vlag van Duitsland Markus Reiterberger 9 8 9 DNF 8 12 12 10 6 9 61
12 Vlag van Portugal Miguel Oliveira 8 1 1 58
13 Vlag van Duitsland Daniel Kartheininger 14 17 7 4 5 DNF DNF 4 8 DNF 56
14 Vlag van Verenigd Koninkrijk Deane Brown 3 3 6 4 DNF 55
15 Vlag van Hongarije Péter Sebestyén 15 15 17 11 DNF 6 16 8 13 NC 28
16 Vlag van Spanje Cristian Trabalón DNF 11 15 10 16 9 9 26
17 Vlag van Japan Sasuke Shinozaki DNF 18 14 14 13 8 14 DNF 9 19 24
18 Vlag van Italië Kevin Calia 13 19 12 DNF 10 17 11 DNF 10 24
19 Vlag van Verenigd Koninkrijk Adam Blacklock 12 12 16 12 15 DNF 19 14 14 12 21
20 Vlag van Oostenrijk Nico Thöni 15 12 5 14 17
21 Vlag van Italië Alessio Cappella 18 11 13 DNF 19 11 13
22 Vlag van Ierland Joshua Elliott 10 16 DNF DNF 12 DNF 18 DNF 17 15 11
23 Vlag van Australië Dylan Mavin DNF DNS DNF 14 DNF 11 16 20 16 7
24 Vlag van Verenigd Koninkrijk Harry Stafford 16 20 18 16 17 DNF 20 13 15 17 4
25 Vlag van Frankrijk Quentin Jacquet 13 3
26 Vlag van Finland Niklas Ajo DNS DNS 20 DNF DNS 15 16 18 1
27 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ben McConnachie 17 21 DNF 0
Pos Coureur JER
Vlag van Spanje
EST
Vlag van Portugal
LEM
Vlag van Nederland
MUG
Vlag van Italië
DON
Vlag van Verenigd Koninkrijk
ASS
Vlag van Nederland
SAC
Vlag van Duitsland
BRN
Vlag van Tsjechië
Ptn
Kleur Resultaat
Goud Winnaar
Zilver 2e plaats
Brons 3e plaats
Groen Gefinisht, in de punten
Blauw Gefinisht, geen punten
Niet geclassificeerd (NC)
Paars Niet gefinisht (DNF)
Rood Niet gekwalificeerd (DNQ)
Niet voorgekwalificeerd (DNPQ)
Zwart Gediskwalificeerd (DSQ)
Wit Niet gestart (DNS)
Teruggetrokken (WD)
Race geannuleerd (C)
Leeg Niet deelgenomen
Uitgesloten (EX)

Vet – Pole position
Schuin – Snelste ronde

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]