Finale wereldkampioenschap voetbal 1978

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Het Estadio Monumental Antonio Vespucio Liberti waar de finale werd gespeeld. Foto uit 2005

De finale van het wereldkampioenschap voetbal 1978 was de 11e editie van de voetbalwedstrijd die gespeeld werd in het kader van het FIFA Wereldkampioenschap. De wedstrijd vond plaats op 25 juni 1978 tussen Argentinië en Nederland. De finale werd gespeeld in het Estadio Monumental Antonio Vespucio Liberti in Buenos Aires.

Route naar de finale[bewerken | brontekst bewerken]

Route naar de finale
Nederland Vlag van Nederland
Vlag van Argentinië Argentinië
WK 1978 – Kwalificatie
Reykjavik, 8 september 1976
IJsland Vlag van IJsland 0 – 1 Vlag van Nederland Nederland
Rotterdam, 13 oktober 1976
Nederland Vlag van Nederland 2 – 2 Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland
Antwerpen, 26 maart 1977
België Vlag van België 0 – 2 Vlag van Nederland Nederland
Nijmegen, 31 augustus 1977
Nederland Vlag van Nederland 4 – 1 Vlag van IJsland IJsland
Belfast, 12 oktober 1977
Noord-Ierland Vlag van Noord-Ierland 0 – 1 Vlag van Nederland Nederland
Amsterdam, 26 oktober 1977
Nederland Vlag van Nederland 1 – 0 Vlag van België België
Automatisch (Gastland)
Kwalificatie – Eindstand
Land Wed W G V DV DT Ptn
Vlag van Nederland Nederland 6 5 1 0 11 3 11
Vlag van België België 6 3 0 3 7 6 6
Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland 6 2 1 3 7 6 5
Vlag van IJsland IJsland 6 1 0 5 2 12 2
Groepsfase (1e ronde) – Wedstrijden
Mendoza, 3 juni 1978
Nederland Vlag van Nederland 3 – 0 Vlag van Iran (1964-1980) Iran
Mendoza, 7 juni 1974
Nederland Vlag van Nederland 0 – 0 Vlag van Peru Peru
Mendoza, 11 juni 1978
Nederland Vlag van Nederland 2 – 3 Vlag van Schotland Schotland
Buenos Aires, 2 juni 1978
Argentinië Vlag van Argentinië 2 – 1 Vlag van Hongarije Hongarije
Buenos Aires, 6 juni 1974
Argentinië Vlag van Argentinië 2 – 1 Vlag van Frankrijk Frankrijk
Buenos Aires, 10 juni 1978
Argentinië Vlag van Argentinië 0 – 1 Vlag van Italië Italië
Groepsfase (1e ronde) – Eindstand
Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
Vlag van Peru Peru 3 2 1 0 7 2 5 5
Vlag van Nederland Nederland 3 1 1 1 5 3 2 3
Vlag van Schotland Schotland 3 1 1 1 5 6 -1 3
Vlag van Iran (1964-1980) Iran 3 0 1 2 2 8 -6 1
Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
Vlag van Italië Italië 3 3 0 0 6 2 4 6
Vlag van Argentinië Argentinië 3 2 0 1 4 3 1 4
Vlag van Frankrijk Frankrijk 3 1 0 2 5 5 0 2
Vlag van Hongarije Hongarije 3 0 0 3 3 8 -5 0
Groepsfase (2e ronde) – Wedstrijden
Córdoba, 14 juni 1978
Nederland Vlag van Nederland 5 – 1 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
Córdoba, 18 juni 1978
Nederland Vlag van Nederland 2 – 2 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland
Buenos Aires, 21 juni 1978
Nederland Vlag van Nederland 2 – 1 Vlag van Italië Italië
Rosario, 14 juni 1978
Argentinië Vlag van Argentinië 2 – 0 Vlag van Polen Polen
Rosario, 18 juni 1978
Argentinië Vlag van Argentinië 0 – 0 Vlag van Brazilië (1968-1992) Brazilië
Rosario, 21 juni 1978
Argentinië Vlag van Argentinië 6 – 0 Vlag van Peru Peru
Groepsfase (2e ronde) – Eindstand
Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
Vlag van Nederland Nederland 3 2 1 0 9 4 5 5
Vlag van Italië Italië 3 1 1 1 2 2 0 3
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland 3 0 2 1 4 5 −1 2
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk 3 1 0 2 4 8 −4 2
Land Wed Win Gel Ver DV DT +/− Pnt
Vlag van Argentinië Argentinië 3 2 1 0 8 0 8 5
Vlag van Brazilië (1968-1992) Brazilië 3 2 1 0 6 1 5 5
Vlag van Polen Polen 3 1 0 2 2 5 −3 2
Vlag van Peru Peru 3 0 0 3 0 10 −10 0

Verslag[bewerken | brontekst bewerken]

25 juni 1978, Estadio Monumental, ook wel bekend als het River Plate-stadion, met circa 75.000 overwegend Argentijnse toeschouwers. Scheidsrechter: Sergio Gonella (Italië). De wedstrijd begon met vertraging nadat Argentinië te laat op het veld verscheen en vervolgens bij de scheidsrechter protesteerde tegen het verband om de pols van René van de Kerkhof. Nederland dreigde daarop van het veld te lopen, waarop de scheidsrechter bij wijze van compromis akkoord ging met een wat zachter verband. De toon was gezet: het werd een harde wedstrijd, waardoor Gonella vaak moest fluiten voor overtredingen.

Aanvankelijk domineerde Nederland, maar na verloop van tijd werd Argentinië sterker. Daniel Passarella loste in de eerste helft vier schoten, maar geen enkele trof doel. Voor Nederland trof een kopbal van Johnny Rep net geen doel en werden schoten van diezelfde Johnny Rep en Rob Rensenbrink gekeerd door de Argentijnse doelman, Ubaldo Fillol. In de 38e minuut omzeilde de Argentijnse ster Mario Kempes de Nederlandse verdediging en schoot hij de bal achter doelman Jan Jongbloed: 1-0 voor Argentinië. Vlak voor rust kon Rep vanaf vijf meter nog eens uithalen, maar Fillo voorkwam andermaal een Nederlandse goal.

Na rust zette Nederland door, maar ondanks de aanvalsdrift kon Argentinië de wedstrijd op de tegenaanval beslissen; Jongbloed voorkwam echter de 2-0 van de voet van Kempes. Het Nederlandse offensief zette door en in de 82e minuut werd de score gelijk getrokken. Invaller Dick Nanninga, die Johnny Rep had vervangen, kopte een vanaf de rechterkant komende voorzet van René van de Kerkhof in het Argentijnse doel. In de laatste minuut van de reguliere speeltijd belandde een vrije trap van de Nederlandse aanvoerder Ruud Krol bij linkerspits Rensenbrink. Vanuit een moeilijke hoek schoot hij de bal tegen de Argentijnse paal; de stand bleef zodoende 1-1.

In de verlenging waren beide ploegen vermoeid maar bleken de Argentijnen over de langste adem te beschikken. Het was wederom Kempes die scoorde, in de 105e minuut. In de tweede helft van de verlenging stelde Daniel Bertoni de Argentijnse zege zeker, na een pass van wedstrijdwinnaar Kempes.

Corruptie en intimidatie[bewerken | brontekst bewerken]

Vele jaren na het controversiële toernooi, gaf bondscoach Ernst Happel als antwoord op de vraag wat er gebeurd zou zijn wanneer Rensenbrinks schot in de laatste minuut in het doel was gegaan, in plaats van tegen de paal: "Dan had de scheidsrechter net zolang laten doorspelen tot hij Argentinië een penalty had kunnen geven". Ook Jan Zwartkruis gaf te kennen: "Dan hadden we hier nog niet gewonnen" en "de ambiance was puur intimiderend. Dick Nanniga werd twee keer ruim binnen het strafschopgebied neergelegd, maar Gonella legde de bal er gewoon twee keer buiten. Wat kun je dan nog doen?". Volgens Ernie Brandts hing er een intimiderende sfeer, wat al begon tijdens de busreis naar het stadion die doelbewust een andere route was dan normaal, zodat de Nederlandse spelers langs het Argentijnse volk moesten, dat op de bus sloeg en brandende stukken hout in zijn handen had. Doordat de Italiaanse scheidsrechter Sergio Gonella nauwelijks tegen Argentinie floot, resulteerde de wedstrijd in kapotte knieën en bebloede shirts. Rob Rensenbrink was uiteindelijk opgelucht dat hij het veld zonder zwaar letsel kon verlaten: "dit heb ik eerder nooit meegemaakt. Bijna iedereen had een bloedneus. Die gasten sloegen je voortdurend op je bek". En Dick Nanninga: "Er zal wel weer niemand worden gesnapt bij de dopingcontrole. Zo gaat dat hier nu eenmaal. Dit was onvoorstelbaar. Ik werd alle kanten op gestompt, geslagen en getrokken". Volgens Ruud Krol was dit "het hardste WK-duel ooit".[1]

Afbeeldingen[bewerken | brontekst bewerken]

Wedstrijdgegevens[bewerken | brontekst bewerken]

25 juni 1978
15:00 UTC−3
«onderlinge duels»
Argentinië Vlag van Argentinië 3 – 1
(n.v.)
Vlag van Nederland Nederland Estadio Monumental Antonio Vespucio Liberti, Buenos Aires
Toeschouwers: 71.483
Scheidsrechter: Sergio Gonella (Italië)
Kempes Goal 38'Goal 105'
Bertoni Goal 116'
Goal 82' Nanninga
Argentinië
Nederland
Vlag van Argentinië
Argentinië:
GK 5 Ubaldo Fillol
RB 15 Jorge Oleguín
CB 7 Luis Galván
CB 19 Daniel Passarella Aanvoerder
LB 20 Alberto Tarantini
DM 6 Américo Gallego
CM 2 Osvaldo Ardiles Kreeg geel 40' 66'
AM 10 Mario Kempes
RW 4 Daniel Bertoni
CF 14 Leopoldo Luque
LW 16 Oscar Alberto Ortiz 75'
Wisselspelers:
MF 12 Omar Larrosa 66'
MF 9 René Houseman 75'
Coach:
Vlag van Argentinië César Luis Menotti
Vlag van Nederland
Nederland:
GK 8 Jan Jongbloed
CB 5 Ruud Krol Aanvoerder Kreeg geel 15'
RB 6 Wim Jansen 75'
CB 22 Ernie Brandts
LB 2 Jan Poortvliet Kreeg geel 96'
RM 13 Johan Neeskens
CM 9 Arie Haan
LM 11 Willy van de Kerkhof
RW 10 René van de Kerkhof
CF 16 Johnny Rep 58'
LW 12 Rob Rensenbrink
Wisselspelers:
FW 18 Dick Nanninga 58'
DF 20 Wim Suurbier 75' Kreeg geel 94'
Coach:
Vlag van Oostenrijk Ernst Happel