Frans Van Hassel

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Frans Van Hassel (Merksem, 1 augustus 1910 - Schoten (België), 3 juli 1996) was een Belgisch beroepswielrenner van 1932 tot en met 1951.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Frans Van Hassel vergaarde bij de professionals 22 zeges in wegwedstrijden, waaronder twee Vlaamse semi-wielerklassiekers uit die tijd: de Ronde van Limburg in 1935 en de Drie Zustersteden in 1939 te Antwerpen. Het resulteerde in 1935 in de titel "Koning der kermiskoersen" voor hem. In de Scheldeprijs te Schoten in 1936, behaalde Van Hassel een tweede plaats na Marcel Van Schil, nooit deed een Schotenaar beter. In 1938, vergaarde Van Hassel een eerste plaats in het regelmatigheidscriterium van alle Belgische koersen. De Schotenaar was tijdens en na de Tweede Wereldoorlog enige jaren inactief, maar vanaf augustus 1947 nam hij de draad weer op als beroepsrenner. Op 39-jarige leeftijd, in 1949, won hij zijn laatste profwedstrijd de GP Frans Melckenbeeck in Lede.

Hij reed zijn gehele carrière in dienst van het fietsenbedrijf Bristol van de gebroeders Huysmans uit Mol, behalve in augustus 1935, toen hij voor Genial-Lucifer reed, tijdens de Tour de l'Ouest in Frankrijk. Voor Bristol reden in dezelfde periode onder andere ook de wereldkampioenen Karel Kaers en Rik Van Steenbergen. Het boegbeeld van de stal was echter Frans Van Hassel, aangezien hij van 1930 tot en met 1951 voor Bristol Mol reed.

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

1932
1933
1934
1935
1936
1937
1938
1939
1942
1943
1948
1949
1950

1951

  • 13e in GP Stad Antwerpen

Resultaten in voornaamste wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

1935
1936

Ploegen als beroepsrenner[bewerken | brontekst bewerken]