Franz Poenitz

Franz Poenitz (Bischofswerda, 17 augustus 1850 - Berlijn, 19 maart 1912) was een Duits componist en harpist.

Frans von Burkovitz verliet zijn vader met zijn broer toen hij nog erg jong was.^[bron?] Zijn moeder stierf bij de geboorte van haar derde zoon. Zijn tante van moeders kant trouwde met de violist en dirigent Heinrich Poenitz, die het buitengewone talent van de jonge Franz herkende, en besloot beide broers te adopteren, en hen in Berlijn op te voeden. Franz nam de achternaam Poenitz aan, en zijn stiefvader leerde hem vioolspelen. Zijn eerste harples kreeg hij op 19 november 1855. Toen hij zes was, trad hij met groot succes op in Zweden. In 1857 verscheen hij als kindprotegee tijdens de beroemde Bilse-concerten in Berlijn, en in 1858 werd hij lid van de Kroll-kapel. Hij kreeg harplessen van Louis Grimm en studeerde compositie bij Karl Friedrich Weitzmann. Toen hij zestien was trad hij toe tot het Königlichen Berliner Opernorchester, waar hij in 1891 solist werd, welke aanstelling hij tot aan zijn dood, bijna een halve eeuw later, behield. Onder zijn opmerkelijke collegas's waren onder andere Alfred Holý en Wilhelm Posse.

In 1876 was hij een van de leden die de Bayreuther Sieben oprichtte, de groep harpisten het nieuwe Festspielhaus. Poenitz hield erg van de natuur: hij importeerde het eerste paar ski's uit Zweden in Berlijn. Met zijn vrouw Else kreeg hij twee dochters, Charlotte en Evs. Complicaties na een blindedarmoperatie leidden tot zijn dood op 19 maart 1912. Zijn opvolger in Berlijn was Max Saal.

Werk (selectie)[bewerken | brontekst bewerken]

op. 20 Elegie für Violoncello, Violine und Harfe
op. 21 Melodie im Volkston (G-Dur) für Violine und Klavier
op. 22 Friede in Jesu, Hymne mit Orgel
op. 23 Idylle (Weihnachtsstück F-Dur) für Violine und Harmonium
op. 24 Todestanz der Willys für Harfe
op. 25 Drei Gedichte für Singstimme und Harmonium
op. 26 Zwei Salonstücke für Violine und Harfe
op. 27 Italienische Romanze (C-Dur) für Harfe
op. 28 Der Fischer für Gesang und Harfe
op. 29 Drei leichte Stücke für Harfe
op. 30 Der 13. Psalm Davids für Gesang und Harfe
op. 31 Traum im Walde, Melodie (E-Dur) für Violine und Harmonium
op. 32 Sinfonietta, a-Moll für Harmonium, Violine und Violoncello
op. 33 Nordische Ballade, Es-Moll für Harfe
op. 34 Lied der Pilger für Frauenchor und Harmonium
op. 35 Die Sperlinge, Lied für 3 Frauenstimmen
op. 36 Morgengruß, Hymne für Gesang und Harmonium
op. 37 Kleines Schlummerlied (G-Dur) für Harmonium
op. 38 Gnomentanz (g-Moll) für Violine und Klavier
op. 39 Hymne für Harmonium
op. 40 Katalonisches Lied (G-Dur) für Harmonium
op. 41 Erinnerungen an den Hardanger-Fjord für Harmonium
op. 42 Märchen (Ges-Dur), Solostück für Harfe
op. 43 Trotzköpfchen
op. 44 Friedensgruß (F-Dur) für Trompete und Harmonium
op. 45 Fantasie (b-Moll) für Harfe
op. 47 Bethlehem für Harmonium
op. 48 In meiner Erinnerung/Die blauen Frühlingsaugen mit Harmonium
op. 49 Es ragt ins Meer der Runenstein mit Harmonium
op. 50 Mag auch die Liebe weinen mit Harmonium
op. 51 Leander mit Harmonium
op. 52 Gavotte/Menuett für Harmonium und Violine
op. 53 Sag’s nicht weiter mit Harmonium
op. 54 Ich finde dich mit Harmonium
op. 55 Sonnenschein mit Harmonium
op. 56 Drei Reiter mit Harmonium
op. 57 In deiner Lieb/Tausendmal mit Harmonium
op. 59 An meine Mutter mit Harmonium
op. 65 Fantasie für 2 Harfen
op. 67 Gebet für Harfe
op. 68 Klänge aus der Alhambra für Harfe
op. 69 Trouvère, Salonstück für Harfe
op. 73 Capriccio für Klarinette und Harfe
op. 74 Vineta, Fantasie für großes Orchester mit Harfe
op. 75 Spukhafte Gavotte für 2 Harfen
op. 76 Adventklänge, Praeludium für Harfe
op. 77 Abendfrieden und Nocturne für Harfe
op. 78 Maskenscherz für Harfe
op. 79 Am Strand, Fantasie für Violine und Harfe
op. 80 Wikingerfahrt, Fantasie in a-Moll für 2 Harfen

Componist en harpist Alfred Holý componeerde ter ere van Poenitz de Elegie für Franz Poenitz, Op. 17.