Gebruiker:Bfwelter/religie Roemenie

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Religie[bewerken | brontekst bewerken]

Houten kerk in de Maramureș
Icoon Maria met kind, Walachije, ca. 1530

De Roemeense grondwet biedt godsdienstvrijheid. De overheersende godsdienst is met meer dan 85% het Roemeens-orthodoxisme. Dit geloof is een van de Oosters-orthodoxe Kerken met een volledige bestuurlijke autonomie. Aan het hoofd staat de Patriarch. In 2007 volgde Daniel Ciobotea zijn overleden voorganger Teoctist I op als Patriarch van de Roemeens-orthodoxe Kerk. De Roemeens-orthodoxe Kerk erkent sinds afsplitsing tijdens het Oosters Schisma van 1054 de paus niet als hoogste gezag. De later in 1698 afgesplitste Roemeense Grieks-katholieke Kerk erkent de paus weer wel maar behield de eigen Byzantijnse liturgie en kent, evenals de Roemeens-orthodoxe kerk, geen celibaat voor priesters. Tijdens het communistisch bewind werden vele religieuze stromingen verboden. De Roemeens-orthodoxe kerk werd weliswaar toegestaan maar tegelijkertijd sterk tegengewerkt.

kerken[bewerken | brontekst bewerken]

Houten kerken in Maramures De karakteristieke Houten kerken van Maramureș zijn smal maar hoog en hebben een klokkentoren, heel bijzonder, aan de westkant van de kerk. Ze kerken zijn opgenomen op de Werelderfgoedlijst van UNESCO.

In Transsylvanië zijn tussen de 13e en 16e eeuw Weerkerken ontstaan. Dit zijn fortificaties die de saxen rond bestaande kerken bouwden als bescherming tegen de Turken.

kloosters[bewerken | brontekst bewerken]

Roemenie heeft meer dan 650 kloosters (Mănăstir) en kloostergemeenschappen (Schit) waarin 8000 monniken en nonnen leven [1][2]. Een van de oudsten is het Voronețklooster uit 1488. Aan het einde van de communistische periode waren veel kloosters gesloten en waren de nog overgebleven bewoners sterk verouderd. Daarna volgde een opleving waarbij zowel oudere tot uittreding gedwongen personen terug keerden en daarnaast vele jongelingen toetraden. Als gevolg daarvan ontbreekt in de leeftijdsopbouw in kloosters voor een groot deel de middenleeftijd. Er zijn slechts tien kloosters met meer dan 100 leden, enkele tientallen met tot 50 leden en zeer veel, vaak pas na 1989 opgerichte kloosters met minder leden. De levensvatbaarheid van die laatsten is twijfelachtig. [3]

iconen[bewerken | brontekst bewerken]

Vooral de iconen en de kloosters zijn een bekende uiting van de orthodoxe Kerk.


De verdeling van religies in Roemenië is alsvolgt (2014) [4]:

  1. (ro) Ziarul Lumina, Cifre şi date despre Biserica Ortodoxă Română. Geraadpleegd op 10 maart 2015.
  2. (ro) www.manastiriortodoxe.ro, Cifre şi date despre Biserica Ortodoxă Română. Geraadpleegd op 10 maart 2015.
  3. Dr. W.J. Lamfers, Stilte en eenvoud, Orthodox kloosterleven in Roemenie. Geraadpleegd op 10 maart 2015.
  4. (ro) INSTITUTUL NAŢIONAL DE STATISTICĂ, Recensământului Populaţiei şi al Locuinţelor – 2011 (2013 (definitief)). Geraadpleegd op 8 maart 2015.