Gebruiker:Bob.v.R/Eigencirkel van een 2x2 matrix

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De eigencirkel van een matrix is een wiskundig concept, gedefinieerd door Englefield & Farr in hun artikels 2006[1] en 2010[2].

Eigencirkels vereenvoudigen een geometrische interpretatie van lineaire transformaties. ([1]p.281 Figure 1) In woorden uitgedrukt is een 'eigencirkel de verzameling van alle mogelijke verplaatsingen tussen de originele vectoren en hun beelden'.

Deze verplaatsing kan Cartesiaans worden gelezen als een verplaatsing, maar ook polair als een schaling+draaiing.

Eigencirkels laten toe aspecten van lineaire transformaties te visualiseren en vereenvoudigen zo het afleiden van eigenschappen.

Dit artikel behandelt een aantal elementaire eigenschappen van eigencirkels.

De gerefereerde artikels bevatten nog meer afleidingen.

Eigenwaarden in het kort[bewerken | brontekst bewerken]

Een eigenwaarde van een vierkante matrix is een getal waarvoor geldt dat voor een vector .

Om de eigenwaarden van een matrix te bepalen, dient een oplossing gevonden te worden voor de vergelijking .

De verzameling eigenwaarden kan worden geschreven als:

Uitbreiden van het concept eigenwaarde[bewerken | brontekst bewerken]

We breiden het concept eigenwaarde uit door te zoeken naar de elementen van de verzameling : ([2]p.439 (2))

Gebruikmakend van dit ruimere concept, kan voor elke een worden gevonden zodat geldt: ([2]p.439)

Stel
wordt een genoemd en is de corresponderende . ([2]p.439)

De bestaansvoorwaarde kan worden geschreven als: ([2]p.440)

Neem nu aan dat .

Dan geldt
(1) . . . . en

Gebruikmakend van onderstaande definities kan de vergelijking (1) worden vereenvoudigd: ([2]p.440 (6)-(10))

Uit deze definities volgt dat

En de vereenvoudigde uitdrukking voor (1) volgt hieronder: ([2]p.440 (10))

Visualisatie[bewerken | brontekst bewerken]

De verzameling die alle bevat, is een cirkel op het met centrum en straal . ([2]p.440 (10))

Deze cirkel wordt de eigencirkel van genoemd.

Dit wordt voorgesteld in Figuur 1. ([2]FIGURE 1)

Fig. 1: Elementaire eigenschappen van een eigencirkel
Fig. 2: Karakteristieke punten van een eigencirkel


Elke eigencirkel bevat vier karakteristieke . Dit wordt getoond in Figuur 2. ([1]p.282 Figure 1)

De constructie in Figuur 3 toont hoe de eigenvectoren van de matrix kunnen worden gelezen in de eigencirkel. ([1]p.283 Figure 2)

Figuur 4 illustreert hoe het bestaan van een kan worden geïnterpreteerd:

Indien bestaat op de eigencirkel, dan moet er een vector bestaan, met , zodat en .

Fig. 3: Het lezen van de eigenvectoren op een eigencirkel
Fig. 4: Eigencirkel en rotatie en schaling van een vector


Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

  1. a b c d Englefield & Farr (October 2006). "Eigencircles of 2 x 2 Matrices". Mathematics Magazine. 79: 281–289.
  2. a b c d e f g h i Englefield & Farr (November 2010). "Eigencircles and associated surfaces". The Mathematical Gazette. 94: 438–449.