Gebruiker:ChristopheS/sandbox
Design for All (in ICT)[bewerken | brontekst bewerken]
Er bestaan verschillende definities van Design for All (DfA) (of de Amerikaanse term Universal design, onder andere: “Het ontwerp van producten en omgevingen zodat ze in de hoogst mogelijk mate bruikbaar zijn voor alle mensen, zonder de noodzaak aan aanpassingen of speciaal ontwerp” (The Trace Center[1]), “het ontwerpen van producten, diensten en omgevingen zodat ze door zoveel mogelijk mensen gebruikt kunnen worden, ongeacht hun leeftijd of fysieke kenmerken (bijvoorbeeld, lengte, visuele en auditieve capaciteiten of mobiliteit van de armen)”[2], “Design for All in de informatiemaatschappij is de bewuste en systematische inspanning om proactief principes, methodes en instrumenten toe te passen, met het oog op de ontwikkeling van producten en diensten in de informatie- en telecommunicatietechnologie (IT & T) die toegankelijk en bruikbaar zijn voor alle burgers, dus ter voorkoming van aanpassingen achteraf, of een gespecialiseerd ontwerp” (Stephanidis et al, 2001)[3], “Design for All is ontwerp met het oog op de menselijke diversiteit, sociale inclusie en gelijkheid” (EIDD Design for All Europe, Verklaring van Stockholm, 2004[4]).
Design for All in het kader van informatie- en communicatietechnologie (ICT) mag niet worden opgevat als een poging een enkele oplossing voor iedereen te bedenken, maar als een gebruikergerichte manier om producten te ontwerpen die automatisch aan de noden kunnen voldoen van een breed scala van menselijke vermogens, vaardigheden, eisen en voorkeuren. Bijgevolg is de uitkomst van het ontwerpproces niet noodzakelijk één specifiek ontwerp, maar een ontwerpruimte uitgerust met passende alternatieven, samen met de ratio van elk alternatief, dat wil zeggen de specifieke gebruiker en de gebruikseigenschappen waarvoor elk alternatief is ontworpen.
Aanverwante begrippen[bewerken | brontekst bewerken]
Hulpmiddelen voor gehandicapten, toegankelijkheid, “Universal Design en Inclusive Design worden als aanverwante begrippen beschouwd ter ondersteuning van sociale inclusie. Universele toegankelijkheid gaat over het verlenen van toegang en houdt duidelijk verband met het begrip handicap.
Universele toegangelijkheid impliceert de toegankelijkheid en bruikbaarheid van informatie- en telecommunicatietechnologieën, door eender wie, eender waar, eender wanneer, de inclusie van personen men een functiebeperking in elke samenlevingscontext. Het is gericht op gelijke toegang voor en actieve deelname van potentieel alle mensen in bestaande en nieuwe computergemedieerde menselijke activiteiten, door het ontwikkelen van universeel toegankelijke en bruikbare producten en diensten en passende ondersteuningsfunctionaliteiten in de omgeving. Deze producten en diensten moeten in staat zijn tegemoet te komen aan de individuele behoeften van de gebruikers in verschillende gebruikscontexten, onafhankelijk van locatie, doel of omgeving. Daarom is de aanpak gericht op het gebruik van apparatuur of diensten veralgemeniseerd, met als doel het geven van toegang tot de informatiemaatschappij als zodanig. Burgers worden geacht te wonen in dichtbevolkte omgevingen met intelligente objecten, waar de uit te voeren taken en de wijze van uitvoering daarvan volledig opnieuw zijn gedefinieerd, waarbij een combinatie van activiteiten van de toegang tot informatie, interpersoonlijke communicatie, omgevingscontrole zijn meegenomen. Burgers moeten de mogelijkheid krijgen om ze gemakkelijk en aangenaam uit te voeren.
Design for All in ICT gebeurt voornamelijk binnen het vakgebied mens-computerinteractie (Engels: Human-Computer Interaction) en beoogt het tegemoetkomen aan de noden van een verscheidenheid van gebruikers. De redenering is dat, omdat gebruikers verschillend zijn en ze verschillende toegankelijkheid en bruikbaarheid eisen, het noodzakelijk is om rekening te houden met een ontwerpprocedure waarin de gebruiker centraal staat. Echter, de noodzakelijke omgeving is veel complexer en diversiteit moet worden gezien vanuit andere perspectieven. Allereerst de interactie is niet alleen meer met computers en terminals, maar met de omgeving en de objecten erin. Daarom zal het noodzakelijk zijn om een verscheidenheid van interactie paradigma's, metaforen, media en modaliteiten te overwegen. Alleen dan zullen gebruikers/burgers niet te maken krijgen met taken bepaald door de gebruikte toepassing, maar met te bereiken doelen in het dagelijks leven, welke verschillend zijn in diverse omgevingen en voor verschillende gebruikers. Bovendien, doelen zijn niet alleen complex omwille van de geplande samenvoeging van de functies in verband met de toegang tot informatie, interpersoonlijke communicatie, en omgevingscontrole, maar ook omdat ze gemeenschappen van gebruikers erbij kunnen betrekken. Tenslotte, hetzelfde doel moet worden bereikt in vele verschillende contexten van gebruik. Dit geeft een idee van de complexiteit van de betrokken problemen, de beperking van de klassieke toegankelijkheids-concepten, en de noodzaak van innovatieve benaderingen.
Voordelen en uitdagingen[bewerken | brontekst bewerken]
De mededeling van de Europese Commissie over eAccessibility uit 2005[5] onderscheidde een aantal praktische uitdagingen, en economische, wettelijke en beleidsmatige problemen ter verbetering van eAccessibility en eInclusion in Europa, en werkte een drievoudige aanpak uit op basis van de volgende punten:
- toegankelijkheid in openbare aanbestedingen,
- certificering van toegankelijkheid en
- beter gebruik van bestaande wetgeving.
Hieruit volgen onder andere deze uitdagingen:
- de invoering van specifieke wettelijke maatregelen ter aanvulling en verbetering van de bestaande wetgeving,
- aanspreken en motiveren van bedrijven,
- effectieve benchmarking,
- geharmoniseerde standaardisatie,
- de opstelling van een curriculum voor Design for All en
- inspelen op toekomstige onderzoeksactiviteiten.
Voor een diepgaande bespreking van de uitdagingen en voordelen van Design for All in het kader van de huidige ICT, zie ook het EdeAN Witboek (2005)[6] en het “Verslag over de gevolgen van technologische ontwikkelingen inzake e-toegankelijkheid” [7] van het DfA @ e-inclusionproject.[8]
De Gouden Uil Literatuurprijs[bewerken | brontekst bewerken]
Nominaties De Gouden Uil Literatuurprijs 2010[bewerken | brontekst bewerken]
De Gouden Uil Literatuurprijs[bewerken | brontekst bewerken]
- Arnon Grunberg - Kamermeisjes en soldaten - Nijgh & Van Ditmar
- Tom Lanoye - Sprakeloos - Prometheus
- Cees Nooteboom - 's Nachts komen de vossen - De Bezige Bij
- Thomas Rosenboom - Zoete mond - Querido
- Mensje van Keulen - Een goed verhaal - Atlas
De Gouden Uil Jeugdliteratuurprijs[bewerken | brontekst bewerken]
- Ditte Merle - Wild verliefd – The House of Books
- Peter Van Olmen - De kleine Odessa – Van Goor
- Wouter van Reek - Keepvogel / Het diepste gat - Leopold
- Marita de Sterck - De hondeneters - Querido
- Marije Tolman & Ronald Tolman - De boomhut - Lemniscaat
Standaard Encyclopedie[bewerken | brontekst bewerken]
De Standaard Encylopedie is een vertiendelige encyclopedie die tussen 1965 en 1980 door Standaard Uitgeverij gepubliceerd werd. Het was de eerste encyclopedie in Vlaanderen en de eerste Nederlandstalige encyclopedie die in kleur verscheen. De tweede druk verscheen ook als een reeks van wekelijkse afleveringen.[9]
Zie ook: Frans Faase: Standaard Encyclopedie: panorama der wereld in kleur:
Deze encyclopedie werd van oktober 1969 tot oktober 1974 uitgegeven door Standaard Uitgeverij Antwerpen en Uitgeverij Het Spectrum N.V. Utrecht in de vorm van 260 weekbladen die in totaal 13 banden van 20 weekbladen ieder vormde. Ieder weekblad bestond uit 24 pagina's en had, als ik me goed herinner, een omslagblad dat verwijderd moest worden, alvorens het weekblad opgenomen kon worden in de band. De weekbladen worden middels een metalstrip door de nietjes in de band gehecht. Hieronder een overzicht van de weekbladen en de (geschatte) data waarop ze door mijn ouders gekocht werden bij een lokale sigarenboer voor een bedrag van twee gulden. De verzamelbanden kostte 9,75 gulden. De totale kosten bedroegen dus 646,75.
Referenties[bewerken | brontekst bewerken]
- ↑ Trace Center: General Concepts, Universal Design Principles and Guidelines, geraadpleegd 2010-03-31.
- ↑ Fujitsu's Activities for Universal Design, geraadpleegd 2010-03-31.
- ↑ User Interfaces for All: Concepts, Methods and Tools. Constantine Stephanidis, (Ed.) Lawrence Erlbaum Associates, 2001, geraadpleegd 2010-03-31.
- ↑ EIDD Design for All Europe: The EIDD Stockholm Declaration 2004, geraadpleegd 2010-03-31
- ↑ Europese Commissie: Communication from the Commission to the Council, the European Parliament, the European Economic and Social Committee and the Committee of the Regions: eAccessibility - SEC(2005) 1095. HTML-versie. Geraadpleegd 2010-05-27.
- ↑ Iosif Klironomos, Margherita Antona, Ioannis Basdekis, Constantine Stephanidis, EDeAN-secretariaat voor 2005: "White Paper: promoting Design for All and e-Accessibility in Europe, Universal Access in the Information Society, 5.1 (juni 2006), p. 105-119. Geraadpleegd 2010-05-27.
- ↑ Pier Luigi Emiliani, Laura Burzagli, Marco Billi, Francesco Gabbanini, Enrico Palchetti (eds.): Report on the impact of technological developments on eAccessibility. Geraadpleegd 2010-05-27.
- ↑ DfA@eInclusion: projectsite, Accessed 2009-10-05.
- ↑ Ludo Simons: Geschiedenis van de uitgeverij in Vlaanderen, Lannoo Uitgeverij, 1987, ISBN 9020913905, p. 72. Geraadpleegd op 2009-07-17.