verlossingsplein daar gaan alle protesten verzamelen om de betoging te doen tegen de regering. zie https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Tahrirplein.jpg

De revolutie van Irak 2019[bewerken | brontekst bewerken]

Op 01/10/2019 was er een beweging om de regering van Irak te veranderen. Na zestien jaar oorlog, honger, armoede en werkloosheid wouden de burgers deze regering niet meer. De afgelopen zestien jaar waren moeilijk voor alle Irakezen. Het onderwijs begon achteruit te gaan en de Irakese diploma is niet meer geldig in alle landen.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Na 2003 (de oorlog tegen Amerika) zijn de omstandigheden in Irak op alle vlakken achteruit gegaan. Dat komt omdat de vorige president Sadam Hoessein niet meer aan de macht was. Hij werd in 2005 geëxecuteerd. Er waren weinig tot geen rechten. Na de dood van Sadam Hoessein kwamen er veel presidenten aan de macht. Volgens de burgers zijn deze presidenten niet goed genoeg zijn om zo’n grote verantwoordelijkheid te nemen.

Het begin van de revolutie[bewerken | brontekst bewerken]

Op 1 oktober besloten de burgers om tegen die regering in te gaan en hun stem te laten horen aan alle landen. De burgers gingen naar de Tahrirplein (verlossingsplein) in Bagdad en begonnen daar te betogen tegen de regering. Hun doel was zowel het ontslag van Adil Abdul-Mahdi (de premier van Irak) als de volledige regering en Iran weg uit het land te sturen. Het lukte in het begin niet, de regering gebruikte geweld tegen de protestanten. Er was een groot aantal gewonden en doden, de protestanten waren niet meer bang van de dood en gaven niet op, ze besloten om te blijven betogen totdat er een nieuwe verkiezingen plaatsvindt. Het leger gebruikte traangas tegen de protestanten. In de Tahrirplein was de Iraanse leger ook aanwezig om de burgers dood te schieten.

22 oktober[bewerken | brontekst bewerken]

Na de druk van de protestanten op de regering besloten ze om na te denken en misschien verandering te maken. Ze deden een onderzoeksrapport die de klaarheid van de omstandigheden in Irak schept. Abdul-Mahdi had de burgers beloofd dat er een oplossing gaat komen voor het probleem van werkloosheid. De protestanten waren niet akkoord met zijn uitspraak en geloofden hem omdat ze weten dat de regering een sterke band heeft met Iran. Als ze er niks aan doen dan blijft de armoede, hongersnood en bestaan. Iran is erin geslaagd om aan de macht te komen omdat ze de olie van Irak willen.

De verenigde naties[bewerken | brontekst bewerken]

De Irakezen vroegen om hulp aan de verenigde naties om een tijdelijke regering te organiseren totdat de nieuwe verkiezingen komen. Ze kregen geen hulp aangeboden en ze vonden het idee van de oude minister Jeanine Hennis niet goed. op Twitter zei ze: “Verstoring van kritieke infrastructuur ook van groot belang. Verantwoordelijkheid van iedereen om openbare voorzieningen te beschermen. Bedreigingen / sluitingen van wegen naar olie-installaties, havens veroorzaken miljarden verliezen. Schadelijk voor de economie van # Irak, ondermijnt het voldoen aan de legitieme eisen van demonstranten.” Jeanine Hennis. De protesten waren tegen haar omdat vinden dat ze meer aan de olie denkt dan aan de mensen die elke dag dood gaan. Vanaf 25 oktober was er in Irak een grote staking, de leerlingen gingen samen met de leerkrachten naar de Tahrirplein in plaat van naar school. Zo begon de betoging te verergeren, de regering wisten eten niet wat te doen. Ze probeerden de burgers te verbieden met betogen en het lukte niet. De ziekenhuizen waren vol met gewonden en er was geen plaats meer voor nieuwe gewonden.

Het ontslag van de premier Abdul-Mahdi[bewerken | brontekst bewerken]

Op 29/11/2019 na een maand heeft Adil Abdul-Mahdi zijn ontslag ingediend en kondigde dit aan de Iraakse televisie. De burgers waren blij dat ze dicht bij de overwinning zijn. Na zijn ontslag vluchtte de regering weg van hun bekende plaats (het groene gebied) in Bagdad. Ze gingen naar andere landen. De protestanten willen niet enkel dat Abdul-Mahdi weggaat ze willen ook de regering weggaat en burgers blijven ze tot op dit moment betogen. Er moeten nieuwe verkiezingen komen vinden de Irakezen. “ wees niet bang om een onbekende toekomst te leggen in handen van een bekende God” ¬Corrie ten Boom

Referentie[bewerken | brontekst bewerken]

Dylan, Metselaar, Iraakse premier Abdul-Mahdi dient ontslag in. nrc.nl (29 november 2019).

TINE, DANCKAERS, Irak gaat plat op vrijdag 25.10: ‘Weg met de regering. En weg met Iran’. MONDIAAL NIEUWS]. (24 Oktober 2019) Hennis, J. (2019, 6 november). Jeanine Hennis [Twitter]. Geraadpleegd op 19 december 2019, van https://twitter.com/JeanineHennis/status/1192035729687416832